Song of Songs 2
1 I am a flower of the plain, a lily of the valleys.
Jam jest jako róża Sarońska, a lilija przy dolinach.
2 As a lily among thorns, so is my companion among the daughters.
Jako lilija między cierniem, tak przyjaciółka moja między pannami.
3 As the apple among the trees of the wood, so is my kinsman among the sons. I desired his shadow, and sat down, and his fruit was sweet in my throat.
Jako jabłoń między drzewem leśnem, tak miły mój między młodzieńcami. Pragnęłam siedzieć w cieniu jego, i siedzę; bo owoc jego słodki jest ustom moim.
4 Bring me into the wine house; set love before me.
Wprowadził mię w dom wina, mając za chorągiew miłość przeciwko mnie.
5 Strengthen me with perfumes, stay me with apples: for I [am] wounded with love.
Oczerstwijcie mię temi flaszami, posilcie mię temi jabłkami; boć omdlewam od miłości.
6 His left [hand shall be] under my head, and his right hand shall embrace me.
Lewica jego pod głową moją, a prawica jego obłapia mię.
7 I have charged you, you daughters of Jerusalem, by the powers and by the virtues of the field, that you do not rouse or wake [my] love, until he please.
Poprzysięgam was, córki Jeruzalemskie! przez sarny i łanie polne, abyście nie budziły i nie przerywały snu miłego mego, dokąd nie zechce.
8 The voice of my kinsman! behold, he comes leaping over the mountains, bounding over the hills.
Głos miłego mego! oto on idzie skacząc po tych górach, a poskakując po tych pagórkach.
9 My kinsman is like a roe or a young hart on the mountains of Baethel: behold, he is behind our wall, looking through the windows, peeping through the lattices.
Miły mój podobny jest sarnie, albo młodemu jelonkowi; oto on stoi za ścianą naszą, wygląda z okien, patrzy przez kraty.
10 My kinsman answers, and says to me, Rise up, come, my companion, my fair one, my dove.
Ozwał się miły mój, a rzekł mi: Wstań, przyjaciółko moja! piękna moja! a pójdź.
11 For, behold, the winter is past, the rain is gone, it has departed.
Albowiem oto minęła zima! deszcz przeszedł, i przestał.
12 The flowers are seen in the land; the time of pruning has arrived; the voice of the turtle-dove has been heard in our land.
Kwiatki się ukazują na ziemi; czas śpiewania przyszedł, a głos synogarlicy słychać w ziemi naszej.
13 The fig tree has put forth its young figs, the vines put forth the tender grape, they yield a smell: arise, come, my companion, my fair one, my dove; yes, come.
Figowe drzewo wypuściło niedojrzałe figi swoje, a macice winne rozkwitłe, wonią wydały; wstańże przyjaciółko moja, piękna moja! a pójdź.
14 [You are] my dove, in the shelter of the rock, near the wall: show me your face, and cause me to hear your voice; for your voice is sweet, and your countenance is beautiful.
Gołębico moja mieszkająca w rozpadlinach skalnych, w skrytościach przykrych! okaż mi oblicze twoje, niech usłyszę głos twój; albowiem głos twój wdzięczny, a oblicze twoje pożądane.
15 Take us the little foxes that spoil the vines: for our vines put forth tender grapes.
Połapcie nam liszki, liszki małe, które psują winnice; ponieważ winnice nasze kwitną.
16 My kinsman is mine, and I am his: he feeds [his flock] among the lilies.
Miły mój jest mój, a jam jest jego, który pasie między lilijami;
17 Until the day dawn, and the shadows depart, turn, my kinsman, be you like to a roe or young hart on the mountains of the ravines.
Ażby się okazał ten dzień, a cienie przeminęły. Nawróć się, bądź podobny, miły mój! sarnie albo jelonkowi młodemu na górach Beter.
