Job 9
1 Then answered Job, and said,
Əyyub belə cavab verdi:
2 Truly I know that it is so: and how could a mortal be righteous before God?
«Belə olduğunu, həqiqətən, bilirəm. Amma Allah qarşısında insan necə haqlı çıxa bilər?
3 If he were desirous to enter into a contest with him, he could not give him one answer out of a thousand.
Əgər Onunla kimsə mübahisə etmək istəsə, Onun min sualına bir cavab tapa bilməz.
4 He is wise of heart, and mighty in strength: who hath hardened himself against him, and escaped unscathed?
Hikməti dərin, gücü tükənməyən Odur. Ona qarşı duranlardan kim sağ qalıb?
5 [He it is] who removeth mountains, and they know it not, yea, when he overturneth them in his anger;
Allah dağları yerindən oynadar, Dağlar heç bilməz. Qəzəbi ilə onları alt-üst edər.
6 Who shaketh the earth loose out of her place, that her pillars tremble;
Dünyanı yerindən oynadar, Dirəklərini lərzəyə salar.
7 Who speaketh to the sun, and he shineth not, and around the stars he placeth a seal;
Əmr etsə, günəş doğmaz, Ulduzların işığını örtüb möhürlər.
8 Who spread out the heavens by himself alone, and treadeth upon the hillocks of the sea;
Odur təkbaşına göyləri sərən, Dəniz dalğalarının üstündə gəzən.
9 Who made the Bear, Orion, and the Pleiades, and the chambers the south;
Odur Böyük Ayı, Orion, Ülkər bürclərini, Cənub bürclərini yaradan.
10 Who doth great things which are quite unsearchable, and wonders which are quite without number.
Odur dərk etmədiyimizdən də böyük işlər görən, Saysız xariqələr göstərən.
11 Lo, were he to go past by me, I should not see him; and were he to pass along, I should not perceive him.
Bax yanımdan elə keçər ki, Onu görə bilmərəm, Elə keçib gedər ki, heç hiss etmərəm.
12 Behold, were he to snatch aught away, who could hold him back? who would say unto him, What dost thou?
Nə isə tutub apararsa, kim Ona mane ola bilər? Kim Ona “Nə edirsən?” deyə bilər?
13 God will not withdraw his anger: beneath him sink down the helpers of the proud.
Allah qəzəbini geri döndərməz, Rahavın köməkçiləri belə, ayağı altda qalar.
14 How much less then could I answer him, and select my words [to contend] with him?
Belə isə Ona necə cavab verə bilərəm? Hüzurunda necə söz tapa bilərəm?
15 Whom, were I even righteous, I could not answer? to him that condemneth me I could [only] make supplication.
Günahsız olsam belə, Ona cavab verə bilmərəm, Rəhm etsin deyə Hökmdarıma yalvarmalıyam.
16 Or were I to call, and he would answer me, I could yet not believe that he would give ear unto my voice—
Onu çağıranda O mənə cavab versə belə, Yenə inanmıram ki, O, səsimi eşidir.
17 He that bruiseth me with [his] tempest, and multiplieth my wounds without a cause.
Çünki tufanla məni əzir, Nahaq yerə yaralarımı çoxaldır,
18 He suffereth me not to recover my breath; but feedeth me overmuch with bitter things.
Məni nəfəs almağa qoymur, Məni acılarla cana doydurur,
19 If it regard strength, lo, he is the powerful; and if justice, who will cite him for me to appear?
İş qüvvədədirsə, O qüvvəlidir, İş ədalətdədirsə, kim Onu hakimin qarşısına apara bilər?
20 If I were righteous even, my own mouth would condemn me: were I innocent, it would still prove me perverse.
Mən günahsız olsam belə, dilim məni ittiham edər, Kamil olsam belə, məni təqsirkar çıxarar.
21 I am innocent; I will not have regard for myself: I will despise my life.
Kamil olsam da, bir şey deyiləm, Öz həyatıma xor baxıram.
22 One thing is [certain], therefore have I said it, The innocent and the wicked he bringeth to their end.
Hamısı birdir, ona görə deyirəm: “O həm kamili, həm də günahkarı yox edir”.
23 If a scourge should slay suddenly, he will mock at the trial of the guiltless.
Əgər qəfil ölüm gəlsə, Günahsızların əzabına gülür.
24 Is a land given up into the hand of the wicked? he covereth the faces of its judges: if this be not the truth, who is it then?
Dünya pislərə təslim edilib, Dünya hakimlərinin gözünü bağlayan Odur. O deyilsə, bəs kimdir?
25 And my days pass swifter than a runner: they flee away, they see no happiness,
Günlərim sürətlə qaçır, çapardan sürətlidir, Bir xeyir tapmadan qaçırlar.
26 They hasten along like pirate ships: like the eagle that stoopeth down upon his food.
Qamış qayıq kimi keçib gedirlər Ovunun üstünə şığıyan qartal kimidirlər.
27 If I say, I will forget my complaint, I will leave off my sorrowful countenance, and recover my cheerfulness:
Bu şikayətimi unutmaq istəsəm, Sifətimin ifadəsini dəyişib ürəyimin açılmasını istəsəm,
28 O then would I be in dread of all my pains; I know that thou wilt not declare me innocent.
Bu əziyyətdən yenə vahimələnərəm, Məni günahsız saymayacağını bilərəm.
29 I must ever be guilty: why then should I fatigue myself for nought?
Madam ki yenə günahkar çıxacağam, Boş yerə niyə belə zəhmət çəkim?
30 If I were to wash myself in snow-water, to cleanse myself in the purity of my hands:
Əgər qar suyu ilə yuyunsam, Əllərimi gilabı ilə yusam,
31 Even then wouldst thou plunge me in the ditch, that my own clothes would render me abhorred.
Yenə də məni çirkaba batırarsan, Paltarlarım belə, məndən iyrənir.
32 For he is not a man, like me, that I could answer him, that we should enter together into a contest.
O mənim kimi insan olmadığına görə Ona cavab verə bilmirəm, məhkəməyə birgə gedə bilmirəm.
33 There is no one who can decide between us, who could lay his hand upon us both.
Kaş aramızda bir hakim olaydı, Əlini ikimizin də üzərinə qoyaydı.
34 Let him but remove from me his rod, and let not his dread terrify me:
Allah Öz dəyənəyini üstümdən götürəydi, Dəhşəti ilə məni vahimələndirməyəydi.
35 Then would I speak, and not fear him; for the like I feel not within me.
O zaman Ondan qorxmadan danışardım, Amma bu vəziyyətdə heç nə edə bilmirəm.
