Job 4
1 Then answered Eliphaz the Themanite, and said,
Unya mitubag si Eliphaz ang Temanitanhon, ug miingon:
2 If we essay to address a word to thee, wilt thou be wearied? yet who is able to refrain from speaking?
Kong may mosulay sa pagpakigsulti kanimo, maguol ba ikaw? Apan kinsa ang makapugong sa iyang kaugalingon sa pagsulti?
3 Behold, thou hast [ere this] corrected many, and weak hands thou wast wont to strengthen.
Ania karon, daghan ang imong natudloan, Ug ikaw nakalig-on sa mga mahuyang ug kamot.
4 Him that stumbled thy words used to uphold, and to sinking knees thou gavest vigor.
Ang imong mga pulong nakaagak niadtong nagakapukan, Ug imong gibaskog ang mga mahuyang ug tuhod
5 Yet now, when it cometh to thee, thou art wearied: it toucheth even thee, and thou art terrified.
Apan karon midangat na kini kanimo, ug ikaw naluya; Kini nagtandug kanimo ug ikaw nasamukan.
6 Is not then thy fear of God still thy confidence, thy hope equal to the integrity of thy ways?
Dili ba ang imong kahadlok sa Dios maoy imong saliganan, Ug ang pagkatul-id sa imong mga dalan maoy imong ginalauman?
7 Remember, I pray thee, who ever perished, being innocent? or where were the righteous destroyed?
Hinumdumi, ipakilooy ko kanimo, kinsa ba ang nawagtang nga walay sala? Kun hain ba ang matul-id nga ginalaglag?
8 Even as I have seen, that those who plough wrong-doing, and sow trouble, have to reap the same.
Sumala sa akong nakita kadtong magadaro ug kasal-anan, Ug magapugas ug kasamok, magaani sa mao usab.
9 Before the breathing of God they perish, and before the breath of his nostrils they come to their end.
Pinaagi sa gininhawa sa Dios nalaglag sila, Ug pinaagi sa unos sa kasuko niya nangaut-ut sila.
10 The roaring of the lion, and the voice of the fierce lion, and the teeth of the young lions, are broken.
Ang pagngulob sa leon, ug ang tingog sa mabangis nga leon, Ug ang tango sa mga gagmayng leon, nangahingo.
11 The old lion perisheth for lack of prey, and the whelps of the lioness have to scatter themselves abroad.
Ang tigulang nga leon mamatay tungod sa kakulang sa tukbonon, Ug ang mga anak sa leon nga baye nagakatibulaag sa halayo.
12 But to me a word came by stealth, and my ear took in a scarcely perceptible whisper thereof.
Karon usa ka butang gitaho kanako sa tago, Ug ang akong igdulungog nakadawat sa usa ka hungihong niini.
13 In intense thoughts out of visions of the night, when deep sleep falleth on men:
Sa mga panumduman nga gikan sa panan-awon sa kagabhion, Sa diha nga ang mga katawohan anaa sa dakung paghinanok,
14 Dread came over me, with trembling, and it caused all my bones to shudder.
Ming-abut kanako ang kakulba ug pagkurog, Nga nakauyog sa tanan ko nga kabukogan.
15 Then flitted a spirit past before my face; the hair of my body stood up:
Unya sa akong atubangan milabay ang usa ka espiritu; Ang balhibo sa akong lawas mitindog.
16 It stood still, but I could not recognize its form; a figure was before my eyes, a slight whisper, then a [louder] voice I heard, saying,
Kini mihunong, apan wala ako makakita sa dagway niini; Sa atubangan sa akong mga mata dihay usa ka anino: Dihay dakung kahilum, ug nabati ko ang usa ka tingog, nga nagaingon:
17 Can a mortal be more righteous than God? or can a man be more pure than his Maker?
Ang tawo nga may kamatayon molabaw ba sa pagkamatarung sa Dios? Molabaw ba ang tawo sa kaputli sa iyang Magbubuhat?
18 Behold, in his servants he putteth no trust, and his angels he chargeth with folly:
Ania karon, siya wala magbaton ug pagsalig sa iyang mga alagad; Ug sa iyang mga manolonda siya nakatimaan ug kahungog:
19 How much less in those that dwell in houses of clay, whose foundation is in the dust, who are crushed till they come to be eaten by the moth?
Labi na gayud kadtong nagapuyo sa mga balay nga lapok, Kang kinsang patukoranan anaa sa abug, Nga ginadugmok una pa sa mga anunogba!
20 From morning to evening are they broken to pieces: without laying it [to heart] they perish for ever.
Sila ginalaglag sukad sa kabuntagon hangtud sa kagabhion: Mangawagtang sila sa walay katapusan ug walay tawo nga makatimaan niini.
21 Behold, their excellency which is in them is torn away: they die, and this without wisdom.
Dili ba makuha ang ilang kabantug nga anaa kanila? Sila mangamatay, ug kana walay kaalam.
