Job 5
1 Do but call: is there one that will answer thee? and to whom of the saints wilt thou turn thyself?
Wołaj więc, jeśli jest ktoś, kto by ci odpowiedział; i do którego ze świętych się zwrócisz?
2 For vexation will prove death to a foolish man, and jealousy will slay the simple.
Gniew bowiem zabija głupiego, a prostaka uśmierca zawiść.
3 I have myself seen the foolish taking root; but I suddenly held his habitation as accursed.
Widziałem głupiego, jak zapuścił korzenie, lecz zaraz przekląłem jego mieszkanie.
4 His children are far from help, and men crush them in the gate, with no one to deliver them.
Jego synowie są daleko od ratunku, zostają zdeptani w bramie, a nie [ma] nikogo, kto by [ich] ocalił.
5 [He it is] whose harvest the hungry eateth up, and taketh it even out of the thorns, and the robber snatcheth eagerly after their substance.
Jego żniwo głodny pożera, wydobywa je spośród [samych] cierni, a chciwy pochłania ich bogactwa.
6 For wrong doth not come forth out of the dust, neither doth trouble grow up out of the ground;
Utrapienie bowiem nie powstaje z prochu ani z ziemi nie wyrasta niedola;
7 But man is born unto trouble, as young birds take up their flight.
Lecz człowiek rodzi się na niedolę, jak iskry z węgla wzlatują w górę.
8 I, however, would have besought God, and unto God would I have committed my cause;
Ja jednak szukałbym Boga i Bogu przedstawił swoją sprawę;
9 Who doth great things which are unsearchable, marvelous things till they are without number;
Który czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cudowne i niezliczone;
10 Who giveth rain upon the surface of the earth, and sendeth out waters over the face of the fields;
Który zsyła deszcz na ziemię i spuszcza wody na pola;
11 To set up the lowly on high, that those who mourn may rise high to happiness;
Który pokornych stawia wysoko, a smutnych wywyższa ku zbawieniu;
12 [But] who frustrateth the plans of the crafty, so that their hands cannot execute their well-devised counsel;
Który wniwecz obraca zamysły przebiegłych, tak że ich ręce nie wykonują ich zamiaru;
13 Who catcheth the wise in their own craftiness; and the advise of the perverse is hastened on headlong;
Który chwyta mądrych w ich przebiegłości, tak że rada przewrotnych szybko upada.
14 By day they meet with darkness, and as though it were night they grope about in the noon of day;
Za dnia napotykają ciemność, a w południe idą po omacku jak w nocy.
15 But who saveth from the sword, from their mouth, and from the hand of the mighty, the needy one:
On wybawia ubogiego od miecza, od ich ust, i z ręki mocarza.
16 And so cometh to the indigent hope, and iniquity stoppeth her mouth.
Tak to uciśniony ma nadzieję, a nieprawość zamyka swe usta.
17 Behold, happy is the man whom God admonisheth: despise then not the correction of the Almighty.
Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; nie gardź więc karceniem Wszechmocnego.
18 For he it is that woundeth, and bindeth up: he smiteth, and his hands do heal.
On bowiem rani, ale i opatruje, uderza, a jego ręce uzdrawiają.
19 In six distresses will he deliver thee; and in seven there shall no evil touch thee.
Z sześciu nieszczęść cię wyrwie, a w siódmym nie dotknie cię zło.
20 In famine he redeemeth thee from death; and in war from the power of the sword.
W głodzie wybawi cię od śmierci, a na wojnie od mocy miecza.
21 Against the scourge of the tongue shall thou he hidden; and thou needest not be afraid of destruction when it cometh.
Przed biczem języka będziesz zasłonięty i nie ulękniesz się spustoszenia, gdy nadejdzie.
22 At destruction and famine canst thou laugh; and thou needest not have any fear of the beasts of the earth.
Będziesz się śmiał ze spustoszenia i głodu, nie będziesz się bał zwierząt ziemi.
23 For with the stones of the field shalt thou have thy covenant; and the beasts of the field shall be at peace with thee.
Zawrzesz bowiem przymierze z kamieniami na polu, a okrutny zwierz polny będzie żyć z tobą w pokoju.
24 And thou shalt know that there is peace in thy tent; and thou wilt look over thy habitation, and shalt miss nothing.
I poznasz, że twój przybytek [jest] spokojny; odwiedzisz swoje mieszkanie, a nie zgrzeszysz.
25 And thou shalt know that thy seed is numerous, and thy offspring as the herbage of the earth.
Poznasz też, że twoje potomstwo się rozmnoży, a twoje dzieci [będą] jak trawa ziemi.
26 Thon wilt go in a ripe age unto the grave, as a shock of corn is carried home in its season.
W sędziwym wieku zejdziesz do grobu, jak snop zboża zbierany w swym czasie.
27 Behold this, we have searched it out, so it is: hear it, and do thou note it well for thyself.
Oto do tego doszliśmy i tak jest. Słuchaj tego i rozważ to sobie.
