< Psalms 44 >

1 For the end, a Psalm for instruction, for the sons of Core. O God, we have heard with our ears, our fathers have told us, the work which you wrought in their days, in the days of old.
برای رهبر سرایندگان. قصیدۀ پسران قورَح. ای خدا، ما به گوشهای خود شنیده‌ایم و اجدادمان برای ما تعریف کرده‌اند که تو در گذشته چه کارهای شگفت‌انگیزی برای آنان انجام داده‌ای.
2 Your hand utterly destroyed the heathen, and you did plant them: you did afflict the nations, and cast them out.
تو به دست خود قومهای بت‌پرست را از این سرزمین بیرون راندی و اجداد ما را به جای آنها مستقر نمودی. قومهای خدانشناس را از بین بردی، اما بنی‌اسرائیل را در سرزمین موعود تثبیت نمودی.
3 For they inherited not the land by their [own] sword, and their [own] arm did not deliver them; but your right hand, and your arm, and the light of your countenance, because you were well pleased in them.
قوم تو به زور شمشیر این سرزمین را تسخیر نکردند و به قدرت بازوی خویش نجات نیافتند، بلکه قدرت و توانایی تو و اطمینان به حضور تو ایشان را رهانید، زیرا از ایشان خرسند بودی.
4 You are indeed my King and my God, who command deliverances for Jacob.
ای خدا، تو پادشاه من هستی؛ اکنون نیز قوم خود اسرائیل را پیروز گردان.
5 In you will we push down our enemies, and in your name will we bring to nothing them that rise up against us.
ما با کمک تو دشمنان خود را شکست خواهیم داد و به نام تو کسانی را که بر ضد ما برخاسته‌اند، پایمال خواهیم کرد.
6 For I will not trust in my bow, and my sword shall not save me.
امید من به تیر و کمانم نیست، و نه به شمشیرم که مرا نجات دهد،
7 For you have saved us from them that afflicted us, and have put to shame them that hated us.
زیرا این تو بودی که ما را از دست دشمنان نجات دادی، و آنانی را که از ما متنفر بودند شکست دادی.
8 In God will we make our boast all the day, and to your name will we give thanks for ever. (Pause)
برای همیشه تو را ستایش خواهیم کرد، و تا ابد از تو سپاسگزار خواهیم بود.
9 But now you have cast off, and put us to shame; and you will not go forth with our hosts.
اما اکنون تو ما را دور انداخته‌ای و رسوا ساخته‌ای؛ دیگر لشکرهای ما را در جنگ کمک نمی‌کنی.
10 You have turned us back before our enemies; and they that hated us spoiled for themselves.
تو ما را در مقابل دشمنان شکست داده‌ای و آنها اکنون ما را غارت می‌کنند.
11 You made us as sheep for meat; and you scattered us among the nations.
ما را همچون گوسفندان به کشتارگاه فرستاده‌ای و در میان قومهای خدانشناس پراکنده ساخته‌ای.
12 You have sold your people without price, and there was no profit by their exchange.
تو قوم برگزیده‌ات را ارزان فروخته‌ای و از فروش آنها سودی نبرده‌ای.
13 You have made us a reproach to our neighbors, a scorn and derision them that are round about us.
ما را نزد همسایگان خوار ساخته‌ای و ما مورد تمسخر و توهین اطرافیان قرار گرفته‌ایم.
14 You have made us a proverb among the Gentiles, a shaking of the head among the nations.
ما را در میان قومهای خدانشناس انگشت‌نما ساخته‌ای و آنها ما را به باد ریشخند گرفته‌اند.
15 All the day my shame is before me, and the confusion of my face has covered me,
از تحقیر دائمی آنها گریزی نیست؛ صورتهای ما از شرم پوشیده شده است.
16 because of the voice of the slanderer and reviler; because of the enemy and avenger.
از هر سو دشنامهای مخالفان به گوش ما می‌رسد و در برابر خود دشمنان انتقامجو را می‌بینیم.
17 All these things are come upon us: but we have not forgotten you, neither have we dealt unrighteously in your covenant.
این همه بر ما واقع شده است، ولی تو را فراموش نکرده‌ایم و پیمانی را که با ما بسته‌ای نشکسته‌ایم.
18 And our heart has not gone back; but you have turned aside our paths from your way.
نسبت به تو دلسرد نشده‌ایم و از راه تو منحرف نگشته‌ایم.
19 For you have laid us low in a place of affliction, and the shadow of death has covered us.
با وجود این، تو ما را در میان حیوانات وحشی رها نموده‌ای و با مرگ روبرو ساخته‌ای.
20 If we have forgotten the name of our God, and if we have spread out our hands to a strange god; shall not God search these things out?
اگر ما نام خدای خود را فراموش می‌کردیم و دستهای خود را به سوی بتها دراز می‌کردیم،
21 for he knows the secrets of the heart.
آیا خدا که اسرار دل هر کس را می‌داند، این را نمی‌دانست؟
22 For, for your sake we are killed all the day long; we are counted as sheep for slaughter.
تو می‌دانی که ما به خاطر تو هر روز با مرگ روبرو می‌شویم و با ما همچون گوسفندانی که باید قربانی شوند رفتار می‌کنند.
23 Awake, therefore sleep you, O Lord? arise, and do not cast [us] off for ever.
ای خداوند، بیدار شو! چرا خوابیده‌ای؟ بیدار شو و ما را تا ابد دور نیانداز!
24 Therefore turn you your face away, [and] forget our poverty and our affliction?
چرا روی خود را از ما برمی‌گردانی و ذلت و خواری ما را نادیده می‌گیری؟
25 For our soul has been brought down to the dust; our belly has cleaved to the earth.
اینک به خاک افتاده و مغلوب شده‌ایم.
26 Arise, O Lord, help us, and redeem us for your name's sake.
برخیز و به کمک ما بشتاب و ما را نجات ده زیرا تو سراسر، رحمت و محبتی!

< Psalms 44 >