Job 19
1 Then answered Job, and said,
Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
2 How long will ye grieve my soul, and crush me with words?
Hanggang kailan pahihirapan ninyo ang aking kaluluwa, at babagabagin ako ng mga salita?
3 These ten times have ye reproached me: ye are not ashamed when ye show yourselves as strangers to me.
Ng makasangpung ito ay pinulaan ninyo ako: kayo'y hindi nangapapahiya na nangagpapahirap sa akin.
4 Yea, if it be indeed that I have erred, let my error remain with myself.
At kahima't ako'y magkamali, ang aking kamalian ay maiwan sa aking sarili.
5 But if indeed ye wish to magnify yourselves above me, and to prove against me my disgrace:
Kung tunay na kayo'y magpapakalaki laban sa akin, at ipakikipagtalo laban sa akin ang kakutyaan ko:
6 Then know for certain that God hath bent me down, and hath laid his net all around me.
Talastasin ninyo ngayon na inilugmok ako ng Dios, at inikid ako ng kaniyang silo.
7 Behold, I cry out concerning the violence [done me], but I am not answered: I entreat aloud, but there is no justice.
Narito, ako'y humihiyaw dahil sa kamalian, nguni't hindi ako dinidinig; ako'y humihiyaw ng tulong, nguni't walang kahatulan.
8 My road hath he fenced up, so that I cannot pass out; and on my paths he placeth darkness.
Kaniyang pinadiran ang aking daan upang huwag akong makaraan, at naglagay ng kadiliman sa aking mga landas.
9 My glory hath he stripped from me, and removed the crown of my head.
Hinubaran niya ako ng aking kaluwalhatian, at inalis ang putong sa aking ulo.
10 He hath pulled me down on every side, and I am going hence; and he hath rooted up like a tree my hope.
Kaniyang inilugmok ako sa bawa't dako, at ako'y nananaw: at ang aking pagasa ay binunot niyang parang punong kahoy.
11 He hath also kindled against me his wrath, and he counteth me with himself as one of his adversaries.
Kaniya rin namang pinapagalab ang kaniyang pagiinit laban sa akin, at ibinilang niya ako sa kaniya na gaya ng isa sa kaniyang mga kaaway,
12 Altogether come on his troops, and make level against me their way, and encamp round about my tent.
Ang kaniyang mga hukbo ay dumarating na magkakasama, at ipinagpatuloy ang kanilang lakad laban sa akin, at kinubkob ang palibot ng aking tolda.
13 My brothers hath he removed far from me, and my acquaintance are entirely estranged from me.
Inilayo niya ang aking mga kapatid sa akin, at ang aking mga kakilala ay pawang nangiba sa akin.
14 My near of kin have withdrawn, and those befriended by me have forgotten me.
Ang aking mga kamaganak ay nangagsilayo, at nilimot ako ng aking mga kasamasamang kaibigan.
15 Ye that sojourn in my house, and my maid-servants, regard me as a stranger: an alien am I become in their eyes.
Silang nagsisitahan sa aking bahay, at ang aking mga lingkod na babae, ay ibinibilang akong manunuluyan; ako'y naging kaiba sa kanilang paningin.
16 I call for my servant, but he will not answer, though I were to entreat him with my mouth.
Aking tinatawag ang aking lingkod, at hindi ako sinasagot, bagaman sinasamo ko siya ng aking bibig.
17 My breath is become nauseous to my wife, and my caressing, to the children of my own body.
Ang aking hininga ay iba sa aking asawa, at ang aking pamanhik sa mga anak ng tunay kong ina.
18 Yea, children even despise me: I rise up, but they speak against me.
Pati ng mga bata ay humahamak sa akin; kung ako'y bumangon, sila'y nangagsasalita ng laban sa akin:
19 All that have had my confidence abominate me; and those whom I have loved are turned against me.
Lahat ng aking mahal na kaibigan ay nangayayamot sa akin: at ang aking minamahal ay nagsipihit ng laban sa akin,
20 To my skin and to my flesh my bones do cleave, and I must sustain myself with the gums of my teeth.
Ang aking buto ay dumidikit sa aking balat at sa aking laman, at ako'y nakatanan ng sukat sa balat ng aking mga ngipin.
21 Spare me, spare me, O ye, my friends; for the hand of God hath touched me.
Mahabag kayo sa akin, mahabag kayo sa akin, Oh kayong mga kaibigan ko; sapagka't kinilos ako ng kamay ng Dios,
22 Why will ye persecute me as God [hath done], and will never be satisfied with my flesh?
Bakit ninyo ako inuusig na gaya ng Dios. At hindi pa kayo nasisiyahan sa akin laman?
23 Oh who would but grant, that my words might be written down! oh who would grant that they were entered in a book!
Oh mangasulat nawa ngayon ang aking mga salita! Oh mangalagda nawa sa isang aklat!
24 That they were hewn with an iron pen and [blackened with] lead for eternity in the hard rock!
Ng isa nawang panulat na bakal at tingga, na mangaukit nawa sa bato magpakailan man!
25 And well I know that my redeemer liveth, and that he will remain as the last after the creatures of the dust [are passed away];
Nguni't talastas ko na manunubos sa akin ay buhay, at siya'y tatayo sa lupa sa kahulihulihan:
26 And after my skin is cut to pieces will this be: and then freed from my body shall I behold God;
At pagkatapos na magibang ganito ang aking balat, gayon ma'y makikita ko ang Dios sa aking laman:
27 Whom I shall myself behold to my happiness, and whom my eyes will see, and not as a stranger, [when even] my reins are consumed within my bosom.
Siyang makikita ko ng sarili, at mamamasdan ng aking mga mata, at hindi ng iba. Ang aking puso ay natutunaw sa loob ko.
28 But if ye should say, How will we pursue him? seeing the root of the matter is found in me:
Kung inyong sabihin: paanong aming pag-uusigin siya? Dangang ang kadahilanan ay nasusumpungan sa akin;
29 Then have dread for yourselves of the sword; for the wrath [which ye excite] is an iniquity that bringeth the sword; in order that ye may know there is one that judgeth [in the world].
Mangatakot kayo sa tabak: sapagka't ang kapootan ang nagdadala ng mga parusa ng tabak, upang inyong malaman na may kahatulan.
