Job 11

1 Then answered Zophar the Na'amathite, and said.

Unya si Zophar nga taga-Naama mitubag ug miingon,

2 Shall a multitude of words not be answered? and is it so that a man full of talk shall be deemed in the right?

“Dili ba kinahanglan man tubagon ang daghang mga pulong? Dili ba kining tawhana nga puno sa pangatarungan, pagatuohan?

3 Thy inventions are to bring men to silence; and when thou utterest thy mocking no one is to cause thee to feel abashed!

Makapahilom ba sa mga tawo ang imong pagpanghambog? Sa pagbiaybiay mo sa among gipanudlo, wala bay tawo nga makapakaulaw kanimo?

4 For thou hast said [to God], My doctrine is pure, and I am become clean in thy eyes.

Kay ikaw nag-ingon sa Dios, 'Ang akong gituohan putli, ug hingpit ako sa imong mga mata.'

5 But oh that God would but speak, and open his lips against thee;

'Apan, O kung magasulti pa lamang unta ang Dios ug magabuka pa unta sa iyang ngabil batok kanimo;

6 And that he would declare unto thee the secrets of wisdom; for it is double to that which is really in our possession: and thou wouldst experience that God overlooketh unto thee much of thy iniquity.

nga ikapakita pa unta niya kanimo ang mga tinago nga kaalam! Kay walay makatupong sa iyang pagkamasinabuton. Nan, hibaloi gayod nga ang Dios maningil gikan kanimo sa labing diyutay kay sa silot nga angay sa imong mga kasaypanan.

7 Canst thou find out the experience of God? or canst thou find [the way] unto the utmost limit of the Almighty?

Makasabot ka ba sa Dios pinaagi sa pagpangita kaniya? Makab-ot mo ba ang kahingpit sa Makagagahom?

8 It is as high as heaven; what canst thou effect? it is deeper than the nether world; what canst thou know? (Sheol h7585)

Ang mga butang sama sa gitas-on sa kalangitan; unsa man ang imong mabuhat? Labing halalom kini kay sa Seol; unsa man ang imong masayran? (Sheol h7585)

9 Longer than the earth is its measure, and broader than the sea.

Ang gitas-on niini mas hataas pa kay sa kalibotan, ug mas halapad pa kay sa kadagatan.

10 If he pass by, and surrender [one to suffering], and call together an assembly, who can hinder him?

Kung molabay siya ug mopahilom kang bisan kinsa, kung manawag siya kang bisan kinsa aron maghukom, nan kinsa man ang arang makapugong kaniya?

11 For he knoweth the men of vanity: he seeth the wrong-doer and him who considereth not;

Kay nasayod siya sa mga tawong malimbungon; Kung makakita siya ug kasaypanan, dili ba siya magatagad niini?

12 And the heartless who acquireth intelligence, and him who is [like] the colt of the wild ass who is transformed into a man.

Apan ang tawong buangbuang walay salabutan; makakuha na sila niini kung ang usa ka ihalas nga asno manganak na ug usa ka tawo.

13 If thou truly direct [aright] thy heart, and spread out thy hands toward him: —

Apan pananglitan gipakamatarong mo ang imong kasingkasing ug gituy-od mo ang imong mga kamot sa Dios;

14 If wrong be in thy hand, put it far away, and let not wickedness dwell in thy tents.

pananglitan ang kasaypanan anaa sa imong kamot, apan gipahilayo mo kini gikan kanimo, ug wala mo tugoti nga ang pagkadili-matarong magpuyo sa imong mga tolda.

15 For then canst thou lift up thy face free from blemish: yea, thou wilt stand steadfast, and needest not to fear;

Nan makayahat ka gayod sa imong panagway nga walay ilhanan sa kaulawan; sa pagkatinuod, mahimo kang lig-on ug dili mahadlok.

16 Because thou wilt truly forget thy trouble, and as a waterflood that is passed away wilt thou remember it;

Mahikalimot ka sa imong kaalaot; mahinumduman mo lamang nga kini sama sa tubig nga midagayday.

17 And brighter than the noon of day will thy earthly existence arise; and thy obscurity will be like thy morning.

Mohayag pa ang imong kinabuhi labaw kay sa udto; bisan aduna pay kangitngit, mahisama kini sa kabuntagon.

18 And thou wilt feel trust, because there is hope: yea, thou wilt search about carefully, and thou wilt lie down in safety.

May kasigurohan ka tungod kay adunay paglaom; oo tinuod gayod, makakaplag ka ug kaluwasan mahitungod kanimo ug makapahulay ka nga luwas.

19 Also thou wilt stretch thyself out [to rest], with none to make thee afraid; and many will entreat thy favor.

Magahigda ka usab, ug walay makapahadlok kanimo; sa pagkatinuod, daghan ang magahangyo sa imong kaayo.

20 But the eyes of the wicked shall fail, and the means of escape will vanish from them, and their [sole] hope shall be the breathing out of their soul.

Apan mapakyas ang mga mata sa mga tawong daotan; wala silay agianan nga kaikyasan; ang ila lamang paglaom mao ang kataposang gininhawa sa kinabuhi.”