< Job 34 >

1 And Elihu commenced, and said,
Bukod dito'y sumagot si Eliu, at nagsabi,
2 Hear, O ye wise men, my words; and ye that have knowledge, give ear unto me.
Dinggin ninyo ang aking mga salita, kayong mga pantas; at pakinggan ninyo ako, ninyong may kaalaman.
3 For the ear proveth words, as the palate tasteth the food.
Sapagka't ang pakinig ay tumitikim ng mga salita, gaya ng ngalangala na lumalasa ng pagkain.
4 Let us choose for ourselves what is just: let us acknowledge between ourselves what is good.
Ating piliin sa ganang atin ang matuwid: ating alamin sa gitna natin kung ano ang mabuti.
5 For Job hath said, “I am righteous; and God hath taken away justice from me.
Sapagka't sinabi ni Job, Ako'y matuwid, at inalis ng Dios ang aking katuwiran:
6 Should I lie concerning the justice due me? incurable is [my wound from] the arrow I bear in me without any transgression.”
Gayon ma'y akong may matuwid ay nabilang akong sinungaling; at ang aking sugat ay walang kagamutan, bagaman ako'y walang pagsalangsang.
7 What man is there like Job, who drinketh scorning like water,
Sinong tao ang gaya ni Job, na umiinom ng pagkaduwahagi na tila tubig,
8 And is on the road to keep company with the wrong-doers, and to walk with men of wickedness?
Na yumayaon na kasama ng mga manggagawa ng kasamaan, at lumalakad na kasama ng mga masamang tao?
9 For he hath said, “It profiteth a man nothing when he acteth according to the pleasure of God.”
Sapagka't kaniyang sinabi, Walang napapakinabang ang tao na siya'y makapagpalugod sa Dios.
10 Therefore ye men of sense hearken unto me: far is it from God to practise wickedness; and from the Almighty to do wrong!
Kaya't dinggin ninyo ako, ninyong mga lalaking may unawa: malayo nawa sa Dios na siya'y gumawa ng masama; at sa Makapangyarihan sa lahat, na siya'y magkamit ng kasamaan.
11 For the work of a son of earth doth he recompense unto him, and according to the path of man doth he permit things to occur to him.
Sapagka't ang gawa ng tao ay tutuusin niya sa kaniya, at ipatatagpo sa bawa't tao ang ayon sa kaniyang mga lakad.
12 Yea, surely God will not condemn unjustly, nor will the Almighty pervert justice.
Oo, sa katotohanan, ang Dios ay hindi gagawa ng kasamaan, ni ang Makapangyarihan sa lahat ay sisira ng kahatulan.
13 Who hath given him a charge concerning the earth? or who hath intrusted [him] the whole world?
Sinong nagbigay sa kaniya ng bilin sa lupa? O sinong nagayos ng buong sanglibutan?
14 If he were to set his heart upon man, he would gather unto himself his spirit and his breath:
Kung kaniyang ilagak ang kaniyang puso sa tao, kung kaniyang pisanin sa kaniyang sarili ang kaniyang espiritu at ang kaniyang hininga;
15 All flesh would perish together, and the son of earth would return again unto dust.
Tanang laman ay mamamatay na magkakasama, at ang tao ay mababalik uli sa alabok.
16 If then thou wishest to understand, hear this: give ear to the sound of my words.
Kung ngayon ay mayroon kang unawa ay dinggin mo ito: Dinggin mo ang tinig ng aking mga salita.
17 Is it possible that he who hateth justice should govern? or wilt thou condemn the righteous mighty One?
Mamamahala ba ang nagtatanim sa katuwiran? At iyo bang parurusahan siyang ganap at may kaya?
18 [Is it fit] to say to a king, Thou art worthless? and to princes, Ye are wicked?
Siya na nagsabi sa isang hari: ikaw ay hamak? O sa mga mahal na tao: Kayo'y masasama?
19 Whereas he is one that showeth no favor to chieftains, and distinguisheth not the rich before the indigent; for all of them are the work of his hands.
Na hindi gumagalang sa mga pagkatao ng mga pangulo, ni nagpakundangan man sa mayaman ng higit kay sa mahirap; sapagka't silang lahat ay gawa ng kaniyang mga kamay.
20 In a moment will they die, and in the midst of the night; people are moved, and pass away: and the mighty will be removed without a human hand.
Sa isang sangdali ay nangamamatay sila, kahit sa hating gabi; ang bayan ay inuuga at nawawala, at inaalis ang may kaya ng wala man lamang kamay.
21 For big eyes are upon the ways of man, and all his steps doth he see.
Sapagka't ang kaniyang mga mata ay nangasa lakad ng tao, at nakikita niya ang lahat niyang pagyaon.
22 There is no darkness, nor shadow of death, where the evil-doers can hide themselves.
Walang kadiliman, ni makapal man pangungulimlim, na mapagtataguan ng mga manggagawa ng kasamaan.
23 For he need not direct [his attention] a long time upon man, that he should enter into judgment before God.
Sapagka't hindi na niya pakukundanganan ang tao, upang siya'y humarap sa Dios sa kahatulan.
24 He breaketh down mighty men without [long] searching, and placeth others in their stead.
Kaniyang niluluray ang mga makapangyarihang tao ng mga paraang di masayod, at naglalagay ng mga iba na kahalili nila.
25 For the reason that he knoweth their deeds: therefore he overturneth them in the night, and they are crushed.
Kaya't siya'y kumukuhang kaalaman sa kanilang mga gawa; at kaniyang binabaligtad sila sa gabi, na anopa't sila'y nangalilipol.
26 Among wicked men doth he strike them, in the place where [many] see them:
Kaniyang hinahampas sila na parang masasamang tao sa hayag na paningin ng mga iba,
27 Because they have departed from following him, and have not considered all his ways.
Sapagka't sila'y nagsilihis ng pagsunod sa kaniya, at hindi binulay ang anoman sa kaniyang mga lakad:
28 Bringing before them the cry of the indigent, and the cry of the afflicted which he had to hear.
Na anopa't kaniyang pinadating ang daing ng dukha sa kaniya, at dininig niya ang daing ng napipighati.
29 When he now granteth rest, who will condemn [him]! and when he hideth his face, who can behold him? whether it be against a nation, or against one man, it is the same:
Pagka siya'y nagbibigay ng katahimikan, sino ngang makahahatol? At pagka kaniyang ikinukubli ang kaniyang mukha, sinong makakakita sa kaniya? Maging gawin sa isang bansa, o sa isang tao:
30 That no hypocritical man may reign, that such shall not be a mare to the people.
Upang ang taong di banal ay huwag maghari, upang huwag maging silo sa bayan.
31 For truly it is only fitting to say unto God, “I bear [cheerfully], I will not do any wrong;
Sapagka't may nagsabi ba sa Dios: Aking tinitiis ang parusa, hindi na ako magkakasala pa:
32 What I cannot see myself, do thou truly teach me; if I have done what is unjust, I will do so no more.”
Yaong hindi ko nakikita ay ituro mo sa akin: kung ako'y nakagawa ng kasamaan hindi ko na ito gagawin pa?
33 Should he then according to thy view send a recompense, because thou hast rejected him? “Because thou must choose, and not I?” and what thou knowest, do speak.
Mangyayari pa ba ang kaniyang kagantihan na gaya ng iyong ibig na iyong tinatanggihan? Sapagka't ikaw ang marapat pumili at hindi ako: kaya't salitain mo kung ano ang iyong nalalaman.
34 Men of sense will say unto me, and every wise man who heareth me,
Mga taong may unawa ay magsasabi sa akin, Oo, bawa't pantas na taong nakakarinig sa akin:
35 That Job hath not spoken with knowledge, and that his words are without intelligence.
Si Job ay nagsasalita ng walang kaalaman. At ang kaniyang mga salita ay walang karunungan.
36 Oh that Job may therefore be probed continually, in order to give answers against sinful men.
Si Job nawa'y subukin hanggang sa wakas, dahil sa ang kaniyang sagot ay gaya ng mga masamang tao.
37 For he addeth unto his sin transgression: among us he uttereth too many loud words, and multiplieth his speeches against God.
Sapagka't siya'y nagdadagdag ng panghihimagsik sa kaniyang kasalanan, kaniyang pinagagalaw ang kaniyang mga kamay sa gitna natin, at pinararami ang kaniyang mga salita laban sa Dios.

< Job 34 >