< Job 24 >
1 Why are not times [of punishment] treasured up by the Almighty, and why do his adorers not see his days [of retribution]?
Niyə Külli-İxtiyar hökm üçün zaman təyin etmir? Niyə Onu tanıyanlar hökm günlərini görmür?
2 [The wicked] remove landmarks: they rob flocks, and feed them.
İnsanlar sərhəd daşlarını qaldırır, Sürüləri oğurlayıb otarır.
3 They drive away the ass of the fatherless, they take in pledge the widow's ox.
Yetimlərin eşşəyini əlindən alır, Dul qadının öküzünü girov götürür.
4 They chase the needy out of the highway: altogether hide themselves the poor of the earth.
Yoxsulları yoldan çıxarır, Ölkədəki fəqirlərin hamısı gizlənməyə məcbur olur.
5 Behold, as wild asses in the wilderness go they forth to their work, rising betimes after [their] prey: the desert yieldeth food for them and for their young men.
Baxın kasıblar vəhşi eşşəklər kimi Yemək tapmaq üçün ertədən işə çıxır, Övladları üçün çöldə çörək axtarır.
6 In the field they reap their food; and in the vineyard of the wicked they gather the fruit.
Zəmilərdən yem yığırlar, Pislərin üzüm bağından üzüm qalıqlarını toplayırlar.
7 They cause [the poor] to spend the night naked, without clothing and without any covering in the cold.
Gecə paltarsız, çılpaq qalırlar, Soyuqda üstlərini örtməyə bir şey tapmırlar.
8 Through the sweeping rain of the mountains are they made wet, and for want of a shelter do they embrace the rock.
Dağlara yağan yağışdan islanırlar, Daldalanacaqları olmadığı üçün qayalara qısılırlar,
9 The others pluck from the breast the fatherless, and the garment of the poor they take in pledge.
Yetim uşağı döşdən ayırırlar, Fəqirin körpəsini girov alırlar.
10 They cause him to go naked without clothing, and from the hungry they take away the sheaf:
Bu yazıqlar paltarsız, çılpaq dolanır, Qarınları acdır, amma taxıl dərzləri daşıyır.
11 Within their walls do they make oil, they tread their wine-presses, and suffer thirst.
Pislərin çəpərləri arasında yağ üçün zeytun sıxırlar, Şərab üçün üzüm sıxırlar, Amma özləri susuzluqdan yanırlar.
12 Out of a populous city is groaning heard, and the soul of the deadly wounded crieth out: yet God regardeth it not as an offence.
Şəhərlərdən insan nalələri ucalır, Canı yaralı olanlar fəryad qoparır, Amma Allah dualarını nəzərə almır.
13 Yon men are of those that rebel against the light: they know not its ways, nor abide in its paths.
Elə insanlar var ki, işığa üsyan edir, Nurlu yolu tanımır, Onun dalınca getmir.
14 With the earliest light riseth the murderer, he slayeth the poor and needy, and in the night he becometh like the thief.
Qatil gün batanda qalxır, Fəqiri, yoxsulu öldürür, Gecə oğrusuna bənzəyir.
15 And the eye of the adulterer watcheth for the twilight, saying, No eye will see me; and placeth a covering on his face.
Zinakarın gözü alaqaranlıqdadır, “Kimsə məni görməz” deyə düşünür, Üz-gözünü gizlədir.
16 They break into houses in the dark, in the daytime they lock themselves in: they know not the light.
Oğrular evləri qaranlıqda yarır, Gündüz gizlənir, işıq nədir, bilmir.
17 For to all of these alike is the morning as the shadow of death; for they are familiar with the terrors of the shadow of death.
Çünki onların sabahı qatı qaranlıqdır, Zülmətin dəhşəti onların aşnasıdır.
18 Swift are such men [to flee] on the face of the water; accursed is their field on the land; none of them turneth himself to the way, of the vineyards.
Amma onlar su üzərində köpüyə bənzər, Torpaqdan lənət payı alar, Üzüm bağlarına qayıtmazlar.
19 Drought and heat speedily consume the snow-waters: so doth the grave those who have sinned. (Sheol )
Necə ki quraqlıq və istilik qarı əridib udar, Ölülər diyarı da günahkarları elə götürüb aparar. (Sheol )
20 The mother that bore such a one will forget him; the worm will feed sweetly on him; he will be no more remembered; and like a tree will wickedness be broken.
Onları ana bətni unudar, Qurdlar üçün ləziz yem olar, Bir də onları heç kim yada salmaz, Haqsızlıq bir ağac kimi sınar.
21 He ill-treateth the barren that heareth not; and to the widow he acteth not well.
Çünki sonsuz qadınlara yamanlıq edərlər, Dul qadınlara yaxşılıq etməzlər.
22 But he also draweth down the mighty with his power: he riseth up, no one is sure of life.
Allah isə qüdrəti ilə bu güclüləri dartıb yerə vurar, Onlar qalxsa belə, həyatlarından əmin olmazlar.
23 To such [God] granteth to be in safety, that he may find support; and His eyes are upon their ways.
Allah onlara izin verir ki, əmin-amanlıqda yaşasınlar, Amma onlar gedən yollara göz qoyur.
24 They are exalted; in but a little while they are no more; and they are brought down low: like all others are they gathered in, and like the top of the ear of corn are they cut off.
Qısa müddətə ucalır, sonra da yox olurlar. Yıxılırlar, lap əvvəlkilər kimi götürülüb aparılırlar, Sünbül kimi dərilib yığılırlar.
25 But if it be not so, who will prove me a liar, and render nought my word?
Əgər belə deyilsə, Yalançı olduğumu kim sübut edə bilər? Sözlərimin dəyərsiz olduğunu kim deyə bilər?»