Job 37

1 At this also my heart trembleth, and is moved upward out of its place.

۱ «از این نیز دل می‌لرزد و از جای خودمتحرک می‌گردد.

2 Hear, O hear, the rattling of his thunder, and the storm's roar that goeth out of his mouth.

۲ گوش داده، صدای آواز او را بشنوید، و زمزمه‌ای را که از دهان وی صادر می‌شود،

3 Under the whole heavens he letteth it loose, and his lightning over the ends of the earth.

۳ آن را در زیر تمامی آسمانهامی فرستد، و برق خویش را تا کرانهای زمین.

4 Behind it roareth the thunder; he thundereth with his majestic voice; and he holdeth them not back when his voice is heard.

۴ بعد از آن صدای غرش می‌کند و به آواز جلال خویش رعد می‌دهد و چون آوازش شنیده شدآنها را تاخیر نمی نماید.

5 God thundereth with his marvelous voice: he doth great things, which we cannot comprehend.

۵ خدا از آواز خودرعدهای عجیب می‌دهد. اعمال عظیمی که ماآنها را ادراک نمی کنیم به عمل می‌آورد،

6 For to the snow he saith, Be thou on the earth: likewise the pouring rain, and to the pouring rains of his strength.

۶ زیرابرف را می‌گوید: بر زمین بیفت. و همچنین بارش باران را و بارش بارانهای زورآور خویش را.

7 He sealeth it on the hand of every man, that all men whom he hath made may know it.

۷ دست هر انسان را مختوم می‌سازد تا جمیع مردمان اعمال او را بدانند.

8 Then retire the beasts into [their] dens, and rest in their lairs.

۸ آنگاه وحوش به ماوای خود می‌روند و در بیشه های خویش آرام می‌گیرند.

9 Out of [his] chamber cometh the whirlwind, and out of the north, the cold.

۹ از برجهای جنوب گردباد می‌آید و ازبرجهای شمال برودت.

10 From the breathing of God ice is given, and the broad waters become solid.

۱۰ از نفخه خدا یخ بسته می‌شود و سطح آبها منجمد می‌گردد.

11 Also with moisture he loadeth the cloud; [and] he scattereth the cloud of his lightning;

۱۱ ابرها رانیز به رطوبت سنگین می‌سازد و سحاب، برق خود را پراکنده می‌کند.

12 And it is turned round about by his guidance, to execute what he commandeth it upon the face of the world, the earth.

۱۲ و آنها به دلالت او به هر سو منقلب می‌شوند تا هرآنچه به آنها امرفرماید بر روی تمامی ربع مسکون به عمل آورند.

13 Whether it be as a chastising rod—if this be destined for his earth—or for kindness, doth he cause it to come.

۱۳ خواه آنها را برای تادیب بفرستد یا به جهت زمین خود یا برای رحمت.

14 Give ear unto this, O Job: stand still, and consider well the wonders of God.

۱۴ «ای ایوب این را استماع نما. بایست و دراعمال عجیب خدا تامل کن.

15 Dost thou know how God hath imposed [a law] on them, and [how] he hath caused the light of his cloud to shine?

۱۵ آیا مطلع هستی وقتی که خدا عزم خود را به آنها قرار می‌دهد وبرق، ابرهای خود را درخشان می‌سازد؟

16 Dost thou know aught about the balancings of the clouds, the wondrous works of him who is perfect in knowledge?

۱۶ آیا تواز موازنه ابرها مطلع هستی؟ یا از اعمال عجیبه اوکه در علم، کامل است.

17 [Thou] who clothest thyself with warm garments, when He giveth the earth rest from the south wind?

۱۷ که چگونه رختهای توگرم می‌شود هنگامی که زمین از باد جنوبی ساکن می‌گردد.

18 Hast thou with him spread out the skies, which are strong even as a molten mirror?

۱۸ آیا مثل او می‌توانی فلک رابگسترانی که مانند آینه ریخته شده مستحکم است؟

19 Let us know what we shall say unto him: we cannot set aught in order [before him] because of darkness.

۱۹ ما را تعلیم بده که با وی چه توانیم گفت، زیرا به‌سبب تاریکی سخن نیکو نتوانیم آورد.

20 Can [all] be related of him, when I speak [ever so much]? or if a man talk [of him] even till he be swallowed up [in death]?

۲۰ آیا چون سخن گویم به او خبر داده می‌شود یاانسان سخن گوید تا هلاک گردد.

21 Yet now men see not the light which is bright in the skies, when the wind hath passed along, and purified them.

۲۱ و حال آفتاب را نمی توان دید هرچند در سپهر درخشان باشد تاباد وزیده آن را پاک کند.

22 The golden [light] that cometh out of the north: around God is terrible majesty.

۲۲ درخشندگی طلایی از شمال می‌آید و نزد خدا جلال مهیب است.

23 The Almighty, whom we cannot find out, excellent in power, and in justice, and abounding in righteousness, will not afflict:

۲۳ قادر مطلق را ادراک نمی توانیم کرد، او در قوت وراستی عظیم است و در عدالت کبیر که بی‌انصافی نخواهد کرد.

24 Therefore do men fear him; he respecteth not any that are wise of heart.

۲۴ لهذا مردمان از او می‌ترسند، امااو بر جمیع دانادلان نمی نگرد.»