Proverbs 11
1 Balances of deceit are an abomination of the Lord; but a full weight [obtaineth] his favor.
Ялған тараза Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Адил җиң теши Уни хурсән қилар.
2 When pride cometh, then cometh disgrace; but with the modest there is wisdom.
Тәкәббурлуқ билән биргә шәрмәндичилик әгишип келәр; Лекин даналиқ кичик пеилларға һәмраһ болар.
3 The integrity of the upright guideth them; but the cunning of the treacherous destroyeth them.
Тоғриларниң сәмимийлиги өзини йетәкләр; Лекин каззапларниң әгирлиги өзини вәйран қилар.
4 Wealth cannot profit on the day of wrath; but righteousness deliver from death.
Худаниң ғәзәп күнидә мал-дунияниң пайдиси болмас; Лекин һәққанийәт адәмни өлүмдин қутқузар.
5 The righteousness of the perfect maketh even his way; but by his own wickedness will the wicked fall.
Камил адәмниң һәққанийлиғи өзини түз йолға башлар; Яман адәм өз яманлиғидин жиқилар.
6 The righteousness of the upright will deliver them; but through their own sinful desires are the treacherous caught.
Дурус адәмләрниң һәққанийлиғи өзлирини қутқузар; Лекин каззаплар өз һейлә-нәйриңидин тутулар.
7 When a wicked man dieth, [his] hope vanisheth; and the expectation of his children is lost.
Рәзил адәм өлсә, униң үмүти йоққа чиқар; Гунакарниң үмүти ахири қуруқ қалар.
8 The righteous is delivered out of distress, and the wicked cometh in his stead.
Һәққаний адәм қийинчилиқтин халий қилинар; Рәзил адәм униң орниға тутулар.
9 With his mouth doth the hypocrite destroy his neighbor; but through knowledge are the righteous delivered.
Мунапиқлар өз ағзи билән йеқинини бузар; Лекин һәққанийлар билими билән қутқузулар.
10 When it goeth well with the righteous, the town rejoiceth loudly: and when the wicked perish, there is joyful shouting.
Һәққаний адәм ронақ тапса, шәһәр хуш болар; Рәзил адәм һалак болса, хәлиқ тәнтәнә қилар.
11 Through the blessing of the upright a city is exalted; but through the mouth of the wicked it is pulled down.
Тоғриларниң бәрикәт тиләшлири билән шәһәр гүллинәр; Лекин рәзилләрниң тили билән вәйран болар.
12 He that despiseth his neighbor is void of sense; but a man of understanding maintaineth silence.
Өз йеқинини сөкидиған киши — әқилсиздур; Амма йорутулған адәм ағзини жиғар.
13 He that walketh about as talebearer revealeth secrets; but he that is of a faithful spirit concealeth the matter.
Гәп тошуғучи мәхпийәтләрни ашкарилар; Садиқ адәм аманәткә хиянәт қилмас.
14 Where there is no wise guidance, a people must fall: but [it will obtain] help through the multitude of counsellors.
Йолйоруқ кам болса, әл-жут жиқилар; Улуқ бир мәслиһәтчи болса, әл ниҗат тапар.
15 With evil will he be overwhelmed that is surety for a stranger: but he that hateth giving the hand as pledge is safe.
Ятқа борун болған киши зиян тартмай қалмас; Қол беришип кепил болушни яман көргән кишиниң қулиқи тинич болар.
16 A woman endowed with grace will surely obtain honor; and the powerful will obtain riches.
Шапаәтлик аял иззәт-һөрмәтни қолдин бәрмәс; Зораванлар байлиқни қолдин бәрмәс.
17 The man of kindness doth good to his own soul; but he that troubleth his own flesh is cruel.
Рәһимдил өз-өзигә бәхит яритар; Рәһимсиз өз тенини ағритар.
18 The wicked practiseth a work of falsehood; but he that soweth righteousness [obtaineth] the reward of truth.
Яман адәмләрниң алған иш һәққи уларни алдар, бәрикәтсиз болар; Амма һәққанийәт териғучи адәм әмәлий инъам алар.
19 He who is firm in righteousness attaineth to life: and he that pursueth evil [doth it] to his own death.
Һәққанийәт адәмгә һаятлиқ тапқузар; Яманлиқни көзләп жүридиған киши өлүмгә йүз тутар.
20 An abomination of the Lord are those of a perverse heart; but his favor is for those who are unblemished in their way.
Нийити бузуқ киши Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Амма йоли диянәтлик кишиләр униң хурсәнлигидур.
21 The hand [of God] being against [his] hand, the bad man shall not go unpunished; but the seed of the righteous shall escape.
Қол тутушуп бирләшсиму, яманлар җазаға тартилмай қалмас; Лекин һәққанийларниң нәсли ниҗат тапар.
22 As a golden ring in a swine's snout, so is a handsome woman that hath thrown off discretion.
Чирайлиқ амма тетиқсиз хотун, Чошқиниң тумшуғиға алтун һалқа салғандәктур.
23 The desire of the righteous is only good: but the hope of the wicked is the wrath [of God].
Һәққанийларниң арзуси пәқәт яхши мевә елип келәр; Яманларниң күткини ғәзәп-нәпрәттур.
24 There is a man that scattereth gifts, and yet his wealth is increased: and there is one that withholdeth more than is proper, and still cometh only to want.
Бирәв мәртләрчә тарқатсиму, гүллинәр; Йәнә бирәв беришкә тегишлигини айисиму, пәқәт намратлишар.
25 A beneficent soul will be abundantly gratified; and he that refresheth [others] will be also refreshed himself.
Мәрт адәм әтлинәр; Башқиларни суғарғучи өзиму суғирилар.
26 Him that withholdeth corn, the people will denounce; but blessing will be heaped upon the head of the one that selleth it.
Ашлиқни сатмай бесивалған киши әлниң ләнитигә учрайду; Лекин ашлиқни сетип бәргүчигә бәрикәт тилинәр.
27 He that diligently searcheth after good seeketh favor; but if one inquireth after evil, it will come unto him.
Яхшилиқни издәп интилгән адәм шапаәт тапар; Яманлиқни издигән адәм өзи яманлиқ көрәр.
28 He that trusteth in his riches will surely fall; but the righteous shall grow like the leaves [of a tree].
Өз мал-дуниясиға таянғучи жиқилар; Һәққаний киши йопурмақтәк көкирәр.
29 He that troubleth his own house will inherit the wind; and the fool will become the servant to the wise of heart.
Өз өйигә азарчилиқ салған киши шамалға мирас болар; Әқилсиз адәм ақиланиниң қули болуп қалар.
30 The fruit of the righteous is of the tree of life, and the wise draweth souls to himself.
Һәққанийниң беридиған мевиси «һаятлиқ дәриғи»дур; Дана киши көңүлләрни [һаятлиққа] майил қилар.
31 Behold, the righteous is recompensed on the earth: how much more the wicked and the sinner.
Қараңлар, һәққаний адәм бу дунияда [сәһвәнлиги үчүн] бәдәл төлигән йәрдә, Рәзилләр билән гунакарларниң ақивити қандақ болар?
