Job 32

1 So had these three men abstained from answering Job; because he was righteous in his own eyes.

ئیتر ئەو سێ پیاوە وازیان لە وەڵامدانەوەی ئەیوب هێنا، چونکە ئەو خۆی بە ڕاست دەزانی.

2 Thereupon was kindled the wrath of Elihu the son of Barachel the Buzite, of the family of Ram: against Job was his wrath kindled, because he had declared himself more righteous than God.

بەڵام ئەلیهوی کوڕی بەرەخێلی بووزی لە هۆزی ڕام لە ئەیوب تووڕە بوو. تووڕەیی جۆشا، چونکە ئەیوب خۆی بە بێتاوان دادەنا و گلەیی لە خودا دەکرد.

3 And against his three friends was his wrath kindled; because they had found no answer, and yet had condemned Job.

لە سێ هاوڕێکەشی تووڕە بوو، چونکە لەگەڵ ئەوەی نەیاندەتوانی بە هیچ شێوەیەک بەرپەرچی ئەیوب بدەنەوە، ئەیوبیان تاوانبار کرد.

4 Now Elihu had held back toward Job [his] words; because the others were older in days than he.

ئەلیهوش لەسەر ئەیوب ئارامی گرت، چونکە ئەوان لەو بە تەمەنتر بوون.

5 But when Elihu saw that there was no answer in the mouth of these three men, then was his wrath kindled.

کاتێک ئەلیهو بینی هیچ وەڵامێک لە دەمی ئەو سێ پیاوەدا نییە، تووڕە بوو.

6 And Elihu the son of Barachel the Buzite commenced, and said, Young am I in days, and ye are very old: therefore I hesitated and feared to show you what I know.

ئیتر ئەلیهوی کوڕی بەرەخێلی بووزی وەڵامی دایەوە: «من تەمەنم کەمە و ئێوەش پیرن؛ لەبەر ئەوە نەوێرام و ترسام بیروڕای خۆمتان پێ بڵێم.

7 I had said, Days shall speak, and multitude of years shall make wisdom known.

گوتم:”با تەمەن قسە بکات و با زۆری ساڵان دانایی ڕابگەیەنن.“

8 But it is the spirit in man, and the breath of the Almighty which giveth them understanding.

بەڵام ڕۆحی مرۆڤ هەناسەی خودای هەرە بەتوانایە، ئەوە کە تێگەیشتن بە مرۆڤ دەبەخشێت.

9 Not those rich in years must be always wise: neither do the aged constantly understand what is just.

تەنها ئەوانەی تەمەن درێژن دانا نین و تەنها پیران نین کە لە دادوەری تێدەگەن.

10 Therefore do I say, Hearken to me: I also will show forth what I know myself.

«لەبەر ئەوە دەڵێم: گوێم لێ بگرن؛ منیش بیروڕای خۆم ڕادەگەیەنم.

11 Behold, I waited for your words: I gave an attentive ear to your reasonings, till you might have searched out the [proper] words.

ئەوەتا من ئارامم گرت لەسەر قسەکانتان، گوێم شل کرد بۆ بەهانەکانتان؛ هەتا قسەکانتان تاقی کردەوە

12 And now I understand you fully, and, behold, there is none that convinceth Job, or, that answereth his speeches among you.

لێتان وردبوومەوە. بەڵام کەستان بەڵگەتان لە دژی بەهانەی ئەیوب نەهێنایەوە و وەڵامی بەهانەکانی ئەوتان نەدایەوە.

13 Say then not, We have found wisdom: God will thrust him down, not man.

لەبەر ئەوە مەڵێن:”داناییمان دۆزییەوە؛ با خودا بەرپەرچی ئەیوب بداتەوە، نەک مرۆڤ.“

14 But he hath not directed any words against me: and with your speeches will I not answer him.

ئەیوب قسەکانی ئاراستەی من نەکردووە و منیش بە قسەکانی ئێوە وەڵامی نادەمەوە.

15 They are dismayed, they answer no more: words have escaped away from them.

«واقیان وڕماوە و هیچ وەڵامیش نادەنەوە؛ قسەیان لێ داماڵرا.

16 And should I wait [longer], because they cannot speak, because they stand stilt and answer no more?

ئێستا کە بێدەنگن، ئایا دەبێت چاوەڕێ بکەم، کە لەوێ ڕادەوەستن بەبێ وەڵام؟

17 [But] I also will surely answer my part, I myself also will show forth what I know;

ئێستا منیش بەشی خۆم وەڵام دەدەمەوە؛ منیش بیروڕای خۆم ڕادەگەیەنم،

18 For I am full of words, the spirit in my bosom urgeth me hard.

چونکە پڕم لە قسەکردن و ڕۆحی ناخم تەنگاوم دەکات؛

19 Behold, my bosom is like [fresh] wine which hath not been opened: like new bottles it is ready to burst.

ئەوەتا ناخم وەک شەرابێکە سەرەکەی نەکرابێتەوە، وەک مەشکەیەکی نوێیە خەریکە بدڕێت.

20 I will speak, that I may breathe freer: I will open my lips and answer.

قسە دەکەم با ئاهێکم بەبەردا بێتەوە؛ لێوەکانم دەکەمەوە و وەڵام دەدەمەوە.

21 On no account will I show undue favor to any man, and to no son of earth will I give flattering titles.

لایەنگری کەس ناکەم و مەرایی هیچ کەسێکیش ناکەم؛

22 For I know not to give flattering titles; [for else] my Maker would speedily carry me away.

چونکە زمانلووسی نازانم جارێ دروستکەرەکەم نامبات.