< Psalms 49 >

1 For the end, a Psalm for the sons of Core. Hear these words, all you nations, listen, all you that dwell upon the earth:
Hlustið nú háir og lágir, ríkir og fátækir.
2 both the sons of mean men, and sons of [great] men; the rich and poor [man] together.
Allir heimsbúar hlýðið á.
3 My mouth shall speak of wisdom; and the meditation of my heart shall bring [forth] understanding.
Ég tala til ykkar vísdómsorð.
4 I will incline mine ear to a parable: I will open my riddle on the harp.
Með undirleik hörpu kveð ég um hyggindi, veiti svör við spurningum lífsins:
5 Therefore should I fear in the evil day? the iniquity of my heel shall compass me.
Láttu ekki ógæfuna hræða þig, né óvini sem umkringja þig með illsku!
6 They that trust in their strength, and boast themselves in the multitude of their wealth—
Auðæfum sínum treysta þeir og stæra sig af miklu ríkidæmi
7 A brother does not redeem, shall a man redeem? he shall not give to God a ransom for himself,
en þó gæti enginn þeirra greitt Guði lausnargjald fyrir bróður sinn, keypt hann lausan.
8 or the price of the redemption of his soul, though he labor for ever,
Sál mannsins er dýrmætari en svo að hún verði keypt fyrir fé.
9 and live to the end, [so] that he should not see corruption.
Auður alls heimsins hrekkur ekki til að kaupa einum manni líf og forða honum frá gröfinni.
10 When he shall see wise men dying, the fool and the senseless one shall perish together; and they shall leave their wealth to strangers.
Þið auðmenn og vitringar og aðrir sem hreykið ykkur hátt, þið munuð farast eins og aðrir menn. Þið hafið enga kröfu til lífsins fremur en fífl og fáráðlingar. Þið verðið að eftirláta öðrum auð ykkar.
11 And their sepulchres are their houses for ever, [even] their tabernacles to all generations: they have called their lands after their own names.
Hús og eignir bera nöfn ykkar rétt eins og þið ætlið að búa þar að eilífu!
12 And man being in honor, understands not: he is compared to the senseless cattle, and is like to them.
Nei, maðurinn verður að deyja. Hann er eins og skepnurnar, þrátt fyrir frægð sína og frama.
13 This their way is an offense to them: yet afterwards men will commend their sayings. (Pause)
Slík verða afdrif hinna hrokafullu en samt mun þeirra getið með virðingu þegar þeir eru dauðir.
14 They have laid [them] as sheep in Hades; death shall feed on them; and the upright shall have dominion over them in the morning, and their help shall fail in Hades from their glory. (Sheol h7585)
En þeir fá ekki umflúið dauðann. Þegar upp er staðið verða hinir vondu að þjóna hinum góðu. Vald auðsins er þeim gagnslaust í dauðanum og ekki taka þeir auðæfi sín með sér. (Sheol h7585)
15 But God shall deliver my soul from the power of Hades, when he shall receive me. (Pause) (Sheol h7585)
En hvað um mig? Guð mun leysa sál mína frá dauða og frelsa mig úr helju. (Sheol h7585)
16 Fear not when a man is enriched, and when the glory of his house is increased.
Vertu ekki gramur þótt einhver verði ríkur og reisi sér glæsihöll.
17 For he shall take nothing when he dies; neither shall his glory descend with him.
Ekkert af því mun hann taka með sér í gröfina, ekki einu sinni frægð sína!
18 For his soul shall be blessed in his life: he shall give thanks to you when you do well to him.
Í lifanda lífi telur hann sig heppinn og heimurinn klappar honum lof í lófa,
19 [Yet] he shall go in to the generation of his fathers; he shall never see light.
en þó deyr hann eins og aðrir og hverfur inn í myrkrið.
20 Man that is in honor, understands not: he is compared to the senseless cattle, and is like them.
Sá sem elskar eigin lofstír deyr eins og skepnan, þrátt fyrir frægð sína og frama.

< Psalms 49 >