Psalms 141

1 A Psalm of David. O Lord, I have cried to you; hear me: attend to the voice of my supplication, when I cry to you.

Davut'un mezmuru Seni çağırıyorum, ya RAB, yardımıma koş! Sana yakarınca sesime kulak ver!

2 Let my prayer be set forth before you as incense; the lifting up of my hands [as] an evening sacrifice.

Duam önünde yükselen buhur gibi, El açışım akşam sunusu gibi kabul görsün!

3 Set a watch, O Lord, on my mouth, and a strong door about by lips.

Ya RAB, ağzıma bekçi koy, Dudaklarımın kapısını koru!

4 Incline not my heart to evil things, to employ pretexts for sins, with me who work iniquity: and I will not. let me not unite with their choice ones.

Yüreğim kötülüğe eğilim göstermesin, Suç işleyenlerin fesadına bulaşmayayım; Onların nefis yemeklerini tatmayayım.

5 The righteous shall chasten me with mercy, and reprove me: but let not the oil of the sinner anoint my head: for yet shall my prayer also be in their pleasures.

Doğru insan bana vursa, iyilik sayılır, Azarlasa, başa sürülen yağ gibidir, Başım reddetmez onu. Çünkü duam hep kötülere karşıdır.

6 Their mighty ones have been swallowed up near the rock: they shall hear my words, for they are sweet.

Önderleri kayalardan aşağı atılınca, Dinleyecekler tatlı sözlerimi.

7 As a lump of earth is crushed upon the ground, our bones have been scattered by the [mouth of] the grave. (Sheol h7585)

Sabanla sürülüp yarılmış toprak gibi, Saçılmış kemiklerimiz ölüler diyarının ağzına. (Sheol h7585)

8 For mine eyes are to you, O Lord God: I have hoped in you; take not away my life.

Ancak gözlerim sende, ey Egemen RAB, Sana sığınıyorum, beni savunmasız bırakma!

9 Keep me from the snare which they have set for me, and from the stumbling blocks of them that work iniquity.

Koru beni kurdukları tuzaktan, Suç işleyenlerin kapanlarından.

10 Sinners shall fall by their own net: I am alone until I shall escape.

Ben güvenlik içinde geçip giderken, Kendi ağlarına düşsün kötüler.