Job 38
1 Then did the Lord address Job out of the storm-wind, and said,
RAB kasırganın içinden Eyüp'ü şöyle yanıtladı:
2 Who is this that casteth darkness [on my] counsel by words without knowledge?
“Bilgisizce sözlerle Tasarımı karartan bu adam kim?
3 Do but gird up like a mighty man thy loins: and I will ask thee, and do thou inform me.
Şimdi erkek gibi kuşağını beline vur da, Ben sorayım, sen anlat.
4 Where wast thou when I laid the foundations of the earth? tell it, if thou hast any understanding [of it].
“Ben dünyanın temelini atarken sen neredeydin? Anlıyorsan söyle.
5 Who fixed her measurements, if thou knowest it? or who stretched the measuring-line over her?
Kim saptadı onun ölçülerini? Kuşkusuz biliyorsun! Kim çekti ipi üzerine?
6 Upon what are her foundation-pillars placed at rest? or who laid her corner-stone:
Neyin üstüne yapıldı temelleri? Kim koydu köşe taşını,
7 When altogether sang the morning stars in gladness, and shouted for joy all the sons of God?
Sabah yıldızları birlikte şarkı söylerken, İlahi varlıklar sevinçle çığrışırken?
8 And who closed up with doors the sea, when, issuing forth, it came out of the deep bosom of the earth?
“Denizin ardından kapıları kim kapadı, Ana rahminden fışkırdığı zaman;
9 When I made the clouds its garment, and thick fog its swaddling-cloth,
Ona bulutları giysi, Koyu karanlığı kundak yaptığım,
10 And when I decreed for it my law, and set [for it] bars and doors,
Sınırını koyduğum, Kapılarıyla sürgülerini yerleştirdiğim,
11 And said, Thus far mayest thou come, but no farther; and here shall be stayed [thy strength] in the pride of thy waves?
‘Buraya kadar gelip öteye geçmeyeceksin, Gururlu dalgaların şurada duracak’ dediğim zaman?
12 Didst thou ever, in all thy days, command the morning; didst thou ever assign the morning-dawn its place:
“Sen ömründe sabaha buyruk verdin mi, Şafağa yerini gösterdin mi;
13 That it might lay hold of the ends of the earth, so that the wicked might be shaken out therefrom?
Yeryüzünün uçlarını tutsun, Oradaki kötüler silkilip atılsın diye?
14 She is changed as the sealing-clay: and [all things] stand as though newly clad.
Mühür basılan balçık gibi biçim değiştirir yeryüzü, Giysi kıvrımları gibi göze çarpar.
15 And from the wicked is their light withdrawn, and the high-raised arm is broken.
Kötülerin ışıkları alınır, Kalkan kolları kırılır.
16 Didst thou ever penetrate as far as the springs of the sea? or wander through the bottom of the deep?
“Denizin kaynaklarına vardın mı, Gezdin mi enginin diplerinde?
17 Were the gates of death ever laid open unto thee? or canst thou see the doors of the shadow of death?
Ölüm kapıları sana gösterildi mi? Gördün mü ölüm gölgesinin kapılarını?
18 Hast thou a clear understanding of the breadth of the earth? Tell it, if thou knowest it all.
Dünyanın genişliğini kavradın mı? Anlat bana, bütün bunları biliyorsan.
19 Where is the way [to the spot where] the light dwelleth? and the darkness—where is its place,
“Işığın bulunduğu yerin yolu nerede? Ya karanlık, onun yeri neresi?
20 That thou mightest take each to its boundary, and that thou mightest mark the pathways to its house?
Onları yerlerine götürebilir misin? Evlerinin yolunu biliyor musun?
21 Thou [surely] knowest it; because thou wast then born, and the number of thy days is great!
Bilmediğin şey yok zaten, Çünkü onlarla aynı zamanda doğmuştun! O kadar yaşlısın!
22 Didst thou ever enter into the treasuries of the snow? or canst thou see the treasuries of the hail,
“Karın ambarlarına girdin mi, Dolunun ambarlarını gördün mü?
23 Which I have reserved for the time of distress, for the day of fight and battle?
Ben onları sıkıntılı günler için, Kavga ve savaş günleri için saklıyorum.
24 Where is the way [to the spot where] the light divideth itself, [where] the east wind is scattered over the earth?
Nerede ışığın dağıtıldığı, Doğu rüzgarının yeryüzüne saçıldığı yere giden yol?
25 Who hath divided off watercourses for the overflowing rain, and a way for the lightning [that is followed by] thunders,
Kim sellere kanal, Yıldırımlara yol açtı;
26 To bring rain on a land, void of men; on a wilderness wherein no son of earth [is found];
Kimsenin yaşamadığı toprakları, İnsanın bulunmadığı çölü sulasın diye;
27 To satisfy waste and desolate lands; and to promote the growth of the tender grass?
Kurak ve ıssız yeri doyursun, Ot bitirsin diye?
28 Hath the rain a father? or who hath begotten the drops of the dew?
Yağmurun babası var mı? Çiy damlalarını kim yarattı?
29 Out of whose womb cometh forth the ice? and the hoary frost of heaven—who giveth birth to it?
Buz kimin rahminden çıktı? Göklerden düşen kırağıyı kim doğurdu,
30 [When] like a stone the waters are congealed, and the face of the deep is bound in fetters?
Sular taş gibi katılaşıp Enginin yüzü donunca?
31 Canst thou bind together the chains of the Pleiades, or loosen the bands of Orion?
“Ülker yıldızlarını bağlayabilir misin? Oryon'un bağlarını çözebilir misin?
32 Canst thou bring forth the constellations of the zodiac, each in its season? or canst thou guide the Bear with its young?
Mevsimlerinde çıkartabilir misin takımyıldızları? Büyük ve Küçük Ayı'ya yol gösterebilir misin?
33 Knowest thou the laws of heaven? or dost thou appoint its rule on the earth?
Biliyor musun göklerin yasalarını? Tanrı'nın yönetimini yeryüzünde kurabilir misin?
34 Canst thou lift up to the clouds thy voice, that the abundance of waters may cover thee?
“Başına bol yağmur yağsın diye Bulutlara sesini duyurabilir misin?
35 Canst thou send out lightnings, that they may go, and say unto thee, Here are we?
Varıp da, ‘Buradayız’ desinler diye, Şimşekleri gönderebilir misin?
36 Who hath put wisdom in the dark clouds? or who hath given understanding to the bright meteors?
Kim mısırturnasına bilgelik, Horoza anlayış verdi?
37 Who ordaineth the skies with wisdom? or who emptieth out the bottles of heaven.
Kimin bulutları sayacak bilgisi var? Kim göklerin tulumlarını boşaltabilir,
38 When the dust is poured out as molten metal, and the clods are made to cleave fast together?
Toprak sertleşip Parçaları birbirine yapışınca?
39 Dost thou hunt for the lioness her prey? and suppliest thou the food for the young lions,
“Dişi aslanlar için sen avlanabilir misin, Genç aslanların karnını doyurabilir misin,
40 When they are couched in their lairs, rest in the thicket, lying in wait?
İnlerine sindikleri, Çalılıkta pusuya yattıkları zaman?
41 Who provideth for the raven his provision? when his young ones cry unto God, and wander about for lack of food?
Kuzguna yiyeceğini kim sağlıyor, Yavruları Tanrı'ya feryat edip Açlıktan kıvrandığı zaman?
