Judges 7
1 Then Yerubba'al, who is Gid'on, and all the people that were with him, rose up early, and encamped beside the spring of Charod; and the camp of the Midianites was on the north side of them, by the hill of Moreh, in the valley.
Τότε ο Ιεροβάαλ, όστις είναι ο Γεδεών, εξηγέρθη πρωΐ, και πας ο λαός ο μετ' αυτού, και εστρατοπέδευσαν πλησίον της πηγής Αρώδ· το δε στρατόπεδον των Μαδιανιτών ήτο κατά το βόρειον αυτών, προς τον λόφον Μορέχ εν τη κοιλάδι.
2 And the Lord said unto Gid'on, The people that are with thee are too many for me to give the Midianites into their hand: lest Israel should vaunt themselves against me, saying, my own hand hath saved me.
Και είπε Κύριος προς τον Γεδεών, Πολύς είναι ο λαός ο μετά σου ώστε να παραδώσω τους Μαδιανίτας εις την χείρα αυτού, μήπως ο Ισραήλ καυχηθή εναντίον μου, λέγων, Η χειρ μου με έσωσε·
3 Now therefore, do proclaim in the ears of the people, saying, Whosoever is fearful and afraid, let him return and depart early from mount Gil'ad. And there returned of the people twenty and two thousand; and ten thousand remained.
τώρα λοιπόν κήρυξον εις επήκοον του λαού, λέγων, Όστις είναι δειλός και φοβούμενος, ας στρέψη και ας σπεύση από του όρους Γαλαάδ. Και έστρεψαν εκ του λαού εικοσιδύο χιλιάδες· και έμειναν δέκα χιλιάδες.
4 And the Lord said unto Gid'on, The people are yet too many; let them go down unto the water, and I will try them for thee there: and it shall be, that of whom I will say unto thee, This one shall go with thee, the same shall go with thee: and of whomsoever I will say unto thee, This one shall not go with thee, the same shall not go.
Και είπε Κύριος προς τον Γεδεών, Ο λαός είναι έτι πολύς· καταβίβασον αυτούς εις το ύδωρ, και εκεί θέλω εκκαθαρίσει αυτούς εις σέ· και περί ούτινος σοι είπω, Ούτος θέλει ελθεί μετά σου, αυτός θέλει ελθεί μετά σού· και περί ούτινος σοι είπω, Ούτος δεν θέλει ελθεί μετά σου, αυτός δεν θέλει ελθεί.
5 So he caused the people to go down unto the water: and the Lord said unto Gid'on, Every one that lappeth of the water with his tongue, as the dog lappeth, him shalt thou set by himself; likewise every one that bendeth down upon his knees to drink.
Και κατεβίβασε τον λαόν εις το ύδωρ· και είπεν ο Κύριος προς τον Γεδεών, Πας όστις λάψη με την γλώσσαν αυτού από του ύδατος, καθώς λάπτει ο σκύλος, τούτον θέλεις στήσει χωριστά· και πας όστις κάμψη τα γόνατα αυτού διά να πίη.
6 And the number of those that lapped, putting their hand to their mouth, was three hundred men; but all the rest of the people bent down upon their knees to drink water.
Και ο αριθμός των λαπτόντων με την χείρα αυτών προς το στόμα αυτών ήτο τριακόσιοι άνδρες· άπαν δε το επίλοιπον του λαού έκαμψε τα γόνατα αυτών διά να πίωσιν ύδωρ.
7 And the Lord said unto Gid'on, By the three hundred men that lapped will I save you, and deliver the Midianites into thy hand; and let all the other people go every man unto his place.
Και είπεν ο Κύριος προς τον Γεδεών, Διά των τριακοσίων ανδρών, οίτινες έλαψαν, θέλω σώσει υμάς, και θέλω παραδώσει τους Μαδιανίτας εις την χείρα σου· άπαν δε το επίλοιπον του λαού ας υπάγωσιν έκαστος εις τον τόπον αυτού.
8 And they took the provision of the people in their hand, and their cornets; and all the rest of Israel he dismissed, every man unto his tent; but those three hundred men he retained: and the camp of Midian was beneath him in the valley.
Έλαβε λοιπόν ο λαός τας τροφάς εις τας χείρας αυτών και τας σάλπιγγας αυτών· και απέπεμψεν άπαν το επίλοιπον του Ισραήλ, έκαστον εις την σκηνήν αυτού, και εκράτησε τους τριακοσίους άνδρας. Και το στρατόπεδον του Μαδιάμ ήτο υποκάτω αυτών εν τη κοιλάδι.
9 And it came to pass, during the same night, that the Lord said unto him, Arise, get thee down into the camp; for I have delivered it into thy hand.
Και την αυτήν νύκτα είπε προς αυτόν ο Κύριος, Σηκώθητι, κατάβα εις το στρατόπεδον· διότι παρέδωκα αυτό εις την χείρα σου·
10 And if thou fear to go down, then go thou down with Purah thy servant to the camp.
αλλ' εάν φοβήσαι να καταβής, κατάβα συ και ο Φουρά ο δούλός σου εις το στρατόπεδον·
11 And thou shalt hear what they will say; and after that shall thy hands be strengthened, and thou wilt go down unto the camp. And he went down with Purah his servant unto the outside of the armed men that were in the camp.
και θέλεις ακούσει τι λέγουσι· και μετά ταύτα αι χείρές σου θέλουσιν ενδυναμωθή, και θέλεις καταβή εις το στρατόπεδον. Και κατέβη αυτός μετά του Φουρά του δούλου αυτού έως της προφυλακής του στρατοπέδου.
12 And the Midianites and the 'Amalekites and all the children of the east lay along in the valley like the locusts for multitude; and their camels were without number, as the sand which is by the seaside for multitude.
Ο δε Μαδιάμ και ο Αμαλήκ και πάντες οι κάτοικοι της ανατολής ήσαν εξηπλωμένοι εν τη κοιλάδι ως ακρίδες κατά το πλήθος· και αι κάμηλοι αυτών αναρίθμητοι ως η άμμος παρά το χείλος της θαλάσσης κατά το πλήθος.
13 And when Gid'on was come, behold, a man was telling a dream unto his fellow, and said, Behold, I have dreamed a dream, and, lo, a baked cake of barley bread was rolling round through the camp of Midian, and came unto the tent, and struck against it so that it fell, and it turned it bottom upward, and the tent thus tumbled down.
Και ότε ήλθεν ο Γεδεών, ιδού, άνθρωπός τις διηγείτο προς τον πλησίον αυτού όνειρον και έλεγεν, Ιδού, ωνειρεύθην όνειρον και ιδού, ψωμίον κρίθινον κυλιόμενον εν τω στρατοπέδω του Μαδιάμ ήλθεν εις τας σκηνάς και εκτύπησεν αυτάς, και έπεσον· και ανέτρεψεν αυτάς, και έπεσον αι σκηναί.
14 And his fellow answered and said, This is nothing else save the sword of Gid'on the son of Joash, a man of Israel; into whose hand God hath delivered Midian, and the whole camp.
Και απεκρίθη ο πλησίον αυτού και είπε, Τούτο δεν είναι, ειμή η ρομφαία του Γεδεών, υιού του Ιωάς, ανδρός Ισραηλίτου· ο Θεός παρέδωκεν εις την χείρα αυτού τον Μαδιάμ και άπαν το στρατόπεδον.
15 And it was, when Gid'on heard the narration of the dream, and its interpretation, that he prostrated himself, and returned unto the camp of Israel, and said, Arise; for the Lord hath delivered into your hand the camp of Midian.
Και ως ήκουσεν ο Γεδεών την διήγησιν του ονείρου και την εξήγησιν αυτού, προσεκύνησε και επέστρεψεν εις το στρατόπεδον του Ισραήλ και είπε, Σηκώθητε· διότι ο Κύριος παρέδωκεν εις την χείρα σας το στρατόπεδον του Μαδιάμ.
16 And he divided the three hundred men into three companies, and he put cornets in the hand of all of them, with empty pitchers, and torches in the pitchers.
Και διήρεσε τους τριακοσίους άνδρας εις τρία σώματα, και έδωκε σάλπιγγας εις τας χείρας πάντων τούτων και υδρίας κενάς και λαμπάδας εν ταις υδρίαις.
17 And he said unto them, What you see me do, do ye likewise; and, behold, when I am come to the edge of the camp, it shall be that, as I do, so shall ye do.
Και είπε προς αυτούς, Βλέπετε προς εμέ και κάμετε παρομοίως· και ιδού, όταν εγώ φθάσω εις το άκρον του στρατοπέδου, καθώς εγώ κάμω, ούτω θέλετε κάμει·
18 When I blow the cornet, I and all that are with me, then shall ye blow the cornets also on every side of all the camp, and say, For the Lord, and for Gid'on.
όταν σαλπίσω διά της σάλπιγγος, εγώ και πάντες οι μετ' εμού, τότε θέλετε σαλπίσει και σεις διά των σαλπίγγων κύκλω παντός του στρατοπέδου και θέλετε ειπεί, Ρομφαία του Κυρίου και του Γεδεών.
19 And Gid'on, and the hundred men that were with him, came unto the edge of the camp in the bcginning of the middle watch; when they had but newly set the sentinels: and they blew the cornets, and broke the pitchers that were in their hand.
Ο Γεδεών λοιπόν και οι εκατόν άνδρες οι μετ' αυτού ήλθον εις το άκρον του στρατοπέδου περί τας αρχάς της μέσης φυλακής· μόλις είχον καταστήσει τους φύλακας· και εσάλπισαν διά των σαλπίγγων και συνέτριψαν τας υδρίας τας εις τας χείρας αυτών.
20 And the three companies blew the cornets, and broke the pitchers, and seized with their left hand the torches, and with their right hand the cornets to blow; and they cried, The sword for the Lord, and for Gid'on.
Και τα τρία σώματα εσάλπισαν διά των σαλπίγγων και συνέτριψαν τας υδρίας και εκράτουν τας λαμπάδας εις τας αριστεράς αυτών χείρας και τας σάλπιγγας εις τας δεξιάς αυτών χείρας διά να σαλπίζωσι· και ανέκραζον, Ρομφαία του Κυρίου και του Γεδεών.
21 And they remained standing every man in his place round about the camp; and all [in] the camp ran, and shouted, and fled.
Και εστάθη έκαστος εν τω τόπω αυτού κύκλω του στρατοπέδου· και άπαν το στράτευμα διέτρεχε και εφώναζε και έφευγε.
22 And as the three hundred cornets sounded, the Lord set every man's sword against his fellow, even throughout all the camp; and [those in] the camp fled as far as Beth-hashittah to Zererah, up to the border of Abelmecholah, near Tabbath.
Και οι τριακόσιοι εσάλπισαν διά των σαλπίγγων· και έστρεψεν ο Κύριος καθ' όλον το στρατόπεδον την ρομφαίαν εκάστου εναντίον του πλησίον αυτού· και το στράτευμα έφυγεν εις Βαιθ-ασεττά προς Ζερεράθ, έως του χείλους του Αβέλ-μεολά προς Ταβάθ.
23 And the men of Israel were called together out of Naphtali, and out of Asher, and out of all Menasseh, and they pursued after the Midianites.
Και συνήχθησαν οι άνδρες Ισραήλ από Νεφθαλί και από Ασήρ και από παντός του Μανασσή, και κατεδίωξαν οπίσω του Μαδιάμ.
24 And Gid'on sent messengers throughout all the mountain of Ephraim, saying, Come down against the Midianites, and seize from them the waters as far as Beth-barah and the Jordan. And all the men of Ephraim assembled themselves, and seized on the waters as far as Beth-barah and the Jordan.
Και απέστειλεν ο Γεδεών μηνυτάς προς άπαν το όρος Εφραΐμ, λέγων, Κατάβητε διά να συναντήσητε τον Μαδιάμ, και προκαταλάβετε προ αυτών τα ύδατα έως Βαιθ-βαρά και τον Ιορδάνην. Τότε συνήχθησαν πάντες οι άνδρες Εφραΐμ και προκατέλαβον τα ύδατα έως Βαιθ-βαρά και τον Ιορδάνην.
25 And they captured two princes of the Midianites, 'Oreb and Zeeb; and they slew 'Oreb upon the rock 'Oreb, and Zeeb they slew at the winepress of Zeeb, and pursued the Midianites; and the heads of 'Oreb and Zeeb they brought to Gid'on from the other side of the Jordan.
Και συνέλαβον δύο αρχηγούς του Μαδιάμ, τον Ωρήβ και τον Ζήβ· και εθανάτωσαν τον Ωρήβ επί του βράχου Ωρήβ, τον δε Ζηβ εθανάτωσαν επί του ληνού Ζήβ· και κατεδίωξαν τον Μαδιάμ και έφεραν την κεφαλήν του Ωρήβ και του Ζηβ προς τον Γεδεών εκ του πέραν του Ιορδάνου.
