< 2 Samuel 7 >
1 And it came to pass, when the king dwelt in his house, and the Lord had given him rest round about from all his enemies;
Ug nahitabo, sa diha nga ang hari mipuyo na sa iyang balay, ug si Jehova naghatag kaniya ug pahulay gikan sa tanan niyang mga kaaway nga nagalibut,
2 That the king said unto Nathan the prophet, See now, I dwell in a house of cedar, while the ark of God dwelleth within curtains.
Nga ang hari miingon kang Nathan, ang manalagna: Tan-awa karon, ako nagapuyo sa usa ka balay nga binuhat sa cedro, apan ang arca sa Dios nagpuyo sulod sa mga tabil.
3 And Nathan said to the king, all that is in thy heart go and do; for the Lord is with thee.
Ug si Nathan miingon sa hari: Lakaw, buhata ang tanan nga anaa sa imong kasingkasing; kay si Jehova anaa uban kanimo.
4 And it came to pass during that night, That the word of the Lord came unto Nathan, saying,
Ug nahitabo sa maong gabii, nga ang pulong ni Jehova midangat kang Nathan, nga nagaingon.
5 Go and say unto my servant, unto David, Thus hath said the Lord, Wilt thou indeed build me a house for my dwelling?
Lakaw, ug suginli ang akong alagad nga si David. Kini mao ang gipamulong ni Jehova: Buhatan mo ba ako ug usa ka balay nga akong puy-an?
6 For I have not dwelt in a house since the day that I brought up the children of Israel out of Egypt, even until this day; but have been moving about in a tent and in a tabernacle.
Kay ako wala makapuyo, sa usa ka balay sukad sa adlaw nga gidala ko ang mga anak sa Israel gikan sa Egipto, bisan hangtud niining adlawa, apan naglakaw sa sulod sa usa ka balong-balong ug sa usa ka tabernaculo.
7 In all the places where I moved about among all the children of Israel, did I speak a word to any one of the tribes of Israel, whom I ordained to feed my people Israel, saying, Why have ye not built for me a house of cedar?
Sa tanang mga dapit diin ako naglakaw uban sa tanang mga anak sa Israel, misulti ba ako ug usa ka pulong uban sa bisan kinsa sa mga kabanayan sa Israel, nga akong gisugo sa pagka-magbalantay sa akong katawohan nga Israel, nga nagaingon: Nganong wala ako ninyo tukori ug usa ka balay nga cedro?
8 Now therefore, thus shalt thou say unto my servant, to David, Thus hath said the Lord of hosts, I took thee from the sheep-cote, from behind the flocks, to be a ruler over my people, over Israel;
Busa karon sa ingon niini, ipamulong mo sa akong alagad nga si David: Kini mao ang gipamulong ni Jehova sa mga panon: Gikuha ko ikaw gikan sa toril sa mga carnero, gikan sa pagnunot sa mga carnero, aron ikaw mahimong principe sa ibabaw sa akong katawohan sa Israel;
9 And I have been with thee whithersoever thou didst go, and I have cut off all thy enemies from thy presence, and I have made thee a great name, like the name of the great who are on the earth;
Ug giubanan ko ikaw sa bisan diin ikaw moadto, ug giputol ko ang tanan mong mga kaaway gikan sa imong atubangan; ug ako magabuhat kanimo ug daku nga ngalan, sama sa ngalan sa mga kadagkuan nga anaa sa yuta.
10 And I have procured a place for my people, for Israel, and I have planted them, that they may dwell in a place of their own, and be no more troubled; and that the children of wickedness shall not afflict them any more as aforetimes,
Ug ako magapili ug dapit alang sa akong katawohan nga Israel, ug magapahamutang kanila, aron sila makapuyo sa ilang kaugalingon nga dapit, ug dili na mabalhin; ni magasakit pa kanila ang mga anak sa kadautan ingon sa sinugdan.
11 And [as it was] since the day that I ordained judges to be over my people Israel; and I have caused thee to rest from all thy enemies; and the Lord telleth thee that he, the Lord, will make thee a house.
Ug ingon nga sukad sa adlaw nga ako nagsugo ug mga maghuhukom sa akong katawohan nga Israel; ug pagahimoon ko nga ikaw makapahulay gikan sa tanan mong mga kaaway. Labut pa si Jehova nagasugilon kanimo nga si Jehova magabuhat kanimo ug usa ka balay.
12 When thy days will be completed, and thou wilt sleep with thy fathers: then will I set up thy seed after thee, who shall proceed out of thy body, and I will establish his kingdom.
Sa diha nga ang imong mga adlaw matuman na, ug ikaw matulog uban sa imong mga amahan, akong patindugon ang imong kaliwat sunod kanimo, nga mogula gikan sa imong mga ginhawaan, ug akong lig-onon ang iyang gingharian.
13 He it is that shall build a house for my name, and I will establish the throne of his kingdom for ever.
Siya magatukod ug usa ka balay alang sa akong ngalan, ug tukoron ko ang trono sa iyang gingharian sa walay katapusan.
14 I too will be to him as a father, and he shall indeed be to me as a son: so that when he committeth iniquity, I will chastise him with the rod of men, and with the plagues of the children of man;
Ako mahimo nga iyang amahan, ug siya mamahimong akong anak nga lalake: kong siya magabuhat ug sala, ako siyang pagacastigohon sa sungkod sa mga tawo, ug sa mga puldos sa anak sa mga tawo:
15 But my kindness shall not depart from him, as I caused it to depart from Saul, whom I removed from before thee.
Apan ang akong mahigugmaong-kalolot dili mobulag kaniya, ingon sa pagkuha ko niini gikan kang Saul, nga akong giwagtang sa imong atubangan.
16 And thy house and thy kingdom shall be steadfast for ever before thee: thy throne shall be established for ever.
Ug ang imong balay ug ang imong gingharian pagahimoong malig-on sa walay katapusan sa imong atubangan: ang imong trono pagapalig-onon sa walay katapusan.
17 In accordance with all these words, and in accordance with all this vision, so did Nathan speak unto David.
Sumala niining tanang mga pulong, ug sumala niining tanang mga panan-awon, si Nathan namulong kang David.
18 Then went king David in, and sat down before the Lord, and he said, Who am I, O Lord Eternal? and what is my house, that thou hast brought me as far as hitherward?
Unya si David, ang hari, misulod ug milingkod sa atubangan ni Jehova; ug siya miingon: Kinsa ako, Oh Ginoong Jehova; ug unsa ba ang akong balay nga gidala mo ako kutob niining kalayoon?
19 And this was yet too small a thing in thine eyes, O Lord Eternal; and thou hast spoken also of thy servant's house for a distant time. And is this the desert of man, O Lord Eternal?
Ug kini usa pa ka diyutay nga butang sa imong mga mata, Oh Ginoong Jehova; apan ikaw naghisgut usab mahitungod sa balay sa imong sulogoon alang sa hataas nga panahon nga umalabut; ug kini usab sunod sa nabatasan sa mga tawo, Oh Ginoong Jehova!
20 And what can David add yet more to speak unto thee? since thou, O Lord Eternal, knowest well thy servant?
Ug unsa pa ang ikasulti ni David kanimo? kay ikaw nahibalo sa imong sulogoon, Oh Ginoong Jehova.
21 For the sake of thy word, and in accordance with thy own heart, hast thou done all this great thing, so as to let thy servant know it.
Tungod sa imong pulong, ug sumala sa imong kaugalingon nga kasing-kasing, ikaw nagbuhat niining tanang pagkadaku, aron mahibalo ang imong sulogoon niini.
22 Therefore art thou great, O Eternal God; for there is none like thee, and there is no God beside thee, in accordance with all that we have heard with our ears.
Busa ikaw daku, Oh Jehova nga Dios: kay walay laing sama kanimo, ni adunay laing Dios gawas kanimo, sumala sa tanan nga among nadungog sa among mga igdulungog.
23 And who is like thy people, like Israel, the only nation on the earth, which God went to redeem for himself as a people, and to acquire for himself a name, and to do for you this great deed, and fearful things for thy land [to drive out], from before thy people which thou hast redeemed for thyself from Egypt, nations and their gods.
Ug unsay usa ka nasud sa yuta nga sama sa imong katawohan, bisan sama sa Israel, nga giadto sa Dios aron pagalukaton ngadto kaniya alang sa usa ka katawohan, ug sa paghimo kaniya ug usa ka ngalan, ug sa pagbuhat sa mga dagkung butang alang kanimo, ug mga makalilisang mga butang alang sa imong yuta, sa atubangan sa imong katawohan nga imong giluwas nganha kanimo gikan sa Egipto, gikan sa mga nasud ug sa ilang mga dios?
24 For thou hast established for thyself thy people Israel as a people unto thee for ever; and thou, O Lord, art indeed become their God.
Ug ikaw nagtukod diha kanimo sa imong katawohan nga Israel, aron mahimong usa ka katawohan nimo sa walay katapusan, ug ikaw Jehova, mahimong ilang Dios.
25 And now, O Eternal God, let the word that thou hast spoken concerning thy servant, and concerning his house, stand firm for ever, and do as thou hast spoken.
Ug karon, Oh Jehova nga Dios, ang pulong nga imong gipamulong mahitungod sa imong sulogoon, ug mahitungod sa iyang balay, matuoron mo kini sa walay katapusan, ug buhaton mo ingon sa imong gipamulong.
26 And let thy name be magnified unto everlasting, that men may say, The Lord of hosts is the God over Israel: and may the house of thy servant David be established before thee.
Ug himoa nga padakuon ang imong ngalan sa walay katapusan, nga maga-ingon: Si Jehova sa mga panon maoy Dios sa ibabaw sa Israel; ug ang balay sa imong sulogoon nga si David pagalig-onon sa imong atubangan.
27 For thou, O Lord of hosts, the God of Israel, hast revealed to the ear of thy servant, saying, A house will be built up for thee; therefore hath thy servant found the heart to pray unto thee this prayer.
Kay ikaw, Oh Jehova sa mga panon, ang Dios sa Israel, nagapakita ka sa imong alagad, nga nagaingon: Ako magatukod alang kanimo ug usa ka balay; busa ang imong alagad nakakaplag diha sa iyang kasingkasing sa pag-ampo niining pag-ampo kanimo.
28 And now, O Lord Eternal, thou art the [true] God, and thy words must become the truth, and thou hast spoken unto thy servant this goodness:
Ug karon, Oh Ginoong Jehova, ikaw mao ang Dios, ug ang imong mga pulong maoy kamatuoran, ug ikaw nagasaad niining maayong butang sa imong sulogoon.
29 And now let it please thee and bless the house of thy servant, that it may continue for ever before thee; for thou, O Lord Eternal, hast spoken it; and from thy blessing let the house of thy servant be blessed for ever.
Busa karon himoa nga makapahimuot kanimo ang pagpanalangin sa balay sa imong sulogoon, aron nga kini magapadayon sa walay katapusan sa imong atubangan; kay ikaw, Oh Ginoong Jehova, namulong niini; ug uban sa imong panalangin himoa nga ang balay sa imong alagad mabulahan sa walay katapusan.