Ecclesiastes 10

1 Dead flies cause the precious oil of the apothecary to become stinking and foaming; so doth a little folly him that is valued for wisdom and honor.

۱ فاسد می‌سازد، و اندک حماقتی از حکمت و عزت سنگینتر است.

2 The heart of a wise man is at his right hand; but the heart of a fool is at his left.

۲ دل مرد حکیم بطرف راستش مایل است و دل احمق بطرف چپش.

3 Yea also, on whatever way the fool walketh, doth he lack proper sense, and he saith to all that he is a fool.

۳ ونیز چون احمق به راه می‌رود، عقلش ناقص می‌شود و به هر کس می‌گوید که احمق هستم.

4 If the spirit of the ruler rise up against thee, leave not thy place; for submissiveness causeth great offences to be avoided.

۴ اگر خشم پادشاه بر تو انگیخته شود، مکان خود را ترک منما زیرا که تسلیم، خطایای عظیم را می‌نشاند.

5 There is an evil which I have seen under the sun, like an error which proceedeth from the ruler:

۵ بدی‌ای هست که زیر آفتاب دیده‌ام مثل سهوی که از جانب سلطان صادر شود.

6 Folly is set in great high places, and the rich sit in lowness.

۶ جهالت بر مکان های بلند برافراشته می‌شود و دولتمندان در مکان اسفل می‌نشینند.

7 I have seen servants on horses, and princes walking like servants upon the ground.—

۷ غلامان را بر اسبان دیدم و امیران را مثل غلامان بر زمین روان.

8 He that diggeth a pit will fall into it; and him who breaketh down a fence—a serpent will bite him.

۸ آنکه چاه می‌کند در آن می‌افتد و آنکه دیواررا می‌شکافد، مار وی را می‌گزد.

9 Whoso removeth stones will be hurt through them; and he that cleaveth wood will be endangered thereby.

۹ آنکه سنگها رامی کند، از آنها مجروح می‌شود و آنکه درختان رامی برد از آنها در خطر می‌افتد.

10 If the iron be blunt, and man do not whet the edge, then must he exert more strength; but the advantage of making it properly sharp is wisdom.

۱۰ اگر آهن کند باشد و دمش را تیز نکنند بایدقوت زیاده بکار آورد، اما حکمت به جهت کامیابی مفید است.

11 If the serpent do bite because no one uttered a charm, then hath the man that can use his tongue [in charming] no preference.—

۱۱ اگر مار پیش از آنکه افسون کنند بگزد پس افسونگر‌چه فایده دارد؟

12 The words of a wise man's mouth [bring] grace; but the lips of a fool will destroy himself.

۱۲ سخنان دهان حکیم فیض بخش است، امالبهای احمق خودش را می‌بلعد.

13 The beginning of the words of his mouth is foolishness; and the last that cometh out of his mouth is evil-bringing madness.

۱۳ ابتدای سخنان دهانش حماقت است و انتهای گفتارش دیوانگی موذی می‌باشد.

14 The fool also multiplieth words; [but] a man cannot know what is to be; and what is to be after him, who can tell him?

۱۴ احمق سخنان بسیارمی گوید، اما انسان آنچه را که واقع خواهد شدنمی داند و کیست که او را از آنچه بعد از وی واقع خواهد شد مخبر سازد؟

15 The toil of the foolish will weary every one of them, because he knoweth not how to go to the city.—

۱۵ محنت احمقان ایشان را خسته می‌سازد چونکه نمی دانند چگونه به شهر باید رفت.

16 Woe to thee, O land, when thy king is lowminded, and when thy princes eat in the morning!

۱۶ وای بر تو‌ای زمین وقتی که پادشاه تو طفل است و سرورانت صبحگاهان می‌خورند.

17 Happy art thou, O land, when thy king is noble-spirited, and thy princes eat in proper time, for strengthening, and not for gluttony!—

۱۷ خوشابحال تو‌ای زمین هنگامی که پادشاه توپسر نجبا است و سرورانت در وقتش برای تقویت می‌خورند و نه برای مستی.

18 Through slothful hands the rafters will sink; and through idleness of the hands the house will become leaky.

۱۸ از کاهلی سقف خراب می‌شود و از سستی دستها، خانه آب پس می‌دهد.

19 For gay pleasure they prepare a feast, and wine is to make the living joyful; but money procureth all things.

۱۹ بزم به جهت لهو و لعب می‌کنند و شراب زندگانی را شادمان می‌سازد، اما نقره همه‌چیز رامهیا می‌کند.

20 Even in thy thought thou must not curse a king; and in thy bed-chambers do not curse the rich; for a bird of the air can carry the sound, and that which hath wings can tell the word.

۲۰ پادشاه را در فکر خود نیز نفرین مکن ودولتمند را در اطاق خوابگاه خویش لعنت منمازیرا که مرغ هوا آواز تو را خواهد برد و بالدار، امررا شایع خواهد ساخت.