Psalms 95

1 The praise of a Song by David. Come, let us exult in the Lord; let us make a joyful noise to God our Saviour.

بیایید خداوند را ستایش کنیم و در وصف صخرهٔ نجات خود، با شادی سرود بخوانیم!

2 Let us come before his presence with thanksgiving, and make a joyful noise to him with psalms.

با شکرگزاری به حضور او بیاییم و با سرودهای شاد او را بپرستیم!

3 For the Lord is a great God, and a great king over all gods: for the Lord will not cast off his people.

زیرا خداوند، خدای عظیمی است؛ او پادشاهی است که بر همهٔ خدایان فرمان می‌راند.

4 For the ends of the earth are in his hands; and the heights of the mountains are his.

اعماق زمین در دست خداوند است و بلندی و عظمت کوهها از آن او می‌باشد.

5 For the sea is his, and he made it: and is hands formed the dry land.

آبها و خشکی‌ها را خدا به وجود آورده و آنها به او تعلق دارند.

6 Come, let us worship and fall down before him; and weep before the Lord that made us.

بیایید در برابر خدا، سر فرود آوریم و او را عبادت کنیم. بیایید در حضور آفرینندهٔ خود زانو بزنیم.

7 For he is our God; and we are the people of his pasture, and the sheep of his hand.

ما قوم او هستیم و او خدای ما، ما گلهٔ او هستیم و او شبان ما. امروز، اگر صدای او را می‌شنوید که می‌فرماید:

8 To-day, if you will hear his voice, harden not your hearts, as in the provocation, according to the day of irritation in the wilderness:

«دل خود را سخت نکنید، همان کاری که نیاکان شما در صحرای مریبا و مَسّا کردند.

9 where your fathers tempted me, proved me, and saw my works.

زیرا در آنجا، نیاکان شما، صبر مرا آزمایش و امتحان کردند، با اینکه کارهای مرا دیده بودند.

10 Forty years was I grieved with this generation, and said, They do always err in their heart, and they have not known my ways.

مدت چهل سال، از آنها بیزار بودم، و گفتم:”اینها قومی هستند که دلشان از من برگشته. آنها دیگر مرا اطاعت نمی‌کنند.

11 So I sware in my wrath, They shall not enter into my rest.

پس در خشم خود سوگند خوردم که به آسایش من هرگز راه نخواهند یافت.“»