Job 8
1 Then answered Bildad the Shuchite, and said,
Андин Шухалиқ Билдад җававән мундақ деди: —
2 How long wilt thou speak these things? and [let] like a mighty wind be the words of thy mouth?
«Сән қачанғичә мошуларни сөзләйсән? Ағзиңдики сөзләр күчлүк шамалдәк қачанғичә чиқиду?
3 Should God pervert justice? or should the Almighty pervert righteousness?
Тәңри адаләтни бурмилиғучиму? Һәммигә Қадир адиллиқни бурмиламду?
4 If thy children have sinned against him, then did he send them off through the means of their transgression.
Сениң балилириң Униң алдида гуна қилған болса, У уларниму итаәтсизлигиниң җазасиға тапшурған, халас.
5 If thou wilt earnestly seek for God, and make thy supplication to the Almighty;
Бирақ әгәр өзүң һазир чин көңлүңдин Тәңрини издисәңла, Һәммигә Қадирға илтиҗа қилсаңла,
6 If thou become pure and upright: surely then will he watch over thee, and restore thy righteous habitation.
Әгәр сән сап дил һәм дурус болған болсаң, Шүбһисизки, У сән үчүн ойғиниду, Чоқум сениң һәққанийлиғиңға толған туралғуңни гүлләндүриду.
7 And thy beginning will have been small; because thy latter end will grow up greatly.
Сән дәсләптә етиварсиз қаралған болсаңму, Бирақ сән ахирида чоқум техиму гүллинисән.
8 For ask, I pray thee, of an earlier generation, and prepare thyself to [stand by] the research of their fathers; —
Шуңа сәндин өтүнәйки, өткәнки дәвирләрдин сорап баққин, Уларниң ата-бовилириниң издинишлиригиму көңүл қойғин
9 For we are but of yesterday, and know nothing, because a [mere] shadow are our days upon earth; —
(Чүнки биз болсақ түнүгүнла туғулғанмиз; Күнлиримиз пәқәт бир сайә болғачқа, һеч немини билмәймиз).
10 Behold, these will truly teach thee, they will speak unto thee, and out of their very heart will they bring forth words:
Саңа көрсәтмә берип үгәтәләйдиған улар әмәсму? Улар өз көңлидикини саңа сөзлимәмду?
11 Can the bulrush shoot upward without mire? can the meadow-grass grow up without water?
Латқа болмиса йекәнләр егиз өсәләмду? Қомушлуқтики от-чөпләр сусиз өсәләмду?
12 It is yet in its greenness, not yet cut down, when it withereth before any other grass.
Улар йешил пети болуп, техичә орулмиған болсиму, Һәр қандақ от-чөптин тез тозуп кетиду.
13 So are the paths of all that forget God; and the hope of the hypocrite will perish:
Тәңрини унтуған кишиләрниң һәммисиниң ақивәтлири мана шундақтур; Ипласларниң үмүти мана шундақ йоққа кетәр.
14 [It is he] whose trust will be cut off, and but a spider's web is that in which he confideth.
Чүнки униң таянғини чүрүк бир нәрсә, халас; Униң ишәнгини болса өмчүкниң торидур, халас.
15 He leaneth against his house, but it shall not stand: he layeth fast hold on it, but it shall not remain erect.
У өз угисиға йөлиниду, бирақ у мәзмут турмайду; У уни чиң тутувалған болсиму, бирақ у бәрдашлиқ берәлмәйду.
16 He is in full vigor before the sun, and over his garden his shoots go forth.
У қуяш астида көклигән болсиму, Униң пиләклири өз беғини қаплиған болсиму,
17 His roots are twisted about a stoneheap, he selecteth [for himself] a place of stones.
Униң йилтизлири таш догисиға чирмишип кәткән болсиму, У ташлар арисида орун издигән болсиму,
18 But when men destroy him from his place, then will it deny him, saying, I have never seen thee.
Лекин [Худа] уни орнидин юливәтсә, Әшу йәр униңдин тенип: «Мән сени көрмигән!» — дәйду.
19 Behold, this is the joy of his way, and out of the [same] dust others will grow up.
Мана униң йолиниң шатлиғи! Униңдин кейин орниға башқилири тупрақтин үниду.
20 Behold, God will not reject a perfect man, and will not hold fast by their hand the evil-doers:
Қара, Худа дурус адәмни ташлимайду, Яки яманлиқ қилғучиларниң қолини тутуп уларни йөлимәйду.
21 Till he fill thy mouth with laughing, and thy lips with joyful shouting.
У йәнә сениң ағзиңни күлкә билән, Ләвлириңни шатлиқ авазлири билән толдуриду,
22 They that hate thee shall be clothed with shame; and the tent of the wicked shall be no more.
Саңа нәпрәтләнгәнләргә шәрмәндилик чаплиниду, Әскиләрниң чедири йоқитилиду».
