Habakkuk 1

1 The prophecy which Habakkuk the prophet foresaw.

Ang nadawat nga mensahe ni Habakuk nga propeta,

2 How long, O Lord, have I entreated [thee], and thou wouldst not hear? [how long] shall I cry out unto thee [because of] violence, and thou wilt not save?

“Yahweh, hangtod kanus-a ka man dili maminaw sa akong pagpangayo ug pakitabang? Mituaw ako kanimo diha sa kalisang, 'Kasamok!' Apan dili mo ako luwason.

3 Why wilt thou let me see wickedness, and wilt look on trouble, and the robbery and violence [that are] before me: while there is strife, and contention lifteth up [its head]?

Nganong gitugotan mo man ako nga makakita sa tanang kasal-anan ug maglantaw sa dili maayong binuhatan? Anaa sa akong atubangan ang kalaglagan ug ang kasamok; adunay kagubot, ug misamot ang mga panagbingkil.

4 Therefore is the law powerless, and justice cometh not forth victorious; for the wicked encompasseth about the righteous; therefore doth justice come forth perverted.

Busa nagkawalay pulos ang balaod ug dili na molungtad ang hustisya. Tungod kay gilibotan sa mga daotan ang mga matarong; busa mikaylap ang bakak nga hustisya.” Mitubag si Yahweh kang Habakuk

5 Look ye about among the nations, and behold and be astonished and astounded; for [God] will fulfill a work in your days, ye would not believe it, if it were only told you.

“Tan-awa ang mga nasod ug susiha (sila) kahingangha ug katingala! Kay magbuhat gayod ako ug usa ka butang sa imong mga adlaw nga dili nimo matuohan sa dihang isugilon kini kanimo.

6 For, lo, I will raise up the Chaldeans, that bitter and impetuous nation, that march to the wide spaces of the earth to conquer dwelling-places that are not theirs.

Kay tan-awa! Ituboy ko ang mga Caldeanhon— ang bangis ug madali-dalion nga nasod— nagmartsa (sila) diha sa tibuok kayutaan aron sa pagsakmit sa mga panimalay nga dili ilaha.

7 Terrible and dreadful are they: from themselves go forth their judicial laws and their dignity.

Makalilisang (sila) ug gikahadlokan; naggikan sa ilang mga kaugalingon ang ilang paghukom ug pagkahalangdon.

8 And swifter than leopards are their horses, and fiercer than the evening wolves; and their horsemen spread themselves abroad: and their horsemen will come from afar; they will fly like the eagle hastening to eat.

Ang ilang mga kabayo usab mas paspas pa kaysa mga leopardo, mas abtik pa kaysa mga lobo sa kagabhion. Busa nagpanikad ang ilang mga kabayo, ug lagyo ang gigikanan sa ilang mga tigkabayo— nanglupad (sila) sama sa agila nga nagdali aron mokaon.

9 They all will come for violence: the front of their faces is like the east wind, and they gather captives as the sand.

Moabot silang tanan alang sa kasamok; mangabot ang ilang kadaghanon sama sa hangin sa kamingawan, ug ilang tigomon ang ilang mga bihag sama sa balas.

10 And they will make sport with kings, and princes will be a play unto them: at every strong-hold will they laugh, and they will cast up earth-mounds and capture it.

Busa ilang gibugalbugalan ang mga hari ug kataw-anan lamang alang kanila ang mga tigdumala. Gikataw-an nila ang matag salipdanan, kay gitapok nila ang yuta palibot niini ug giilog kini.

11 Then doth their spirit become arrogant, and they are surpassingly proud, and offend, [imputing] this their power unto their god.

Unya mohuros ang hangin; kusog ang paghuros niini— ngadto sa mga sad-an nga tawo, kadtong ilang kusog mao ang ilang dios.” Nangutana na usab si Habakuk kang Yahweh

12 Art thou not from everlasting, O Lord my God, my Holy One? we shall not die. O Lord, thou hast ordained them for judgment; and, O Protector, thou hast appointed them to correct [nations].

“Dili ka ba gikan sa karaang kapanahonan, Yahweh nga akong Dios, akong Balaan nga Dios? Dili kami mamatay. Gitagana na (sila) ni Yahweh alang sa paghukom, ug ikaw, nga sama sa dakong Bato, ang nagtukod kanila alang sa pagpanton.

13 Thou, who art too pure of eyes to behold evil, and canst not look on trouble, wherefore wilt thou look upon those that deal treacherously, be silent when the wicked swalloweth up him that is more righteous than he?

Putli kaayo ang imong mga mata aron sa paglantaw sa daotan, ug dili ka makatan-aw sa sayop nga binuhatan; busa nganong gikaluy-an mo man kadtong nagbudhi? Nganong nagpakahilom ka man lamang samtang gilamoy sa mga daotan ang mga matarong pa kay kanila?

14 And [why] makest thou men as the fishes of the sea, as the creeping things, that have no ruler over them?

Gihimo mo ang mga tawo nga walay tigdumala kanila sama sa isda sa kadagatan, sama sa nagkamang nga mga butang.

15 All of them he bringeth up with the angle, he draggeth them up in his net, and gathereth them in his drag: therefore he rejoiceth and is glad.

Gitapok nila (sila) pinaagi sa mga taga; giguyod ug gitapok nila ang mga tawo pinaagi sa ilang pukot. Mao kini ang hinungdan nganong nagmaya ug naninggit (sila) sa hilabihan.

16 Therefore he sacrificeth unto his net, and burneth incense unto his drag; because through them is his portion fat, and his food marrowy.

Busa naghalad ug nagsunog (sila) ug insenso ngadto sa ilang mga pukot, kay ang gipatambok nga mga ihalas nga mananap mao ang ilang bahin, ug ang tambok nga mga karne mao ang ilang pagkaon.

17 Shall he therefore [always] empty his net, and continually slay nations without sparing?

Busa iyabyab ba diay nila ang ilang mga pukot ug magpadayon pagpamatay sa mga nasod sa walay kaluoy?”