Job 22
1 Then answered Eliphaz the Themanite, and said,
Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:
2 Can a man be serviceable unto God? Truly the intelligent is serviceable unto himself.
Czy człowiek może być użyteczny dla Boga? Mądry jest raczej użyteczny dla samego siebie.
3 Is it any pleasure to the Almighty that thou art righteous? or is it any gain to him, that thou makest thy ways perfect?
Czy Wszechmocny ma upodobanie [w tym], że jesteś sprawiedliwy? Czy ma zysk z tego, że doskonalisz swoje drogi?
4 Is it out of fear of thee that he will reproach thee? or go with thee into judgment?
Czy będzie cię karać z powodu strachu przed tobą? Czy stawia cię przed sądem?
5 Is not thy evil great? and no end to thy iniquities?
Czy twoja niegodziwość nie jest wielka i twoje nieprawości nie mają końca?
6 For thou hast taken a pledge from thy brothers for nought, and stripped the naked of their clothing.
Brałeś bowiem zastaw od swoich braci bez powodu i nagich z szat obdzierałeś.
7 Thou hast not given water to the weary to drink, and from the hungry thou hast withholden bread.
Nie podałeś wody zmęczonemu, a głodnemu odmówiłeś chleba.
8 But as for the man of a strong arm, he obtained the land, and the highly honored could dwell therein.
Ale możnemu [dałeś] ziemię, a poważany mieszkał w niej.
9 Widows hast thou sent away empty, and the arms of the fatherless have been broken.
Wdowy odprawiłeś z niczym, a sierotom połamałeś ramiona.
10 Therefore are snares round about thee, and sudden dread terrifieth thee.
Dlatego ogarnęły cię sidła, a trwoży cię nagły strach;
11 Or seest thou not the darkness? and the abundance of water which covereth thee?
Lub [ogarnęła] cię ciemność, [bo] nie widzisz, a wezbrane wody okryły cię.
12 Is not God in the height of heaven? and beholding the highest elevation of the stars, however high they are?
Czy Bóg nie jest na wysokości niebios? Spójrz na najwyższe gwiazdy, jakże są wysoko!
13 But thou sayest, “What doth God know? can he judge behind the darkness?
A ty mówisz: Cóż Bóg wie? Czy przez chmury będzie sądził?
14 Thick clouds are a covering for him, so that he will not see; and he walketh along on the circle of heaven.”
Obłoki [są] jego zasłoną, więc nie widzi, po okręgu niebios się przechadza.
15 Wilt thou [thus] observe the path of ancient times which the men of injustice have trodden?
Czy zwróciłeś uwagę na stare ścieżki, którymi kroczyli niegodziwcy?
16 Who were shrivelled up before their time, whose foundation was flooded away like a river;
Oni zostali wykorzenieni przed czasem, powódź zalała ich fundamenty.
17 Who said unto God, “'Depart from us:” and what wrought the Almighty for them?
Mówili Bogu: Odejdź od nas. Cóż może im uczynić Wszechmogący?
18 And yet it was he that filled their houses with good things; but the counsel of the wicked be [still] far from me.
Przecież napełnił ich domy dobrem. Ale rada niegodziwych jest daleka ode mnie.
19 The righteous will see it, and be glad; and the innocent will laugh them to scorn.
Widzą [to] sprawiedliwi i cieszą się, a niewinny naśmiewa się z nich.
20 “Is not he destroyed that rose up against us, and hath not the fire consumed what they had left?”
Nasz dobytek bowiem nie zostaje zniszczony, lecz ich resztkę pochłonął ogień.
21 Do but become acquainted with him, and be at peace: thereby will happiness come unto thee.
Zapoznaj się z nim i zawrzyj z nim pokój, bo będzie ci się szczęściło.
22 Do but accept instruction from his mouth, and lay up his saying in thy heart.
Przyjmij, proszę, prawo z jego ust i złóż jego słowa w swoim sercu.
23 If thou return to the Almighty, thou shalt be built up, so thou wilt but remove wrong-doing far away from thy tents.
Jeśli się nawrócisz do Wszechmocnego, zostaniesz odbudowany i oddalisz nieprawość od swego namiotu.
24 And throw down in the dust precious metals, and [the gold of] Ophir to the stones of the brooks:
Wtedy zgromadzisz złota jak prochu, a [złota] z Ofiru jak kamienia z potoku.
25 Then will the Almighty be thy precious metal, and brightly-shining silver unto thee.
Wszechmocny będzie twoim złotem, srebrem i twoją siłą.
26 For then wilt thou have in the Almighty thy delight, and thou canst lift up unto God thy face.
Wtedy będziesz się rozkoszować we Wszechmocnym i podniesiesz do Boga swoje oblicze.
27 Thou wilt make entreaty unto him, and he will hear thee, and thy vows wilt thou pay.
Będziesz się modlił do niego, a on cię wysłucha, a ty wypełnisz swoje śluby.
28 And if thou decree a thing, it will be fulfilled unto thee; and upon thy ways the light will shine.
Cokolwiek postanowisz, to ci się spełni, a na twoich drogach rozbłyśnie światłość.
29 For when men are brought low, thou wilt say, Pride [hath done it]; but those of lowly eyes [God] will help.
Gdy [inni] będą upokorzeni, ty powiesz: Będzie wywyższenie, bo Bóg zbawia pokornego.
30 He will even deliver him who is not guiltless: and thou wilt be delivered by the purity of thy hands.
Wybawi także tego, który nie jest bez winy, a zostanie wybawiony dzięki czystości twoich rąk.
