Amos 2
1 Thus hath said the Lord, For three transgressions of Moab, and for four, will I not turn away their punishment; because he burnt the bones of the king of Edom into lime;
Пәрвәрдигар мундақ дәйду: —«Моабниң үч гунайи, бәрһәқ төрт гунайи үчүн, униңға чүшидиған җазани яндурмаймән, Чүнки у Едомниң падишасиниң устиханлирини көйдүрүп һак қиливәтти.
2 And I will send a fire against Moab, which shall devour the palaces of Keriyoth: and Moab shall die in the tumult, in the shouting, amidst the sound of the cornet;
Һәм Мән Моаб үстигә от әвәтимән, От Кериотниң ордилирини жутувалиду; Вә Моаб чуқан-сүрәнләр билән, қия-чиялар билән, канай садаси билән өлиду.
3 And I will cut off the judges from her midst, and all her princes will I slay, with him, saith the Lord.
Вә Мән уларниң һакимини арисидин үзүп ташлаймән, Униң әмирлирини униң билән биллә өлтүрүветимән, — дәйду Пәрвәрдигар.
4 Thus hath said the Lord, For three transgressions of Judah, and for four, will I not turn away their punishment; because they have despised the law of the Lord, and did not keep his statutes, and their lying idols caused them to err, after which their fathers had walked;
Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — «Йәһуданиң үч гунайи, бәрһәқ төрт гунайи үчүн, униңға чүшидиған җазани яндурмаймән, Чүнки улар Пәрвәрдигарниң Тәврат-қанунини кәмситти, Униңдики бәлгүлимиләргә әмәл қилмиди; Уларниң сахтилиқлири өзлирини адаштуруп қойди; уларниң ата-бовилириму буларға әгишип маңған еди.
5 And I will send out a fire against Judah, which shall devour the palaces of Jerusalem.
Һәм Мән Йәһуда үстигә от әвәтимән, От Йерусалимниң ордилирини жутувалиду.
6 Thus hath said the Lord, For three transgressions of Israel, and for four, will I not turn away their punishment; because they sold for silver the righteous, and the needy for a pair of shoes;
Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — Исраилниң үч гунайи, бәрһәқ төрт гунайи үчүн, уни җазасидин қайтурмаймән, Чүнки улар һәққанийларни күмүчкә сетивәтти, Йоқсул адәмни бир җүп чоруққа сетивәтти;
7 That are eager after the dust of the earth on the head of the poor, and turn aside the way of the meek: and a man and his father will go in unto the same young woman, in order to profane my holy name.
Улар намратларниң бешидики чаң-топилирини бош қоювәтмәйду, Аҗиз мөминләрниң несивисини қайривалиду; Ата-бала иккиси Мениң муқәддәс намимни булғап, охшаш бир қизниң йениға тәң бариду.
8 And upon pledged garments they stretch themselves out by every altar, and the wine of the condemned do they drink in the house of their gods.
Улар [қизларни] һәммә қурбангаһниң йениға елип берип, Қәризгә рәнигә қойған кийим-кечәкләр үстидә улар билән ятиду; Улар өз илаһиниң өйидә җәриманә билән алған шарапни ичмәктә.
9 Yet have I destroyed the Emorite from before them, whose height was like the height of cedars, and who was strong as the oaks; but I destroyed his fruit from above, and his roots from beneath.
Бирақ Мән Аморийларни уларниң алдидин һалак қилғанмән, Аморийлар кедир дәриғидәк егиз, дуб дәриғидәк күчлүк болған болсиму, Мән үстидин униң мевисини, астидин йилтизлирини һалак қилдим.
10 And it was I who have brought you up from the land of Egypt, and led you forty years through the wilderness, to take possession of the land of the Emorite.
Һәм Аморийларниң зиминини егилишиңлар үчүн, Силәрни Мисир зиминидин елип чиқип, Қириқ жил чөл-баяванда йетәклидим.
11 And I have raised up of your sons for prophets, and of your young men for nazarites: is it not even thus, O ye children of Israel? saith the Lord.
Силәрниң оғуллириңлардин бәзилирини пәйғәмбәр болушқа, Жигитлириңлардин бәзилирини «Назарий» болушқа турғуздум. Шундақ әмәсму, и Исраил балилири? — дәйду Пәрвәрдигар.
12 But ye have given the nazarites wine to drink; and concerning the prophets have ye commanded, saying, Ye shall not prophesy.
Бирақ силәр Назарийларға шарап ичкүздуңлар, Һәм пәйғәмбәрләргә: «пәйғәмбәрлик қилмаңлар» — дәп буйрудуңлар.
13 Behold, I press down [the ground] under you, as the wagon presseth [it] down that is full of sheaves.
Мана, Мән силәрни басимән, Худди лиқ өнчә бесилған һарву йәрни басқандәк, силәрни бесип туримән;
14 And refuge shall vanish from the swift, and the strong shall not make use of his force, neither shall the mighty man escape with his life.
Һәм чапқурларниңму қачар йоли йоқайду, Палван өз күчини ишлитәлмәйду, Зәбәрдәс батур өз җенини қутқузалмайду.
15 And he that handleth the bow shall not be able to stand; and he that is swift of foot shall not escape: neither shall he that rideth the horse escape with his life.
Оқяни тутқучи тик туралмайду; Йәлтапан қачалмайду, Атқа мингүчи өз җенини қутқузалмайду.
16 And he that is most courageous hearted among the mighty shall flee away naked on that day, saith the Lord.
Палванлар арисидики әң җигәрлик батурму шу күнидә ялаңач қечип кетиду, — дәйду Пәрвәрдигар.
