< Lamentations 3 >

1 I am the man who hath seen affliction by the rod of his wrath.
Ako mao ang tawo nga nakakita sa kasakitan pinaagi sa barahan sa iyang kapungot.
2 Me hath he driven out, and led into darkness, but not into light.
Iyang gitultolan ako ug gipalakat ako sa kangitngitan, ug wala sa kahayag.
3 Surely against me doth he turn again and again his hand all the day.
Sa pagkatinuod batok kanako iyang gipaatubang ang iyang kamot sa nakadaghan sa tibook nga adlaw.
4 He hath caused my flesh and my skin to wear out, he hath broken my bones.
Ang akong unod ug ang akong panit yang gihimo nga tigulang; iyang gidugmok ang akong mga bukog.
5 He hath built around me, and encompassed me with poison and hardship.
Siya nagtukod batok kanako, ug gilibutan ako sa kapaitan ug kasakitan.
6 In dark places hath he set me to dwell, like the dead of olden times.
Gipapuyo niya ako sa mangiub nga mga dapit, sama niadtong dugay na nga nangamatay.
7 He hath placed a fence round about me, that I cannot get out; he hath made heavy my chain.
Ako gialad niya, aron dili ako makagula; iyang gipabug-at ang akong talikala.
8 Also when I cry aloud and make entreaty, he shutteth out my prayer.
Oo, sa pagtiyabaw nako, ug sa pagtawag sa panabang, iyang gipugngan ang akong pag-ampo.
9 He hath fenced up my ways with hewn stone, my paths hath he made crooked.
Gialad niya sa mga bato nga sinapsapan ang akong mga alagianan; iyang gibaliko ang akong mga dalan.
10 A bear lying in wait is he to me, a lion in secret places.
Alang kanako siya sama sa usa ka oso nga nagabanhig, ingon sa usa ka leon sa tago nga mga dapit.
11 On my ways hath he placed thorns, and torn me in pieces: he hath made me desolate.
Iyang gipatipas ang akong mga alagianan, ug gikuniskunis niya ako; iyang gibuhat ako nga biniyaan.
12 He hath bent his bow, and placed me as a mark for the arrow.
Iyang gibusog ang iyang pana, ug iyang gipahaluna ako ingon sa usa ka ilig-onon alang sa pana.
13 He hath caused to enter into my reins the children of his quiver.
Ang mga udyong sa iyang baslayan gipalagbas sa akong mga amimislon.
14 I am become a laughing-stock to all my people, their [jeering] song all the day.
Ako nahimong kataw-anan sa tibook ko nga katawohan, ug ilang alawiton sa tibook nga adlaw.
15 He hath sated me with bitter things, he hath made me drunken with wormwood.
Gitugob niya ako sa kapaitan, gihubog niya ako sa panyawan.
16 He hath also broken my teeth with gravel-stones, he hath covered me with ashes.
Gidugmok usab niya ang akong mga ngipon sa mga magagmayng bato; gitabonan niya ako sa mga abo.
17 And my soul hath given up all thoughts of peace: I forget happiness.
Ug imong gihinginlan ang akong kalag ngadto sa halayo gikan sa kalinaw; ako nalimot na sa kauswagan.
18 And I said, Lost is my strength, my expectation also from the Lord.
Ug ako miingon: Ang akong kusog nawagtang na, ug ang akong paglaum nahanaw gikan kang Jehova.
19 Remembering my affliction and [the cause of] my complaint, wormwood and poison.
Hinumduman mo ang akong kasakitan ug ang akong pagkaalaut, ang panyawan ug ang apdo.
20 Remembering [this] continually my soul is bowed down deeply within me.
Ang akong kalag nagahandum gihapon kanila, ug gipaubos sa sulod nako.
21 [Yet] this answer will I give to my heart: therefore will I wait [in confidence].
Nahinumdum ako niini sa akong panumduman; busa ako may paglaum.
22 It is through the Lord's kindness that we are not consumed, because his mercies have no end;
Tungod sa mga mahigugmaongkalolot ni Jehova kita wala mangalaglag, kay ang iyang mga kalooy walay paghubas.
23 They are new every morning: great is thy faithfulness.
Sila ginabag-o sa matag-buntag; daku ang imong pagkamatinumanon.
24 The Lord is my portion, saith my soul, therefore will I wait for him.
Si Jehova mao ang akong panulondon, nagaingon ang akong kalag; busa anaa kaniya ang akong paglaum.
25 The Lord is good unto those that hope in him, to the soul that seeketh him.
Si Jehova maayo alang kanila nga nagapaabut kaniya, alang sa kalag nga nagapangita kaniya.
26 It is good that one should wait and this in silence for the salvation of the Lord.
Maayo nga ang tawo magalaum ug magapaabut sa kahilum sa kaluwasan ni Jehova.
27 It is good for a man that he bear the yoke in his youth;
Maayo alang sa tawo nga pas-anon niya ang yugo sa iyang pagkabatan-on.
28 That he sit in solitude and be silent; because He hath laid it upon him;
Palingkora siya nga mag-inusara ug pahiluma, tungod kay kini iyang gipapas-an kaniya.
29 That he put his mouth in the dust; perhaps there still is hope;
Ipabutang ang iyang baba sa abug, kong sa ingon niana aduna pay mapaabut.
30 That he offer his cheek to him that smiteth him; that he be satisfied with reproach.
Ipataon niya ang iyang aping kaniya nga nagasagpa; aron siya mapuno gayud sa pagsudya.
31 For the Lord will not cast off for ever;
Kay ang Ginoo dili mosalikway sa walay katapusan.
32 But though he have caused grief, yet will he have mercy according to the abundance of his kindnesses.
Kay bisan siya nagpaguol, apan siya malooy sumala sa gidaghanon sa iyang mga mahigugmaong-kalolot.
33 For he doth not afflict of his own will, and aggrieve the children of men.
Kay siya dili magasakit nga sa kinabubut-on, ni magapasubo sa mga anak sa tawo.
34 To crush under his feet all the prisoners of the earth,
Ang pagdugmok sa ilalum sa iyang mga tiil sa tanan nga mga binilanggo sa yuta,
35 To pervert the justice [due to man] before the face of the Most High.
Ang pagtungina sa katungod sa usa ka tawo sa atubangan sa nawong sa Labing Hataas,
36 To subvert a man in his contest—should the Lord not see this?
Ang pagbalit-ad sa usa ka tawo sa iyang katungod, dili uyonan ni Jehova.
37 Who is he that saith aught, and it cometh to pass, when the Lord hath not ordained it?
Kinsa kadtong nagaingon, ug nahanabo man, sa diha nga wala magsugo ang Ginoo?
38 Do not out of the mouth of the Most High come both the evil things and the good?
Gikan sa baba sa Labing Hataas dili ba mogula ang dautan ug maayo?
39 Wherefore should a living man complain? let every man complain because of his sins.
Ngano man nga nagamahay ang usa ka buhi nga tawo, ang usa ka tawo tungod sa silot sa iyang mga sala?
40 Let us search through and investigate our ways, and let us return to the Lord.
Susihon ta ug sulayan ta ang atong mga dalan, ug mamalik kita ngadto kang Jehova.
41 Let us lift up our heart with our hands unto God in the heavens.
Bayawon ta ang atong kasingkasing uban ang atong mga kamot ngadto sa Dios sa kalangitan.
42 We have indeed transgressed and rebelled: thou hast truly not pardoned.
Kita nakalapas ug nakasukol: wala ka magpasaylo.
43 Thou hast covered [us] with thy anger, and made pursuit after us: thou hast slain, thou hast not pitied.
Nagatabon ka uban sa kasuko, ug nagalutos kanamo: nagapamatay ka, wala ka malooy.
44 Thou hast covered thyself with a cloud, that no prayer should pass through.
Nagatabon ka sa imong kaugalingon sa usa ka panganod, aron walay pag-ampo nga makalahos kanimo.
45 As something loathsome and rejected hast thou rendered us in the midst of the people.
Gihimo mo kami nga sama sa nalug ug sagbut sa taliwala sa mga katawohan.
46 Wide have all our enemies opened against us their mouth.
Ang tanan namong mga kaaway nagpabuka pagdaku sa ilang mga baba batok kanamo.
47 Terror and a snare are come upon us, [with] desolation and breaches.
Ang kahadlok ug ang gahong mingdangat kanamo, ang kalumpagan ug ang pagkalaglag.
48 With streams of water runneth my eye down, because of the breach of the daughter of my people.
Ang akong mata nagapadaligdig ug mga sapa sa tubig, tungod sa pagkalaglag sa anak nga babaye sa akong katawohan.
49 My eye trickleth down, and resteth not, without any intermission,
Nagapaagay sa luha ang akong mata, ug walay paghunong, walay pagpahulay,
50 Till the Lord look down, and behold from heaven.
Hangtud si Jehova motan-aw ug mosud-ong gikan sa langit.
51 My eye affecteth my soul because of all the daughters of my city.
Ang akong mata nakapasubo sa akong kalag, tungod sa tanang mga anak nga babaye sa akong ciudad.
52 Those who are my enemies, without a cause, have chased me about like a bird.
Gigukod ako nila sa hilabihan ingon sa usa ka langgam, sila nga mga kaaway ko sa walay hinungdan.
53 They have shut up in the dungeon my life, and have cast stones upon me.
Gibugto nila ang akong kinabuhi sulod sa bilanggoan, ug gisalibay ako ug bato.
54 Waters streamed over my head: I said, I am cut off.
Ang mga tubig mibanlas ibabaw sa akong ulo; unya miingon ako: Namatay na ako.
55 I called on thy name, O Lord, out of the dungeon of the lowest depth.
Ako nagsangpit sa imong ngalan, Oh Jehova, gikan sa kinahiladman nga bilanggoan.
56 Thou didst hear my voice: hide not thy ear to give me enlargement at my cry.
Gipatalinghugan mo ang akong tingog: ayaw pagtagoa ang imong igdulungog sa akong pagpangginhawa, sa akong pagtu-aw.
57 Thou wast ever near on the day that I called on thee: thou saidst, Fear not.
Ikaw nagapaduol kanako sa adlaw nga ako nagsangpit kanimo; ikaw nag-ingon: Ayaw kahadlok.
58 Thou didst plead, O Lord, the causes of my soul: thou didst [before this] redeem my life.
Oh Ginoo, naglaban ka sa mga katungod sa akong kalag; gitubos mo ang akong kinabuhi.
59 Thou hast [now] seen, O Lord, the wrong I suffer: judge thou my cause.
Oh Jehova, nakakita ka sa akong sayup; hukman mo ang akong katungod.
60 Thou hast seen all their vengeance, all their plans against me.
Nakita mo ang tanan nilang mga pagpanimalus ug ang tanan nilang mga lalang batok kanako.
61 Thou hast heard their reviling, O Lord, all their plans against me,
Nadungog mo ang ilang pagsudya, Oh Jehova, ug ang tana nilang mga lalang batok kanako,
62 The speeches of these that rise up against me, and their device against me all the day.
Ang mga ngabil niadtong mingtindog batok kanako, ug ang ilang lalang batok kanako sa tibook nga adlaw.
63 Oh look upon their sitting down, and their rising up: I am their [jeering] song.
Sud-onga ang ilang paglingkod, ug ang ilang pagtindog; ako mao ang ilang alawiton.
64 Render unto them a recompense, O Lord, according to the work of their hands.
Magahatag ka kanila ug usa ka balus, Oh Jehova, sumala sa buhat sa ilang mga kamot.
65 Give them confusion of heart, thy curse he upon them.
Magahatag ka kanila ug katig-a sa kasingkasing, ang imong tunglo kanila.
66 Pursue them in anger and destroy from under the heavens of the Lord.
Magalutos ka kanila sa kasuko, ug laglagon mo sila gikan sa ubos sa mga langit ni Jehova.

< Lamentations 3 >