Psalms 147
1 Alleluia, [a Psalm] of Aggaeus and Zacharias. Praise you the Lord: for psalmody is a good thing; let praise be sweetly sung to our God.
Hallelúja! Já, lofið Drottin! Það er gott að lofa Drottin! Indælt og rétt!
2 The Lord builds up Jerusalem; and he will gather together the dispersed of Israel.
Hann er að endurreisa Jerúsalem og flytja hina herleiddu heim.
3 He heals the broken in heart, and binds up their wounds.
Hann reisir upp hina niðurbeygðu og bindur um sár þeirra.
4 He numbers the multitudes of stars; and calls them all by names.
Hann þekkir fjölda stjarnanna, já og hverja fyrir sig með nafni!
5 Great is our Lord, and great is his strength; and his understanding is infinite.
Mikill er Drottinn! Vald hans er stórkostlegt! Þekking hans er takmarkalaus.
6 The Lord lifts up the meek; but brings sinners down to the ground.
Drottinn styður auðmjúka, en varpar illmennum til jarðar.
7 Begin [the song] with thanksgiving to the Lord; sing praises on the harp to our God:
Syngið honum þakkarljóð, lofið Guð með hörpuleik.
8 who covers the heaven with clouds, who prepares rain for the earth, who causes grass to spring up on the mountains, [[and green herb for the service of men; ]]
Hann fyllir himininn skýjum, gefur steypiregn og klæðir fjöllin grænu grasi.
9 and gives cattle their food, and to the young ravens that call upon him.
Hann fæðir hin villtu dýr og hrafnarnir krunka til hans eftir æti.
10 He will not take pleasure in the strength of a horse; neither is he well-pleased with the legs of a man.
Í hans augum kemst sprettharður foli varla úr sporunum og máttur mannsins má sín lítils.
11 The Lord takes pleasure in them that fear him, and in all that hope in his mercy.
En hann gleðst yfir þeim sem elska hann og reiða sig á kærleika hans og gæsku.
12 Alleluia, a Psalm of Aggaeus and Zacharias. Praise the Lord, O Jerusalem; praise your God, O Sion.
Lofa þú hann, Jerúsalem! Vegsama Guð þinn, Síon!
13 For he has strengthened the bars of your gates; he has blessed your children within you.
Því að hann hefur gert múra þína öfluga og blessað börnin þín.
14 He makes your borders peaceful, and fills you with the flour of wheat.
Hann lætur frið haldast í landinu og fyllir hlöður þínar af úrvals hveiti.
15 He sends his oracle to the earth: his word will run swiftly.
Hann sendir boð sín til jarðar, skipanir hans berast hratt eins og vindurinn.
16 He gives snow like wool: he scatters the mist like ashes.
Skjannahvít mjöllin er frá honum komin og hrímið sem glitrar á jörðinni.
17 Casting [forth] his ice like morsels: who shall stand before his cold?
Haglélið er líka hans verk og frostið sem bítur í kinnarnar.
18 He shall send out his word, and melt them: he shall blow [with] his wind, and the waters shall flow.
En síðan sendir hann hlýjan vorvind, snjórinn þiðnar og árnar ryðja sig.
19 He sends his word to Jacob, his ordinances and judgments to Israel.
Hann kunngjörði Ísrael lögmál sitt og ákvæði
20 He has not done so to any [other] nation; and he has not shown them his judgments.
– það hefur hann ekki gert við neina aðra þjóð, nei, þeim kennir hann ekki fyrirmæli sín. Hallelúja! Dýrð sé Drottni!
