Psalms 3
1 A Psalm of David, when he fled from the presence of his son Abessalom. O Lord, why are they that afflict me multiplied? many rise up against me.
Sálmur eftir Davíð þegar hann flúði frá Absalon, syni sínum. Ó, Drottinn, það eru svo margir á móti mér, svo margir sem gera uppreisn gegn mér.
2 Many say concerning my soul, There is no deliverance for him in his God. (Pause)
Menn segja að Guð muni alls ekki hjálpa mér.
3 But you, O Lord, are my helper: my glory, and the one that lifts up my head.
En, Drottinn, þú ert skjöldur minn, sæmd mín og von. Þú lætur mig bera höfuðið hátt, þrátt fyrir allt.
4 I cried to the Lord with my voice, and he heard me out of his holy mountain. (Pause)
Ég hrópaði til Drottins og hann svaraði mér frá musteri sínu í Jerúsalem.
5 I lay down and slept; I awaked; for the Lord will help me.
Þá lagðist ég fyrir og sofnaði í friði. Síðar vaknaði ég öruggur, því að Drottinn gætir mín.
6 I will not be afraid of ten thousands of people, who beset me round about.
Nú er ég óhræddur, jafnvel þótt tíu þúsund óvinir umkringi mig!
7 Arise, Lord; deliver me, my God: for you have struck all who were without cause mine enemies; you have broken the teeth of sinners.
Ég mun hrópa til Drottins: „Drottinn, rís þú upp! Bjargaðu mér, þú Guð minn!“Og hann mun slá óvini mína og brjóta tennur illvirkjanna.
8 Deliverance is the Lord's, and your blessing is upon your people.
Hjálpin kemur frá Guði. Blessun hans hvílir yfir þjóð hans.
