Job 9
1 Then answered Job, and said,
Unya mitubag si Job ug miingon,
2 Truly I know that it is so: and how could a mortal be righteous before God?
“Sa pagkatinuod nasayod ako nga mao gayod kini. Apan unsaon man sa usa ka tawo mamatarong atubangan sa Dios?
3 If he were desirous to enter into a contest with him, he could not give him one answer out of a thousand.
Kung buot niyang mangatarongan sa Dios, dili siya makatubag kaniya bisan sa usa ka libo pa nga higayon.
4 He is wise of heart, and mighty in strength: who hath hardened himself against him, and escaped unscathed?
Ang Dios manggialamon sa kasingkasing ug makagagahom sa kusog; kinsa man ang nagpagahi sa iyang kaugalingon batok kaniya ug nagmalampuson? —
5 [He it is] who removeth mountains, and they know it not, yea, when he overturneth them in his anger;
siya nga nagbalhin sa kabukiran nga wala nagpahibalo kang bisan kinsa sa dihang ang iyang kapungot naglukat niini. —
6 Who shaketh the earth loose out of her place, that her pillars tremble;
siya nga nag-uyog sa kalibotan sa nahimutangan niini ug nagpakurog sa patukoranan niini.
7 Who speaketh to the sun, and he shineth not, and around the stars he placeth a seal;
Mao ra usab kini nga Dios ang magasugo sa adlaw nga dili mosubang, ug dili gayod kini mosubang, ug magatabon sa kabituonan,
8 Who spread out the heavens by himself alone, and treadeth upon the hillocks of the sea;
nga mao lamang ang magabuklad sa kalangitan, ug magatamak sa kabaloran sa dagat,
9 Who made the Bear, Orion, and the Pleiades, and the chambers the south;
nga mao ang nagbuhat sa Oso, sa Orion, ug sa mga Pleyadas, ug sa mga laray sa kabituonan sa habagatan.
10 Who doth great things which are quite unsearchable, and wonders which are quite without number.
Mao ra usab kini nga Dios ang nagabuhat sa dagkong mga butang, ang dili matukib nga mga butang—oo tinuod gayod, ang kahibulongang mga butang nga dili maihap.
11 Lo, were he to go past by me, I should not see him; and were he to pass along, I should not perceive him.
Tan-awa, mipadayon siya kanako, ug wala ko siya makita; milabay usab siya, apan wala ko siya nahimatngoni.
12 Behold, were he to snatch aught away, who could hold him back? who would say unto him, What dost thou?
Kung iyang sakmiton ang usa ka tukbonon, kinsa man ang makapakgang kaniya? Kinsa man ang makasulti kaniya, 'Unsa man ang imong gibuhat?'
13 God will not withdraw his anger: beneath him sink down the helpers of the proud.
Dili gayod bawion sa Dios ang iyang kasuko; ang magatabang kang Rahab nagyukbo sa ilalom niya.
14 How much less then could I answer him, and select my words [to contend] with him?
Unsa ka mubo ang akong igatubag kaniya, makapili ba ako ug mga pulong aron ipangatarungan kaniya?
15 Whom, were I even righteous, I could not answer? to him that condemneth me I could [only] make supplication.
Bisan kung ako matarong pa, dili gayod ako motubag kaniya; makahangyo lamang nga kaloy-an uban sa akong maghuhukom.
16 Or were I to call, and he would answer me, I could yet not believe that he would give ear unto my voice—
Bisan kung ako nagtawag ug siya mitubag kanako, dili pa gayod ako motuo nga nagpatalinghog siya sa akong tingog.
17 He that bruiseth me with [his] tempest, and multiplieth my wounds without a cause.
Kay gipukan niya ako sa usa ka dakong unos ug gipadaghan ang akong samad sa walay hinungdan.
18 He suffereth me not to recover my breath; but feedeth me overmuch with bitter things.
Dili niya ako tugotan sa pagginhawa; hinuon, gipuno niya sa kapaitan.
19 If it regard strength, lo, he is the powerful; and if justice, who will cite him for me to appear?
Kung mosulti kita bahin sa kusog, nganong kusgan man siya! Ug kung mosulti kita sa hustisya? Nag-ingon siya, kinsa man ang magapatawag kanako?'
20 If I were righteous even, my own mouth would condemn me: were I innocent, it would still prove me perverse.
Bisan kung ako matarong pa, ang akong kaugalingong baba ang magahukom kanako; bisan kung ako hingpit pa, magpamatuod gihapon kini nga sad-an ako.
21 I am innocent; I will not have regard for myself: I will despise my life.
Ako hingpit, apan wala na gayod ako magpakabana mahitungod sa akong kaugalingon; gitamay ko ang akong kinabuhi.
22 One thing is [certain], therefore have I said it, The innocent and the wicked he bringeth to their end.
Wala kini kalahian, mao nga misulti ako nga dunganon niya paglaglag ang mga tawong hingpit ug mga tawong daotan.
23 If a scourge should slay suddenly, he will mock at the trial of the guiltless.
Kon ang hampak magapatay sa kalit, mokatawa siya sa mga kasakitan sa mga tawong walay sala.
24 Is a land given up into the hand of the wicked? he covereth the faces of its judges: if this be not the truth, who is it then?
Ang kalibotan gitugyan ngadto sa kamot sa mga tawong daotan; ang Dios nagtabon sa panagway sa mga maghuhukom niini. Kung ugaling dili siya ang nagbuhat niini, nan kinsa man diay kana?
25 And my days pass swifter than a runner: they flee away, they see no happiness,
Ang akong mga adlaw mas paspas pa kay sa nagdagan nga sinugo; nanglabay na ang akong mga adlaw; wala silay makita nga kaayohan bisan asa.
26 They hasten along like pirate ships: like the eagle that stoopeth down upon his food.
Sama sila katulin sa mga sakayang hinimo sa mga bugang sa papyrus nga tanom, ug sama ka paspas sa agila nga modagit sa tukbonon niini.
27 If I say, I will forget my complaint, I will leave off my sorrowful countenance, and recover my cheerfulness:
Kung moingon ako nga kalimtan ko na lamang ang mahitungod sa akong mga sumbong, nga akong isalikway ang masulob-on kong panagway ug magmaya,
28 O then would I be in dread of all my pains; I know that thou wilt not declare me innocent.
nahadlok ako sa tanan kong kasub-anan tungod kay nasayod ako nga dili mo ako pagailhon nga walay sala.
29 I must ever be guilty: why then should I fatigue myself for nought?
Pagahukman ako; nan nganong kinahanglan man nga maningkamot pa ako sa walay kapuslanan?
30 If I were to wash myself in snow-water, to cleanse myself in the purity of my hands:
Kung ang akong kaugalingon magahugas sa niyebe sa tubig ug mahinloan ang akong mga kamot,
31 Even then wouldst thou plunge me in the ditch, that my own clothes would render me abhorred.
ang Dios magaunlod gihapon kanako sa kalapukan, ug ang akong kaugalingong mga bisti makapaluod kanako.
32 For he is not a man, like me, that I could answer him, that we should enter together into a contest.
Kay ang Dios dili tawo nga sama kanako nga motubag ako kaniya, nga mokuyog kita didto sa hukmanan.
33 There is no one who can decide between us, who could lay his hand upon us both.
Walay maghuhukom sa atong taliwala nga makabakyaw usab sa iyang kamot kanato.
34 Let him but remove from me his rod, and let not his dread terrify me:
Walay laing maghuhukom nga makakuha sa sungkod sa Dios kanako, nga makapalikay sa iyang kapungot nga nakapahadlok kanako.
35 Then would I speak, and not fear him; for the like I feel not within me.
Unya mosulti na ako ug dili mahadlok kaniya. Apan sama sa mga butang karon, dili ako makabuhat niana.
