Psalms 81

1 For the end, a Psalm for Asaph, concerning the wine presses. Rejoice you in God our helper; shout aloud to the God of Jacob.

Magsiawit kayo ng malakas sa Dios na ating kalakasan: mangagkaingay kayo na may kagalakan sa Dios ni Jacob,

2 Take a psalm, and produce the timbrel, the pleasant lute with the harp.

Magsiawit kayo at dalhin ninyo rito ang pandereta, ang masayang alpa sangpu ng salterio.

3 Blow the trumpet at the new moon, in the glorious day of your feast.

Magsihihip kayo ng pakakak sa bagong buwan, sa kabilugan ng buwan, sa ating dakilang kapistahan.

4 For [this] is an ordinance for Israel, and a statute of the God of Jacob.

Sapagka't pinakapalatuntunan sa Israel, ayos ng Dios ni Jacob.

5 He made it [to be] a testimony in Joseph, when he came forth out of the land of Egypt: he heard a language which he understood not.

Kaniyang inilagay na pinakapatotoo sa Jose, nang siya'y lumabas na maglakbay sa lupain ng Egipto: na aking kinaringgan ng wika na di ko nauunawa.

6 He removed his back from burdens: his hands slaved in making the baskets.

Aking inihiwalay ang kaniyang balikat sa pasan: ang mga kamay niya'y napabitiw sa luwelang.

7 You did call upon me in trouble, and I delivered you; I heard you in the secret place of the storm: I proved you at the water of Strife. (Pause)

Ikaw ay tumawag sa kabagabagan, at iniligtas kita; sinagot kita sa lihim na dako ng kulog; sinubok kita sa tubig ng Meriba. (Selah)

8 Hear, my people, and I will speak to you, O Israel; and I will testify to you: if you will listen to me;

Dinggin mo, Oh bayan ko, at ako'y sasaksi sa iyo: Oh Israel, kung ikaw ay makikinig sa akin!

9 there shall be no new god in you; neither shall you worship a strange god.

Hindi magkakaroon ng ibang dios sa iyo; at hindi ka man sasamba sa anomang ibang dios.

10 For I am the Lord your God, that brought you out of the land of Egypt: open your mouth wide, and I will fill it.

Ako ang Panginoon mong Dios, na naglabas sa iyo mula sa lupain ng Egipto: bukhin mong maluwang ang iyong bibig, at aking pupunuin.

11 But my people listened not to my voice; and Israel gave no heed to me.

Nguni't hindi nakinig sa aking tinig ang bayan ko; at hindi ako sinunod ng Israel.

12 So I let them go after the ways of their own hearts: they will go on in their own ways.

Sa gayo'y aking pinasunod sa pagmamatigas ng kanilang puso, upang sila'y makalakad sa kanilang sariling mga payo.

13 If my people had listened to me, if Israel had walked in my ways,

Oh kung ako'y didinggin ng aking bayan, kung ang Israel ay lalakad sa aking mga daan!

14 I should have put down their enemies very quickly, and should have laid my hand upon those that afflicted them.

Aking pasusukuing madali ang kanilang mga kaaway, at ibabalik ko ang aking kamay laban sa kanilang mga kaaway.

15 The Lord's enemies [should have] lied to him: but their time shall be for ever.

Ang mga mapagtanim sa Panginoon ay magsisisuko sa kaniya: nguni't ang kanilang panahon ay mananatili kailan man,

16 And he fed them with the fat of wheat; and satisfied them with honey out of the rock.

Kaniya ring pakakanin (sila) ng katabaan ng trigo: at ng pulot na mula sa bato ay bubusugin kita.