Psalms 88
1 A song of a Psalm for the sons of Core for the end, upon Maeleth for responsive [strains], of instruction for Aeman the Israelite. O Lord God of my salvation, I have cried by day and in the night before you.
Drottinn, þú Guð minn og hjálpari minn, ég ákalla þig um daga og nætur.
2 Let my prayer come in before you; incline your ear to my supplication, O Lord.
Svaraðu bænum mínum! Hlustaðu á hróp mitt,
því að ég er altekinn ótta og finn dauðann nálgast. (Sheol h7585)
4 I have been reckoned with them that go down to the pit; I became as a man without help;
„Líf hans er að fjara út, “segja sumir, „það er vonlaust með hann.“
5 free among the dead, as the slain ones cast out, who sleep in the tomb; whom you remember no more; and they are rejected from your hand.
Ég er einn og yfirgefinn og bíð þess eins að deyja, rétt eins og þeir sem falla á vígvellinum.
6 They laid me in the lowest pit, in dark [places], and in the shadow of death.
Þú hefur varpað mér niður í myrkradjúp.
7 Your wrath has pressed heavily upon me, and you have brought upon me all your billows. (Pause)
Reiði þín hefur þrýst mér niður, hver holskeflan á fætur annarri kaffærir mig.
8 You have removed my acquaintance far from me; they have made me an abomination to themselves; I have been delivered up, and have not gone forth.
Vinir mínir sneru við mér bakinu og eru horfnir – það var af þínum völdum. Ég er innikróaður, sé enga undankomuleið.
9 Mine eyes are dimmed from poverty; but I cried to you, O Lord, all the day; I spread forth my hands to you.
Augu mín eru blinduð af tárum. Daglega kalla ég eftir hjálp þinni. Ó, Drottinn, ég lyfti höndum í bæn um náð!
10 Will you work wonders for the dead? or shall physicians raise [them] up, that they shall praise you?
Gerðu kraftaverk svo að ég deyi ekki, því hvað gagnar mér hjálp þín ef ég ligg kaldur í gröfinni? Þá get ég ekki lofað þig!
11 Shall any one declare your mercy in the tomb? and your truth in destruction?
Geta hinir látnu vegsamað gæsku þína? Syngja þeir um trúfesti þína?!
12 Shall your wonders be known in darkness? and your righteousness in a forgotten land?
Getur myrkrið borið vitni um máttarverk þín? Hvernig eiga þeir sem búa í landi gleymskunnar að tala um hjálp þína?
13 But I cried to you, O Lord; and in the morning shall my prayer prevent you.
Ó, Drottinn, dag eftir dag bið ég fyrir lífi mínu.
14 Therefore, O Lord, do you reject my prayer, [and] turn your face away from me?
Drottinn, hvers vegna hefur þú útskúfað mér? Af hverju hefur þú snúið þér burt frá mér og litið í aðra átt?
15 I am poor and in troubles from my youth; and having been exalted, I was brought low and into despair.
Allt frá æsku hef ég átt erfiða ævi og oft staðið andspænis dauðanum. Ég er magnþrota gagnvart örlögum þeim sem þú hefur búið mér.
16 Your wrath has passed over me; and your terrors have greatly disquieted me.
Heift þín og reiði hefur lamað mig. Þessi skelfing þín hefur næstum gert út af við mig.
17 They compassed me like water; all the day they beset me together.
Alla daga hvolfist hún yfir mig.
18 You have put far from me [every] friend, and mine acquaintances because of [my] wretchedness.
Ástvinir, félagar og kunningjar – öll eru þau farin. Ég sit hér einn í myrkri.
