Psalms 71
1 By David, [a Psalm sung by] the sons of Jonadab, and the first that were taken captive. O Lord, I have hoped in you: let me never be put to shame.
Drottinn, þú ert skjól mitt! Ekki yfirgefa mig!
2 In your righteousness deliver me and rescue me: incline your ear to me, and save me.
Frelsaðu mig frá óvinum mínum, því að þú er réttlátur. Bjargaðu mér! Snúðu eyra þínu að mér og hlustaðu á mína einlægu bæn.
3 Be to me a protecting God, and a strong hold to save me: for you are my fortress and my refuge.
Vertu mér vígi og skjól gegn öllum árásum.
4 Deliver me, O my God, from the hand of the sinner, from the hand of the transgressor and unjust man.
Já, bjargaðu mér ó Guð, frá svikum þessara illmenna.
5 For you are my support, O Lord; O Lord, [you are] my hope from my youth.
Drottinn, þú ert mín síðasta von. Allt frá barnsaldri treysti ég á þig.
6 On you have I been stayed from the womb: from the belly of my mother you are my protector: of you is my praise continually.
Frá fæðingu hefur þú vakað yfir mér og verndað mig – skyldi ég ekki vegsama þig?!
7 I am become as it were a wonder to many: but you are [my] strong helper.
Velgengni mína, sem margir undrast, á ég vernd þinni að þakka.
8 Let my mouth be filled with praise, that I may hymn your glory, [and] your majesty all the day.
Ég vil lofa þig liðlangan daginn, ó Guð, því að alls góðs hef ég notið úr hendi þinni.
9 Cast me not off at the time of old age; forsake me not when my strength fails.
Nú þegar aldurinn færist yfir, þá vísa mér ekki frá. Hafnaðu mér ekki þegar þrekið minnkar.
10 For mine enemies have spoken against me; and they that lay wait for my soul have taken counsel together,
Óvinir mínir hvísla:
11 saying, God has forsaken him: persecute you and take him; for there is none to deliver [him].
„Guð hefur yfirgefið hann! Nú er hann auðveld bráð. Hann hefur engan sér til hjálpar!“
12 O God, go not far from me, O my God, draw near to my help.
Guð minn, farðu ekki frá mér! Komdu fljótt og hjálpaðu mér!
13 Let those that plot against my soul be ashamed and utterly fail: let those that seek my hurt be clothed with shame and dishonor.
Útrýmdu þeim. Láttu þá verða til skammar sem óska mér óhamingju.
14 But I will hope continually, and will praise you more and more.
En ég mun áfram treysta þér og ekki draga úr lofgjörð minni!
15 My mouth shall declare your righteousness openly, [and] your salvation all the day; for I am not acquainted with the affairs [of men].
Oftsinnis frelsaðir þú mig úr bráðri hættu. Ég vitna og rifja upp gæsku þína og daglega umhyggju.
16 I will go on in the might of the Lord: O Lord, I will make mention of your righteousness only.
Drottinn, styrkur þinn heldur mér uppi. Það skulu allir vita að þú einn ert góður og réttlátur.
17 O God, you have taught me from my youth, and until now will I declare your wonders;
Guð minn, allt frá æsku hjálpaðir þú mér – um dásemdarverk þín hef ég ekki þagað.
18 even until I am old and advanced in years. O God, forsake me not; until I shall have declared your arm to all the generation that is to come:
Nú er ég orðinn gamall og hárin grá, en Drottinn yfirgefðu mig ekki! Láttu mig lifa enn um stund, svo að unga kynslóðin fái að heyra um máttarverk þín.
19 even your power and your righteousness, O God, up to the highest [heavens, even] the mighty works which you has done: O God, who is like to you?
Kraftur þinn og kærleikur, Drottinn, nær til himna. Ó, hve það er dásamlegt! Hvar er slíkan Guð að finna sem þig?!
20 What afflictions many and sore have you showed me! yet you did turn and quicken me, and brought me again from the depths of the earth.
Þú hefur sent okkur margvíslegt mótlæti – en ég veit að þú munt frelsa á ný og leyfa okkur að lifa!
21 You did multiply your righteousness, and did turn and comfort me, and brought me again out of the depths of the earth.
Þú munt auka við heiður minn og hugga mig að nýju.
22 I will also therefore give thanks to you, O God, [because of] your truth, on an instrument of psalmody: I will sing psalms to you on the harp, O Holy One of Israel.
Ég leik á hörpu mína og lofa þig, því að öll þín orð og fyrirheit hafa staðist, þú hinn heilagi í Ísrael.
23 My lips shall rejoice when I sing to you; and my soul, which you have redeemed.
Ég vil lofa þig hárri röddu, því að þú hefur frelsað mig!
24 Moreover also my tongue shall dwell all the day upon your righteousness; when they shall be ashamed and confounded that seek my hurt.
Liðlangan daginn vitna ég um ást þína og réttlæti, því að óvinir mínir sem óskuðu mér ógæfu, voru auðmýktir og roðnuðu af skömm.
