Psalms 38
1 A Psalm of David for remembrance concerning the Sabbath-day. O Lord, rebuke me not in your wrath, neither chasten me in your anger.
Drottinn, ekki refsa mér, þótt þú sért reiður.
2 For your weapons are fixed in me, and you have pressed your hand heavily upon me.
Örvar þínar standa í mér og hönd þín liggur þungt á mér.
3 For there is no health in my flesh because of your anger; there is no peace to my bones because of my sins.
Vegna reiði þinnar er ég sjúkur maður, heilsa mín er farin vegna synda minna.
4 For my transgressions have gone over mine head: they have pressed heavily upon me like a weighty burden.
Syndir mínar líkjast flóði sem færir mig í kaf, eins og byrði sem ég kikna undan.
5 My bruises have become noisome and corrupt, because of my foolishness.
Ólykt leggur af sárum mínum – það er drep í þeim.
6 I have been wretched and bowed down continually: I went with a mourning countenance all the day.
Ég er ráðþrota vegna synda minna. Ég ráfa um í angist liðlangan daginn.
7 For my soul is filled with mockings; and there is no health in my flesh.
Lendar mínar brenna af sviða og líkami minn er helsjúkur.
8 I have been afflicted and brought down exceedingly: I have roared for the groaning of my heart.
Máttur minn er þrotinn og ég er örvæntingu nær.
9 But all my desire is before you; and my groaning is not hidden from you.
Drottinn, ég þrái bót á meini mínu! Þú heyrir kvein mín og andvörp.
10 My heart is troubled, my strength has failed me; and the light of mine eyes is not with me.
Hjartað hamast í brjósti mér, kraftar mínir búnir og sjónin dvín.
11 My friends and my neighbors drew near before me, and stood still; and my nearest of kin stood afar off.
Ástvinir mínir og góðir grannar forðast sjúkdóm minn og böl og frændur mínir eru á bak og burt.
12 While they pressed hard upon me that sought my soul: and they that sought my hurt spoke vanities, and devised deceits all the day.
Óvinir mínir sæta færis að drepa mig. Liðlangan daginn sitja þeir á svikráðum, brugga mér banaráð.
13 But I, as a deaf man, heard not; and was as a dumb man not opening his mouth.
En illráð þeirra verka ekki á mig!
14 And I was as a man that hears not, and who has no reproofs in his mouth.
Ég virði þá ekki viðlits. Áform þeirra rætast ekki,
15 For I hoped in you, O Lord: you will hear, O Lord my God.
því að ég vona á þig, Drottinn, Guð minn. Kom þú og vernda mig.
16 For I said, Lest mine enemies rejoice against me: for when my feet were moved, they spoke boastingly against me.
Þaggaðu niður í þeim sem hlæja að óförum mínum.
17 For I am ready for plagues, and my grief is continually before me.
Ég er að falli kominn og angist mín er enn hin sama.
18 For I will declare mine iniquity, and be distressed for my sin.
Ég játa syndir mínar og iðrast þess sem ég hef gert.
19 But mine enemies live, and are mightier than I: and they that hate me unjustly are multiplied.
En ofsóknum óvina minna linnir ekki og heift þeirra minnkar ekki. Þeir hata mig án ástæðu.
20 They that reward evil for good slandered me; because I followed righteousness.
Þeir launa mér gott með illu, hata mig fyrir góðverk mín.
21 Forsake me not, O Lord my God: depart not from me.
Yfirgefðu mig ekki, Drottinn. Vík ekki frá mér!
22 Draw near to my help, O Lord of my salvation.
Komdu skjótt og hjálpaðu mér, þú frelsari minn!
