< Lamentations 5 >

1 Remember, O Lord, what hath occurred to us, look down, and behold our disgrace.
Ra Anumzamoka menima tagrite'ma fore'ma nehia knazamo'ma tazeri havizama nehigetama tusi'a tagazema e'nerunana neragenka antahiramio.
2 Our inheritance is turned over to strangers, our houses to aliens.
Onke'nona vahe'mo'za e'za tagri mopa eme enerizage'za, ru moparegati vahe'mo'za e'za tagri nontamina emeri nafa'a hu'za mani'naze.
3 Orphans are we become, and [we are] without a father, our mothers are like widows.
Tafahe'za omani megusa mofavregna huta tagra nemanunke'za, trerahe'za kento a'nanegna hu'za mani'naze.
4 Our water have we drunk for money: our wood cometh to us for a purchase price.
Tima nenompi, tevema enerunana zagoretike'za mizaseta eri'none.
5 Up to our necks are we pursued: we are fatigued, and no rest is allowed us.
Ha' vahetimo'za rama'a zampi tazeri haviza huvava nehazageta mani fru huta omani'none.
6 To Egypt do we stretch out our hand, to Asshur, to be satisfied with bread.
Tagri'ma ne'zama tamisnageta nesunku huta Isipi vahe'ene, Asiria vahe'mokizmi zmagorga mani'none.
7 Our fathers have sinned, and are no more; but we have indeed to bear their iniquities.
Tagri tagehe'za kumi hute'za ko fri'za menina omani'naze. Ana hu'nazageta menina zamagri kumi'mofo knazama'a e'nerune.
8 Servants rule over us: no one delivereth us out of their hand.
Tagrira kazokzo eri'za vahe'mo'za kegava hurantazageta mani'nonkeno, mago vahe'mo'e huno ana vahe'mokizmi hankavefintira tagura vazino taza osu'ne.
9 At the peril of our life must we bring home our bread, because of the sword of the wilderness.
Hagi nezanku'ma vuta eta huta hakeku'ma hunana, ka'ma kokampina ha' vahe'mo'za bainati kazinteti tahe frinaku kafonte'za mani'naze.
10 Our skin gloweth like an oven, because of the heat of famine.
Tusi taga'matea zamo higeno, tavufgamo'a sikonima negraza avenimo'ma teve ha'ma hiaza huno tusi amuho hu'ne.
11 Women have they ravished in Zion, virgins, in the cities of Judah.
Saioni kumapi a'nanea zamagra zamazeri haviza nehu'za, Juda mopafima me'nea ranra kumatamimpima nemaniza vene omase mofa'nea ha' vahe'mo'za eme zamazeri haviza hu'naze.
12 Princes were hanged up by their hand: the faces of elders were not honored.
Kva vahetia zamazeri'za zamazante nofi anakite'za, zafare hanti'naze. Ana nehu'za ranra vahetia so'e avu'ava zana hunozmante'za, zamazeri zamagaze hu'naze.
13 Young men they bore to the mill, and boys stumbled under the wood.
Hagi nehazave nagara huzmantazage'za witima refuzafunepaza have rezahe nehazage'za, mofavre nagatia tusinasi teverami hare'za kofizmantazage'za, knazamigu nehu'za eri'naze.
14 The elders have ceased from the gate, young men, from their singing.
Ranra vahetamimo'za kuma kafante'ma nemaniza zana atre'za nevazage'za, nahezave naga'mo'za zavena ahe'za zagamera osu'naze.
15 Ceased hath the joy of our heart: our dance is changed into mourning.
Muse zagame'ma nehuta avoma nehagona zana atreta, zavi zagame nehuta tasuzampi mani'none.
16 Fallen is the crown of our head: woe to us, for we have sinned.
Rantagima e'neruna zamo'ma, tasenire'ma kini fetorikna'ma hu'nea zamo'a mopafi evuramigeta, tasuzampi mani'none. Anama hu'neana tagrama hu'nona kumi'mo higeno anara hu'ne!
17 Because of this is our heart made sick; for these things are our eyes dimmed;
Anazama fore'ma nehigeno'a, tarimpamo'a havizantfa nehigeno, zavi'ma atonazamo higeno tavumipamo'a evuno hanintiri higeta, tavua keso'e osu'none.
18 Because of the mount of Zion which is wasted, foxes walk about on it.
Saioni ran kumapina vahera omanino atreno vuno eno higeno, ka'ma koka fore higeno anampina afi kraramimozage mani'neza vano hu'naze.
19 O thou, Lord, wilt truly abide for ever, thy throne existeth throughout all generations.
Hianagi Ra Anumzamoka kagrake kinia mani'nenka, henkama fore hu anante nante'ma hu'za vanaza vahetera manivava hunka vugahane.
20 Wherefore wilt thou forget us for ever! wilt thou forsake us for so long a time?
Ra Anumzamoka na'a hu'negenka za'zatera kamefira huneraminka antahi noramine?
21 Cause us to return, O Lord, unto thee, and we will return: renew our days as of old.
Ra Anumzamoka menina ete tazeri knare hananketa knare huta nemanisunkenka, knatia eri kasefa hananketa, ko'ma knare hutama mani'nonaza huta manisnune.
22 For wouldst thou entirely reject us, be wroth with us to the uttermost?
Hifi tagrira tusi karimpa herantenka kamefi huneraminka, kavesra hurante vaganerampi?

< Lamentations 5 >