Job 41
1 Canst thou draw out the crocodile with a fishhook? or cause his tongue to sink into the batted rope?
“Livyatan'ı çengelle çekebilir misin, Dilini halatla bağlayabilir misin?
2 Canst thou put a reed through his nose? or bore his jaw through with a thorn?
Burnuna sazdan ip takabilir misin, Kancayla çenesini delebilir misin?
3 Will he address many supplications unto thee? or will he speak submissively unto thee?
Yalvarıp yakarır mı sana, Tatlı tatlı konuşur mu?
4 Will he make a covenant with thee? that thou couldst take him as a servant for ever?
Seninle antlaşma yapar mı, Onu ömür boyu köle edesin diye?
5 Canst thou play with him as with a bird? and tie him up for thy maidens?
Kuşla oynar gibi onunla oynayabilir misin, Hizmetçilerin eğlensin diye ona tasma takabilir misin?
6 Can companions waylay him? can they divide him among merchants?
Balıkçılar onun üzerine pazarlık eder mi? Tüccarlar aralarında onu böler mi?
7 Canst thou fill his skin with barbed irons? and [pierce] with a fish-spear his head?
Derisini zıpkınlarla, Başını mızraklarla doldurabilir misin?
8 Lay thy hand upon him; think of the battle: thou wilt never do it again.
Elini üzerine koy da, çıkacak çıngarı gör, Bir daha yapmayacaksın bunu.
9 Behold, his expectation was deceived: even at his mere sight is he cast down.
Onu yakalamak için umutlanma, Görünüşü bile insanın ödünü patlatır.
10 None is so daring that he would stir him up: and who is there that will stand up before me?
Onu uyandıracak kadar yürekli adam yoktur. Öyleyse benim karşımda kim durabilir?
11 Who hath shown me favor, that I should repay him! whatsoever is under the whole heaven is mine.—
Kim benden hesap vermemi isteyebilir? Göklerin altında ne varsa bana aittir.
12 I will not conceal [the account of] his limbs, nor the relation of his might, nor the grace of his proportion.
“Onun kolları, bacakları, Zorlu gücü, güzel yapısı hakkında Konuşmadan edemeyeceğim.
13 Who hath ever laid open the front of his garment? or who can penetrate into his double row of teeth?
Onun giysisinin önünü kim açabilir? Kim onun iki katlı zırhını delebilir?
14 Who hath opened the doors of his face? all round about his teeth abideth terror.
Ağzının kapılarını açmaya kim yeltenebilir, Dehşet verici dişleri karşısında?
15 What pride is there in [his] strong shields; he is locked up as with a close seal.
Sımsıkı kenetlenmiştir Sırtındaki sıra sıra pullar,
16 One is joined to another; and no breath can come between them.
Öyle yakındır ki birbirine Aralarından hava bile geçmez.
17 They are fitted closely one to another: they are interlocked, that they cannot be severed.
Birbirlerine geçmişler, Yapışmış, ayrılmazlar.
18 From his sneezing there beameth forth a light, and his eyes are like the eyelids of the morning-dawn.
Aksırması ışık saçar, Gözleri şafak gibi parıldar.
19 Out of his mouth issue burning torches, sparks of fire escape [therefrom].
Ağzından alevler fışkırır, Kıvılcımlar saçılır.
20 Out of his nostrils cometh forth smoke, as out of a seething pot or caldron.
Kaynayan kazandan, Yanan sazdan çıkan duman gibi Burnundan duman tüter.
21 His breath kindleth coals, and a flame cometh out of his mouth.
Soluğu kömürleri tutuşturur, Alev çıkar ağzından.
22 In his neck abideth strength, and before him danceth terror joyfully.
Boynu güçlüdür, Dehşet önü sıra gider.
23 The flakes of his flesh are fitted closely together: they are as molten metal on him, immovable.
Etinin katmerleri birbirine yapışmış, Sertleşmiş üzerinde, kımıldamazlar.
24 His heart is firm like a stone: yea, as firm as the nether millstone.
Göğsü taş gibi serttir, Değirmenin alt taşı gibi sert.
25 At his lifting himself up the mighty are terrified: the waves also are lessened.
Ayağa kalktı mı güçlüler dehşete düşer, Çıkardığı gürültüden ödleri patlar.
26 If one overtake him with the sword, it cannot hold; nor the spear, the dart, and armor.
Üzerine gidildi mi ne kılıç işler, Ne mızrak, ne cirit, ne de kargı.
27 He esteemeth iron as straw, [and] brass as rotten wood.
Demir saman gibi gelir ona, Tunç çürük odun gibi.
28 The child of the bow cannot make him flee: into stubble are slingstones changed unto him.
Oklar onu kaçırmaz, Anız gibi gelir ona sapan taşları.
29 Clubs are esteemed as stubble, and he laugheth at the whirring of the lance.
Anız sayılır onun için topuzlar, Vınlayan palaya güler.
30 Beneath him are sharp-pointed potsherds, he spreadeth out, [as it were, a] threshing-roller upon the mire.
Keskin çömlek parçaları gibidir karnının altı, Düven gibi uzanır çamura.
31 He causeth the deep to boil like a pot: he rendereth the sea like an apothecary's mixture.
Derin suları kaynayan kazan gibi fokurdatır, Denizi merhem çömleği gibi karıştırır.
32 Behind him he causeth his pathway to shine, [so that] men esteem the deep to be hoary.
Ardında parlak bir iz bırakır, İnsan enginin saçları ağarmış sanır.
33 There is none upon earth that ruleth over him, who is made to be without dread.
Yeryüzünde bir eşi daha yoktur, Korkusuz bir yaratıktır.
34 He looketh upon all that is high: he is the king over all the ravenous beasts.
Kendini büyük gören her varlığı aşağılar, Gururlu her varlığın kralı odur.”
