Job 6
1 Then answered Job, and said,
Əyyub belə cavab verdi:
2 Oh that my vexation could be truly weighed, and my calamity; oh that men might lift it up in the balances at once!
«Kaş bu dərdim çəkiləydi, Bütün ağrılarım tərəziyə qoyulaydı.
3 For now it is already heavier than the sand of the sea: therefore are my words confused.
Onda dənizlərin qumundan ağır gələrdi, Ona görə tez bu sözləri dedim.
4 For the arrows of the Almighty are within me, the poison whereof my spirit drinketh it: the terrors of God set themselves in array against me.
Həqiqətən, Külli-İxtiyarın oxları köksümdədir, Ruhum onların zəhərlərini içir. Allahın dəhşətləri mənə hücum çəkir.
5 Doth the wild ass bray over the grass? or loweth the ox over his fodder?
Ot olanda vəhşi eşşək anqırarmı? Yem tapanda öküz heç böyürərmi?
6 Is ever tasteless food eaten without salt? or is there any flavor in the white of an egg?
Duzsuz, şit yeməyi yemək olarmı? Yumurta ağının dadı varmı?
7 My soul refuseth to touch them: they are unto me like disgusting food.
Belə yeməklərə əl vurmaq istəmirəm, Onlardan iyrənirəm.
8 Oh that some one would grant the accomplishment of my request; and that God would grant me the fulfillment of my hope!
Kaş arzuma çataydım, Allah mənə həsrətində olduğumu verəydi,
9 Yea, that it would please God that he might crush me: that he would let loose his hand, and make an end of me!
Lütf edib məni əzsə belə, Əldən cəld olub həyatımın bağını kəssə belə,
10 Then would this be still my comfort; yea, I would rejoice in my pain while be would not spare: that I have not gainsaid the commands of the Holy One.—
Mən yenə ovunardım, Bu amansız dərdimə baxmayaraq Müqəddəs Olanın sözlərini inkar etmədiyimə görə sevinərdim.
11 What is my strength, that I should wait? and what my end, that I should yet longer retain my patience?
Nə gücüm var ki, gözləyim? Sonum nə qədərdir ki, səbir edim?
12 Is the strength of stones my strength? or is my flesh brazen?
Daş qədər güclüyəmmi? Ətim tuncdandırmı?
13 Truly, am I not without my help in me? and is not wise counsel driven far away from me?
Əlacsız qalanda Özümə kömək etməyə gücüm çatarmı?
14 As though I were one who refuseth kindness to his friend, and forsaketh the fear of the Almighty:
İnsan Külli-İxtiyarın qorxusundan vaz keçsə belə, Çarəsiz qalanda ona dostun sədaqəti gərəkdir.
15 My brothers are treacherous as a brook, like flowing brooks they pass along;
Qardaşlarım mənə bir vadi kimi xəyanət etdi, Çaylar kimi axıb getdi.
16 Which are made turbid by reason of the ice, wherein the snow hideth itself;
Bu vadilər buzlar əriyəndə daşar, Qar suları ilə dolar.
17 At the time when they feel the warmth, they vanish; when it is hot, they are quenched out of their place.
Bu vadilər quraq vaxtı quruyar, İstidə yataqlarından yox olar.
18 The paths of their course wind themselves along; they go in the wilderness and are lost.
Bu vadilərə görə karvanlar yolunu azar, Səhraya çıxanda həlak olar.
19 The caravans of Thema look hither, the travelling companies Sheba hope for them;
Temanın karvanları su axtarar, Səbadan gələn səyyahlar ora ümid bağlar.
20 But they stand ashamed because they had trusted; they come thither and are made to blush.
Amma ora çatanda ümid bağladıqlarına peşman olar, Mat-məəttəl qalar.
21 For truly now ye are like such a one: ye see my terrible state and are afraid.
İndi siz də mənim üçün bir heç olmusunuz, Bu dəhşətə baxıb qorxursunuz.
22 Have I then ever said, Give me something, and out of your property offer a bribe in my behalf?
Mən demişəmmi “Mənə nəyisə verin, Var-dövlətinizdən mənə rüşvət göndərin?
23 And deliver me from the hand of the adversary? and redeem from the hand of tyrants?
Yaxud da məni düşmən əlindən qurtarın, Zalımların əlindən azad edin?”
24 Teach me, and I will indeed remain silent; and wherein I erred give me to understand.
Mən susum, siz mənə öyrədin, Nə səhv etmişəmsə, mənə göstərin.
25 How pleasant are straightforward words! but what doth arguing prove?
Doğru söz kəsərli olar, Sizin bu iradınız bəs nəyi sübut edir?
26 Do ye think to reprove words, and [to regard] as wind the speeches of one that is despairing?
Niyə sözlərimi qınamaq istəyirsiniz? Niyə mən biçarənin dediyini boşboğazlıq sanırsınız?
27 Yea, ye would cast any thing upon the fatherless, and ye would dig a pit against your friend.
Yetim üçün belə, püşk atırsınız, Dostunuzu satırsınız.
28 But now, if it please you, turn yourselves toward me, and [say] whether I would lie before your face.
İndi lütf edib mənə baxın, Bax mən üzünüzə ağ yalan demərəm.
29 Reflect again, I pray you, there will be no wrong: yea, reflect once more, my righteousness [will be found] therein.
Atın haqsızlığı, haqsızlıq etməyin, Düşünün ki, bu davada mən haqlıyam.
30 Is there any wrong on my tongue? or should my palate not understand [if I spoke] what is iniquitous?
Dilimdən haqsız söz çıxırmı? Pis şeyləri ağzıma alırammı?
