< Lamentations 3 >
1 I am the man who hath seen affliction by the rod of his wrath.
Ako ay isang taong nakakita ng paghihirap sa ilalim ng pamalo ng matinding galit ni Yahweh.
2 Me hath he driven out, and led into darkness, but not into light.
Itinaboy niya ako at pinalakad sa kadiliman sa halip na liwanag.
3 Surely against me doth he turn again and again his hand all the day.
Tunay siyang bumaling laban sa akin, buong araw niyang ibinabaling ang kamay niya laban sa akin.
4 He hath caused my flesh and my skin to wear out, he hath broken my bones.
Ang aking laman at balat ay ginutay niya, ang aking mga buto ay binali niya.
5 He hath built around me, and encompassed me with poison and hardship.
Gumawa siya ng mga gawaing paglusob na sa akin ay laban, at pinaligiran ako ng kapaitan at kahirapan.
6 In dark places hath he set me to dwell, like the dead of olden times.
Sa mga madilim na lugar niya ako pinatira, tulad nilang mga patay na noon pa.
7 He hath placed a fence round about me, that I cannot get out; he hath made heavy my chain.
Gumawa siya ng pader sa paligid ko at hindi ako makatakas. Pinabigat niya ang aking mga posas.
8 Also when I cry aloud and make entreaty, he shutteth out my prayer.
Kahit na tumawag at sumigaw ako ng tulong, aking mga panalangin ay kaniyang kinukulong.
9 He hath fenced up my ways with hewn stone, my paths hath he made crooked.
Hinarangan niya ang aking landas ng mga pader na gawa sa sinibak na bato, hindi tuwid ang bawat daanang aking tinatahak.
10 A bear lying in wait is he to me, a lion in secret places.
Tulad siya ng osong naghihintay upang tambangan ako, isang leon na nasa pagtatago.
11 On my ways hath he placed thorns, and torn me in pieces: he hath made me desolate.
Inilihis niya ang mga landas ko. Ginugutay at pinapabayaan niya ako.
12 He hath bent his bow, and placed me as a mark for the arrow.
Iniunat niya ang kaniyang pana at minarkahan ako bilang tudlaan ng palaso.
13 He hath caused to enter into my reins the children of his quiver.
Ipinadala niya ang mga palaso mula sa kaniyang sisidlan upang pumasok sa aking mga bato.
14 I am become a laughing-stock to all my people, their [jeering] song all the day.
Ako ay naging katatawanan sa lahat ng aking mga kababayan, ang paksa sa mapanuyang awit nila sa araw-araw.
15 He hath sated me with bitter things, he hath made me drunken with wormwood.
Pinuno niya ako ng kapaitan at pinilit painumin ng ajenjo.
16 He hath also broken my teeth with gravel-stones, he hath covered me with ashes.
Dinurog niya ang aking mga ngipin ng bato, sa alikabok ay isinubsob niya ako.
17 And my soul hath given up all thoughts of peace: I forget happiness.
Sa aking buhay ay tinanggal mo ang kapayapaan, hindi ko na maalala pa ang alinmang kaligayahan.
18 And I said, Lost is my strength, my expectation also from the Lord.
Kaya sinabi ko, “Ang aking tatag ay nawala na at ang aking pag-asa kay Yahweh ay naubos na.”
19 Remembering my affliction and [the cause of] my complaint, wormwood and poison.
Inaalala ko ang aking kahirapan at ang aking pagkaligaw sa ajenjo at kapaitan.
20 Remembering [this] continually my soul is bowed down deeply within me.
Tiyak na ito ay aking inaalala, at sa loob ko ay yumuyukod ako sa kawalan ng pag-asa.
21 [Yet] this answer will I give to my heart: therefore will I wait [in confidence].
Ngunit ito ang aking inaalala, at ito ang dahilang ako ay may pag-asa:
22 It is through the Lord's kindness that we are not consumed, because his mercies have no end;
Ito ay sa pamamagitan ng katapatan sa kasunduan ni Yahweh kaya hindi tayo nalipol, sapagkat ang kaniyang mga kilos ng kahabagan ay hindi nagwakas.
23 They are new every morning: great is thy faithfulness.
Ang mga kilos ng kahabagan niya ay muling nagaganap sa bawat umaga, katapatan mo ay dakila!
24 The Lord is my portion, saith my soul, therefore will I wait for him.
“Si Yahweh ay aking mana,” sinabi ko sa aking sarili, kaya aasa ako sa kaniya.
25 The Lord is good unto those that hope in him, to the soul that seeketh him.
Si Yahweh ay mabuti sa sinumang naghihintay sa kaniya, sa buhay na naghahanap sa kaniya.
26 It is good that one should wait and this in silence for the salvation of the Lord.
Mabuti ang maghintay sa pagliligtas ni Yahweh nang tahimik.
27 It is good for a man that he bear the yoke in his youth;
Mabuti sa isang tao na ang pamatok sa kaniyang kabataan ay kaniyang natitiis.
28 That he sit in solitude and be silent; because He hath laid it upon him;
Hayaan siyang manahimik at umupong mag-isa, dahil inilagay ito ni Yahweh sa kaniya.
29 That he put his mouth in the dust; perhaps there still is hope;
Hayaang ilagay niya sa alikabok ang bibig niya, at marahil mayroong pag-asa.
30 That he offer his cheek to him that smiteth him; that he be satisfied with reproach.
Hayaang ang kaniyang pisngi ay ibigay niya sa sinumang humahampas sa kaniya. Hayaang mapuno siya ng kahihiyan,
31 For the Lord will not cast off for ever;
sapagkat hindi siya tatanggihan ng Panginoon magpakailanman!
32 But though he have caused grief, yet will he have mercy according to the abundance of his kindnesses.
Sapagkat kahit na nagdadala siya ng kalungkutan, nagpapakita rin siya ng kahabagan na lumalabas mula sa kaniyang kadakilaan ng kaniyang katapatan sa kasunduan.
33 For he doth not afflict of his own will, and aggrieve the children of men.
Sapagkat hindi siya nagmamalupit mula sa kaniyang puso, o nagpapahirap sa mga anak ng mga tao.
34 To crush under his feet all the prisoners of the earth,
Sa pagdurog sa lahat ng mga bihag sa lupa sa ilalim ng kaniyang paa,
35 To pervert the justice [due to man] before the face of the Most High.
sa paglihis sa katarungan ng mga tao sa harapan ng mukha ng Kataas-taasan,
36 To subvert a man in his contest—should the Lord not see this?
sa paghadlang sa isang tao sa kaniyang katwiran—hindi ba nakikita ng Panginoon?
37 Who is he that saith aught, and it cometh to pass, when the Lord hath not ordained it?
Sino ang nagsasalita at nangyayari kapag hindi ito iniutos ng Panginoon?
38 Do not out of the mouth of the Most High come both the evil things and the good?
Hindi ba parehong kapahamakan at katagumpayan ay nagmumula sa bibig ng Kataas-taasan?
39 Wherefore should a living man complain? let every man complain because of his sins.
Paano makakadaing ang sinumang taong nabubuhay? Paaano makakadaing ang sinumang tao tungkol sa kaparusahan ng kaniyang mga kasalanan?
40 Let us search through and investigate our ways, and let us return to the Lord.
Siyasatin at suriin natin ang ating mga pamamaraan, at muling manumbalik kay Yahweh.
41 Let us lift up our heart with our hands unto God in the heavens.
Itaas natin ang ating mga puso at mga kamay sa Diyos sa kalangitan at manalangin:
42 We have indeed transgressed and rebelled: thou hast truly not pardoned.
“Laban sa iyo kami ay nagkasala at naghimagsik, kaya kami ay hindi mo pinatawad.
43 Thou hast covered [us] with thy anger, and made pursuit after us: thou hast slain, thou hast not pitied.
Tinakpan mo ang iyong sarili ng galit at hinabol kami. Pinagpapatay mo kami, at hindi mo kami kinahabagan.
44 Thou hast covered thyself with a cloud, that no prayer should pass through.
Tinakpan mo ang iyong sarili ng ulap, upang walang panalangin ang makakalampas.
45 As something loathsome and rejected hast thou rendered us in the midst of the people.
Ginawa mo kaming mga taong itinakwil at dumi sa iba't ibang mga lahi.
46 Wide have all our enemies opened against us their mouth.
Ibinuka ng lahat ng aming mga kaaway ang kanilang bibig nang may pangungutya laban sa amin.
47 Terror and a snare are come upon us, [with] desolation and breaches.
Dumating sa amin ang takot sa hukay, pagkasira at pagkaluray.”
48 With streams of water runneth my eye down, because of the breach of the daughter of my people.
Umaagos ng daloy ng tubig ang mata ko dahil sa pagkaluray ng anak na babae ng mga kababayan ko.
49 My eye trickleth down, and resteth not, without any intermission,
Umaagos ang mga mata ko, at hindi tumitigil ang mga ito, sapagkat wala itong katapusan
50 Till the Lord look down, and behold from heaven.
hanggang sa tumunghay at tumingin si Yahweh mula sa kalangitan.
51 My eye affecteth my soul because of all the daughters of my city.
Nagbibigay ng matinding sakit sa aking buhay ang mata ko dahil sa lahat ng mga anak na babae sa lungsod ko.
52 Those who are my enemies, without a cause, have chased me about like a bird.
Walang tigil akong tinutugis tulad ng isang ibon ng aking mga kaaway nang walang dahilan.
53 They have shut up in the dungeon my life, and have cast stones upon me.
Sinira nila sa balon ang buhay ko at sa ibabaw ko ay naglagay ng isang bato.
54 Waters streamed over my head: I said, I am cut off.
Dumaloy ang tubig sa aking ulo, sinabi ko, “Nilagot ako!”
55 I called on thy name, O Lord, out of the dungeon of the lowest depth.
Tinawag ko ang iyong pangalan, Yahweh, mula sa pinakamababang hukay.
56 Thou didst hear my voice: hide not thy ear to give me enlargement at my cry.
Narinig mo ang aking tinig nang sinabi ko, “Huwag mong itago ang iyong tainga sa aking pagtawag ng tulong, sa aking pagsigaw ng saklolo!
57 Thou wast ever near on the day that I called on thee: thou saidst, Fear not.
Lumapit ka sa araw na tinawag kita, sinabi mo sa akin, “Huwag kang mangamba!”
58 Thou didst plead, O Lord, the causes of my soul: thou didst [before this] redeem my life.
Panginoon, ipinagtanggol mo ako nang ako ay nasa paglilitis para sa buhay ko, iniligtas mo ang buhay ko!
59 Thou hast [now] seen, O Lord, the wrong I suffer: judge thou my cause.
Yahweh, nakita mo ang kanilang pang-aapi sa akin. Hatulan mo nang makatarungan ang aking usapin.
60 Thou hast seen all their vengeance, all their plans against me.
Nakita mo ang lahat kanilang mga kilos ng paghihiganti, lahat ng kanilang binabalak laban sa akin.
61 Thou hast heard their reviling, O Lord, all their plans against me,
Narinig mo ang panghahamak nila, Yahweh, at lahat ng kanilang mga balak tungkol sa akin.
62 The speeches of these that rise up against me, and their device against me all the day.
Narinig mo ang mga labi ng mga tumindig laban sa akin, narinig mo ang kanilang malalim na kaisipang laban sa akin sa buong araw.
63 Oh look upon their sitting down, and their rising up: I am their [jeering] song.
Maging sa kanilang pag-upo o sa kanilang pagtayo, tingnan mo Yahweh! Ako ang paksa sa kanilang awit ng pangungutya.
64 Render unto them a recompense, O Lord, according to the work of their hands.
Gumanti ka sa kanila, Yahweh, gaya ng pinsalang ginawa ng kanilang mga kamay.
65 Give them confusion of heart, thy curse he upon them.
Lagyan mo ng takot ang kanilang mga puso, lagyan mo sila ng sumpa.
66 Pursue them in anger and destroy from under the heavens of the Lord.
Habulin mo sila sa iyong galit at lipulin mo sila saanman sa ilalim ng kalangitan, Yahweh!