Job 6
1 Then answered Job, and said,
Pagkatapos sumagot si Job at sinabing,
2 Oh that my vexation could be truly weighed, and my calamity; oh that men might lift it up in the balances at once!
“O, kung titimbangin lamang ang aking paghihirap, at susukatin ang lahat ng aking mga sakuna!
3 For now it is already heavier than the sand of the sea: therefore are my words confused.
Sa ngayon mas magiging mabigat pa ito kaysa sa lahat ng buhangin sa dagat. Kaya nga naging padalos-dalos ako sa aking mga salita.
4 For the arrows of the Almighty are within me, the poison whereof my spirit drinketh it: the terrors of God set themselves in array against me.
Dahil ang mga palaso ng Makapangyarihan ay nakaabang sa akin, ang aking espiritu ay iniinom ang lason; ang mga kaparusahan ng Diyos ay nagsunod-sunod laban sa akin.
5 Doth the wild ass bray over the grass? or loweth the ox over his fodder?
Ang isa bang mabangis na asno ay uungal kung marami namang damo? O ang mga baka ba ay uungal kung may dayami naman silang makakain?
6 Is ever tasteless food eaten without salt? or is there any flavor in the white of an egg?
Ang isang pagkain ba na walang lasa ay makakain kung walang asin? O may kung anong lasa ba sa puti ng itlog?
7 My soul refuseth to touch them: they are unto me like disgusting food.
Tumatanggi akong hawakan sila; tulad sila ng mga nakakapandiring pagkain sa akin.
8 Oh that some one would grant the accomplishment of my request; and that God would grant me the fulfillment of my hope!
O, sana matanggap ko na ang aking hinihiling, oh, ibigay na sana ng Diyos ang aking minimithi;
9 Yea, that it would please God that he might crush me: that he would let loose his hand, and make an end of me!
na malugod ang Diyos na durugin niya ako ng isang beses, na bitawan niya ako at putulin sa buhay na ito.
10 Then would this be still my comfort; yea, I would rejoice in my pain while be would not spare: that I have not gainsaid the commands of the Holy One.—
Sana ito na lang ang aking maging pampalubag-loob—kahit na magsaya ako sa hindi napapawing hapdi: na hindi ko sinuway ang mga salita ng Tanging Banal.
11 What is my strength, that I should wait? and what my end, that I should yet longer retain my patience?
Ano ba ang aking lakas, na kailangan ko pang maghintay? Ano ba ang aking katapusan, na kailangan kong pahabain ang aking buhay?
12 Is the strength of stones my strength? or is my flesh brazen?
Ang lakas ko ba ay kasing lakas ng mga bato? O ang aking mga kalamnan ay gawa sa tanso?
13 Truly, am I not without my help in me? and is not wise counsel driven far away from me?
Hindi ba totoo na hindi ko kayang tulungan ang aking sarili, at ang karunungan ay tinanggal sa akin?
14 As though I were one who refuseth kindness to his friend, and forsaketh the fear of the Almighty:
Para sa isang taong malapit nang mawalan ng malay, dapat ipakita ng kaniyang kaibigan ang katapatan; kahit na pinabayaan niya pa ang kaniyang takot sa Makapangyarihan.
15 My brothers are treacherous as a brook, like flowing brooks they pass along;
Pero naging matapat ang mga kapatid ko sa akin, na tulad ng mga batis sa disyerto, na tulad ng mga daluyan ng tubig na natutuyo,
16 Which are made turbid by reason of the ice, wherein the snow hideth itself;
na dumidilim dahil sa mga yelong tumatakip sa mga ito, at dahil sa mga niyebe na ikinukubli ang sarili sa kanila.
17 At the time when they feel the warmth, they vanish; when it is hot, they are quenched out of their place.
Kapag sila ay natunaw, sila ay mawawala; kapag ang panahon ay mainit, nalulusaw sila sa kanilang kinalalagyan.
18 The paths of their course wind themselves along; they go in the wilderness and are lost.
Ang mga karawan ay gumigilid para maghanap ng tubig, nagpapaikot-ikot sila sa tuyong lupain at saka mamamatay.
19 The caravans of Thema look hither, the travelling companies Sheba hope for them;
Ang mga karawan mula sa Tema ay pinagmamasdan sila, gayun din sa pangkat ng mga taga-Sheba na umaasa sa kanila.
20 But they stand ashamed because they had trusted; they come thither and are made to blush.
Sila ay nabigo dahil umaasa sila na makakahanap ng tubig; pumunta sila roon pero sila ay nilinlang.
21 For truly now ye are like such a one: ye see my terrible state and are afraid.
Kaya ngayon, kayong mga kaibigan ko ay wala nang halaga sa akin; nakita ninyo ang aking kaawa-awang kalagayan pero kayo ay natatakot.
22 Have I then ever said, Give me something, and out of your property offer a bribe in my behalf?
'Sinabi ko ba sa inyo na bigyan ninyo ako ng kahit ano?' 'O, regaluhan ninyo ako mula sa inyong kayamanan?'
23 And deliver me from the hand of the adversary? and redeem from the hand of tyrants?
O, 'Iligtas ako mula sa kamay ng aking kalaban?' O, 'Tubusin ako sa kamay ng mga nang-aapi sa akin?'
24 Teach me, and I will indeed remain silent; and wherein I erred give me to understand.
Ituro ninyo sa akin, at ako ay mananahimik, ipaintindi ninyo sa akin kung saan ako nagkamali.
25 How pleasant are straightforward words! but what doth arguing prove?
Sadya ngang napakasakit ng katotohanan! Pero ang inyong mga sinasabi, paano ba nito ako maitutuwid?
26 Do ye think to reprove words, and [to regard] as wind the speeches of one that is despairing?
Balak ba ninyong hindi pansinin ang aking mga sinasabi, ituring ito ang salita ng isang tao na parang ito ay hangin?
27 Yea, ye would cast any thing upon the fatherless, and ye would dig a pit against your friend.
Totoo nga, pinagpupustahan ninyo ang naulila sa ama, at pinagtatalunan ang inyong kaibigan na tulad ng isang kalakal.
28 But now, if it please you, turn yourselves toward me, and [say] whether I would lie before your face.
Subalit ngayon, tingnan ninyo ako at papatunayan ko sa inyo na hindi ako nagsisinungaling.
29 Reflect again, I pray you, there will be no wrong: yea, reflect once more, my righteousness [will be found] therein.
Pigilan ninyo ang inyong sarili, parang awa ninyo na; maging makatarungan kayo, maghunos-dili kayo dahil nasa tamang panig ako.
30 Is there any wrong on my tongue? or should my palate not understand [if I spoke] what is iniquitous?
May kasamaan ba sa aking dila? Hindi ba malalaman ng aking bibig ang malisyosong mga bagay?
