Job 38
1 Then did the Lord address Job out of the storm-wind, and said,
| آنگاه خداوند از درون گردباد به ایوب چنین پاسخ داد: |
2 Who is this that casteth darkness [on my] counsel by words without knowledge?
| این کیست که با حرفهای پوچ و بی‌معنی حکمت مرا رد می‌کند؟ |
3 Do but gird up like a mighty man thy loins: and I will ask thee, and do thou inform me.
| حال، مثل یک مرد بایست و به پرسش من پاسخ بده. |
4 Where wast thou when I laid the foundations of the earth? tell it, if thou hast any understanding [of it].
| وقتی زمین را بنیاد نهادم تو کجا بودی؟ اگر می‌دانی به من بگو. |
5 Who fixed her measurements, if thou knowest it? or who stretched the measuring-line over her?
| آیا می‌دانی اندازه‌های زمین چگونه تعیین شد و چه کسی آن را با شاقول اندازه گرفت؟ |
6 Upon what are her foundation-pillars placed at rest? or who laid her corner-stone:
| آیا می‌دانی وقتی در میان بانگ شادی ستارگان صبح و فرشتگان آسمان، زمین بنیاد نهاده می‌شد، پایه‌های آن بر چه چیز قرار گرفت و سنگ زاویهٔ آن را چه کسی کار گذاشت؟ |
7 When altogether sang the morning stars in gladness, and shouted for joy all the sons of God?
8 And who closed up with doors the sea, when, issuing forth, it came out of the deep bosom of the earth?
| وقتی دریا از شکم زمین بیرون آمد چه کسی برای آن حد گذاشت؟ |
9 When I made the clouds its garment, and thick fog its swaddling-cloth,
| این من بودم که دریا را با ابرها پوشاندم و با تاریکی غلیظ آن را قنداق کردم، |
10 And when I decreed for it my law, and set [for it] bars and doors,
| حدود آن را تعیین نمودم و با سواحل، آن را محصور کردم. |
11 And said, Thus far mayest thou come, but no farther; and here shall be stayed [thy strength] in the pride of thy waves?
| به دریا گفتم: «از اینجا جلوتر نیا و موجهای سرکش تو از این حد تجاوز نکنند!» |
12 Didst thou ever, in all thy days, command the morning; didst thou ever assign the morning-dawn its place:
| آیا در تمام عمرت هرگز به خورشید فرمان داده‌ای که طلوع کند؟ |
13 That it might lay hold of the ends of the earth, so that the wicked might be shaken out therefrom?
| آیا هرگز به روشنایی روز گفته‌ای که کرانه‌های زمین را در بر بگیرد تا شرارت شب رخت بربندد؟ |
14 She is changed as the sealing-clay: and [all things] stand as though newly clad.
| زمین مثل موم زیرِ مُهر تغییر شکل می‌دهد، و نقشهای آن مانند نقشهای لباس، نمایان می‌شود. |
15 And from the wicked is their light withdrawn, and the high-raised arm is broken.
| نورِ شریران از آنها گرفته می‌شود، و دستشان که برای ظلم دراز شده، می‌شکند. |
16 Didst thou ever penetrate as far as the springs of the sea? or wander through the bottom of the deep?
| آیا چشمه‌هایی را که دریاها از آن جاری می‌گردند کشف کرده‌ای و یا به اعماق دریاها قدم گذاشته‌ای؟ |
17 Were the gates of death ever laid open unto thee? or canst thou see the doors of the shadow of death?
| آیا دروازه‌های دنیای تاریک مردگان را دیده‌ای؟ |
18 Hast thou a clear understanding of the breadth of the earth? Tell it, if thou knowest it all.
| آیا می‌دانی پهنای زمین چقدر است؟ اگر می‌دانی به من بگو! |
19 Where is the way [to the spot where] the light dwelleth? and the darkness—where is its place,
| آیا می‌دانی روشنایی و تاریکی از کجا می‌آیند؟ |
20 That thou mightest take each to its boundary, and that thou mightest mark the pathways to its house?
| آیا می‌توانی حدودشان را پیدا کنی و به سرچشمهٔ آنها برسی؟ |
21 Thou [surely] knowest it; because thou wast then born, and the number of thy days is great!
| البته تو همهٔ این چیزها را می‌دانی! مگر نه این است که تو هنگام خلقت دنیا وجود داشته‌ای! |
22 Didst thou ever enter into the treasuries of the snow? or canst thou see the treasuries of the hail,
| آیا تو مخزنهای برف را دیده‌ای؟ آیا می‌دانی تگرگ در کجا ساخته و انبار می‌شود؟ |
23 Which I have reserved for the time of distress, for the day of fight and battle?
| من آنها را برای زمان جنگ و بلا ذخیره کرده‌ام. |
24 Where is the way [to the spot where] the light divideth itself, [where] the east wind is scattered over the earth?
| آیا می‌دانی روشنایی از کجا می‌تابد و باد شرقی از کجا می‌وزد؟ |
25 Who hath divided off watercourses for the overflowing rain, and a way for the lightning [that is followed by] thunders,
| چه کسی دره‌ها را برای سیلابها حفر نمود و مسیر برق آسمان را تعیین کرد؟ چه کسی باران را بر بیابانهای خشک و متروک می‌باراند تا زمین ویران و بایر سیراب گشته گیاهان تازه برویاند؟ |
26 To bring rain on a land, void of men; on a wilderness wherein no son of earth [is found];
27 To satisfy waste and desolate lands; and to promote the growth of the tender grass?
28 Hath the rain a father? or who hath begotten the drops of the dew?
| آیا باران یا شبنم پدری دارد؟ |
29 Out of whose womb cometh forth the ice? and the hoary frost of heaven—who giveth birth to it?
| کیست که یخ را به وجود می‌آورد و شبنم را تولید می‌کند، |
30 [When] like a stone the waters are congealed, and the face of the deep is bound in fetters?
| آب را به یخ مبدل می‌سازد و سطح دریا را مانند سنگ، منجمد می‌نماید؟ |
31 Canst thou bind together the chains of the Pleiades, or loosen the bands of Orion?
| آیا می‌توانی مجموعهٔ ستارگان پروین را به هم ببندی؟ یا رشتهٔ منظومهٔ جبار را باز کنی؟ |
32 Canst thou bring forth the constellations of the zodiac, each in its season? or canst thou guide the Bear with its young?
| آیا می‌توانی گردش منظم فصول را اداره کنی و دب اکبر را با ستارگانش در آسمان هدایت نمایی؟ |
33 Knowest thou the laws of heaven? or dost thou appoint its rule on the earth?
| آیا از قوانین آسمان سر در می‌آوری و می‌دانی اینها چه تأثیری بر زمین دارند؟ |
34 Canst thou lift up to the clouds thy voice, that the abundance of waters may cover thee?
| آیا می‌توانی بر سر ابرها فریاد بزنی تا که سیلابها تو را بپوشاند؟ |
35 Canst thou send out lightnings, that they may go, and say unto thee, Here are we?
| آیا می‌توانی به برق آسمان دستور دهی در مسیرش روانه شود؟ و آیا او فرمان تو را اطاعت خواهد کرد؟ |
36 Who hath put wisdom in the dark clouds? or who hath given understanding to the bright meteors?
| کیست که فهم و شعور به انسان می‌دهد؟ |
37 Who ordaineth the skies with wisdom? or who emptieth out the bottles of heaven.
| کیست که با حکمتش ابرها را می‌شمارد و مشکهای آب آسمان را بر زمین خالی می‌کند |
38 When the dust is poured out as molten metal, and the clods are made to cleave fast together?
| و خاک را به صورت کلوخهای گلی درمی‌آورد؟ |
39 Dost thou hunt for the lioness her prey? and suppliest thou the food for the young lions,
| آیا می‌توانی برای ماده شیر و بچه‌هایش که در لانهٔ خود لمیده و یا در جنگل به کمین نشسته‌اند، خوراک تهیه کنی تا شکمشان را سیر کنند؟ |
40 When they are couched in their lairs, rest in the thicket, lying in wait?
41 Who provideth for the raven his provision? when his young ones cry unto God, and wander about for lack of food?
| وقتی کلاغها به این سو و آن سو پرواز می‌کنند تا شکم گرسنهٔ خود و جوجه‌هایشان را که نزد خدا فریاد برمی‌آورند سیر کنند، چه کسی برایشان خوراک تهیه می‌کند؟ |
