Psalms 51
1 For the end, a Psalm of David, when Nathan the prophet came to him, when he had gone to Bersabee. Have mercy upon me, O God, according to your great mercy; and according to the multitude of your compassions blot out my transgression.
Þennan sálm orti Davíð eftir að Natan spámaður hafði birt honum dóm Guðs vegna hórdóms hans með Batsebu og morðsins á Úría eiginmanni hennar. Þú góði og miskunnsami Guð, ó, fyrirgefðu mér! Vertu mér náðugur! Taktu burt synd mína og skömm!
2 Wash me thoroughly from mine iniquity, and cleanse me from my sin.
Þvoðu mig hreinan af syndasekt minni. Hreinsaðu hjarta mitt
3 For I am conscious of mine iniquity; and my sin is continually before me.
því að ég játa synd mína – daga og nætur minnir hún á sig!
4 Against you only have I sinned, and done evil before you: that you might be justified in your sayings, and might overcome when you are judged.
Gegn þér, já þér einum, hef ég brotið. Drýgt hræðilega synd. Þú varst vitni að öllu þessu og dómur þinn er réttlátur.
5 For, behold, I was conceived in iniquities, and in sins did my mother conceive me.
Syndugur var ég þegar móðir mín fæddi mig, sekur þegar ég varð til.
6 For, behold, you love truth: you have manifested to me the secret and hidden things of your wisdom.
Þú vilt að menn séu hreinskilnir við sjálfa sig, einlægir og segi satt. Gefðu mér náð til að gera það!
7 You shall sprinkle me with hyssop, and I shall be purified: you shall wash me, and I shall be made whiter than snow.
Þvoðu mig að ég verði hreinn, hreinsaðu mig svo ég verði hvítari en snjór.
8 You shall cause me to hear gladness and joy: the afflicted bones shall rejoice.
Og þegar þú hefur refsað mér, þá gefðu mér gleði mína á ný.
9 Turn away your face from my sins, and blot out all mine iniquities.
Einblíndu ekki á syndir mínar, heldur afmáðu þær allar.
10 Create in me a clean heart, O God; and renew a right spirit in my inward parts.
Skapaðu í mér nýtt og hreint hjarta, ó Guð! Gefðu mér þinn heilaga anda svo að ég hugsi rétt og þrái það sem gott er.
11 Cast me not away from your presence; and remove not your holy Spirit from me.
Varpaðu mér ekki burt frá þér og taktu ekki þinn heilaga anda frá mér.
12 Restore to me the joy of your salvation: establish me with your directing Spirit.
Fylltu mig aftur gleði þíns hjálpræðis og löngun til að hlýða þér!
13 [Then] will I teach transgressors your ways; and ungodly men shall turn to you.
Þá get ég leitt aðra syndara inn á veg þinn svo að þeir – sekir eins og ég – játi syndir sínar og snúi sér til þín.
14 Deliver me from blood-guiltiness, O God, the God of my salvation: [and] my tongue shall joyfully declare your righteousness.
Frelsaðu mig frá dauðans háska, ó Guð minn. Þú einn getur frelsað mig!
15 O Lord, you shall open my lips; and my mouth shall declare your praise.
Leyf mér að syngja um miskunn þína, Drottinn. Opnaðu varir mínar svo að ég megi vegsama þig!
16 For if you desired sacrifice, I would have given [it]: you will not take pleasure in whole burnt offerings.
Þú hefur ekki þóknun á dýrafórnum, annars myndi ég láta þær í té. Og brennifórnir eru ekki í uppáhaldi hjá þér.
17 Sacrifice to God is a broken spirit: a broken and humbled heart God will not despise.
Þetta vilt þú: Auðmjúkan anda og iðrandi samvisku. Þann sem iðrast af öllu hjarta, munt þú ó Guð, ekki fyrirlíta.
18 Do good, O Lord, to Sion in your good pleasure; and let the walls of Jerusalem be built.
Drottinn, lát Ísrael ekki gjalda syndar minnar. Hjálpaðu þjóð þinni og vernda Jerúsalem.
19 Then shall you be pleased with a sacrifice of righteousness, offering, and whole burnt sacrifices: then shall they offer calves upon your altar.
Þegar hjarta mitt er rétt gagnvart þér, þá gleðst þú yfir verkum mínum og því sem ég fórna á altari þínu.
