< Psalms 41 >

1 For the end, a Psalm of David. Blessed [is the man] who thinks, on the poor and needy: the Lord shall deliver him in an evil day.
برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. خوشا به حال کسانی که به فکر فقیران و درماندگان هستند، زیرا هنگامی که خود در زحمت بیفتند خداوند به یاری ایشان خواهد شتافت.
2 May the Lord preserve him and keep him alive, and bless him on the earth, and not deliver him into the hands of his enemy.
او ایشان را حفظ کرده، زنده نگاه خواهد داشت. آنان در دنیا سعادتمند خواهند بود و خدا نخواهد گذاشت که به دست دشمنانشان بیفتند.
3 May the Lord help him upon the bed of his pain; you have made all his bed in his sickness.
به هنگام بیماری، خداوند ایشان را شفا می‌بخشد و سلامتی از دست رفته را به آنان باز می‌گرداند.
4 I said, O Lord, have mercy upon me; heal my soul; for I have sinned against you.
گفتم: «خداوندا، به تو گناه کرده‌ام؛ بر من رحم کن و مرا شفا ده!»
5 Mine enemies have spoken evil against me, [saying], When shall he die, and his name perish?
دشمنانم با کینه و نفرت دربارهٔ من می‌گویند: «کی می‌میرد و نامش گم می‌شود؟»
6 And if he came to see [me], his heart spoke vainly; he gathered iniquity to himself; he went forth and spoke in like manner.
هنگامی که به عیادتم می‌آیند، وانمود می‌کنند که دوستدارانم هستند، و حال آنکه از من نفرت دارند و قصدشان سخن‌چینی و شایعه‌سازی است.
7 All my enemies whispered against me; against me they devised my hurt.
همهٔ دشمنانم پشت سرم حرف می‌زنند و درباره‌ام بد می‌اندیشند.
8 They denounced a wicked word against me, [saying], Now that he lies, shall he not rise up again?
آنها می‌گویند: «به مرض کشنده‌ای مبتلا شده؛ از بستر بیماری بلند نخواهد شد.»
9 For even the man of my peace, in whom I trusted, who ate my bread, lifted up [his] heel against me.
حتی بهترین دوستم نیز که به او اعتماد داشتم و نان و نمک مرا می‌خورد، دشمن من شده است.
10 But you, O Lord, have compassion upon me, and raise me up, and I shall requite them.
ای خداوند، بر من رحم کن و مرا بر پا بدار تا جواب آنان را بدهم.
11 By this I know that you have delighted in me, because mine enemy shall not rejoice over me.
یقین دارم که از من راضی هستی و نخواهی گذاشت دشمنانم بر من پیروز شوند.
12 But you did help me because of [mine] innocence, and have established me before you for ever.
مرا به سبب درستکاریم حفظ خواهی کرد و تا ابد در حضورت نگاه خواهی داشت.
13 Blessed [be] the Lord God of Israel from everlasting, and to everlasting. So be it, so be it.
سپاس بر خداوند، خدای اسرائیل، از حال تا ابد. آمین! آمین!

< Psalms 41 >