Psalms 141

1 A Psalm of David. O Lord, I have cried to you; hear me: attend to the voice of my supplication, when I cry to you.

Drottinn, þú hefur hlustað á bæn mína, svaraðu mér fljótt! Heyr þegar ég hrópa til þín eftir hjálp.

2 Let my prayer be set forth before you as incense; the lifting up of my hands [as] an evening sacrifice.

Líttu á bæn mína sem kvöldfórn, eins og reykelsi sem stígur upp til þín.

3 Set a watch, O Lord, on my mouth, and a strong door about by lips.

Hjálpaðu mér, Drottinn, að gæta munns míns – innsiglaðu varir mínar!

4 Incline not my heart to evil things, to employ pretexts for sins, with me who work iniquity: and I will not. let me not unite with their choice ones.

Frelsaðu mig frá löngun í hið illa. Forðaðu mér frá félagsskap við syndara og þeirra vondu verkum. Láttu mig sneiða hjá svallveislum þeirra.

5 The righteous shall chasten me with mercy, and reprove me: but let not the oil of the sinner anoint my head: for yet shall my prayer also be in their pleasures.

Hirting frá guðhræddum manni er mér til góðs – hún er áhrifaríkt læknislyf! Ég vil ekki hlusta á hrós vondra manna. Ég bið gegn illsku þeirra og svikum.

6 Their mighty ones have been swallowed up near the rock: they shall hear my words, for they are sweet.

Þegar foringjar þeirra fá sinn dóm, þegar þeim verður hrint fram af kletti,

7 As a lump of earth is crushed upon the ground, our bones have been scattered by the [mouth of] the grave. (Sheol h7585)

þá munu menn þessir hlusta á viðvörun mína og skilja að ég vildi þeim vel. (Sheol h7585)

8 For mine eyes are to you, O Lord God: I have hoped in you; take not away my life.

Drottinn, ég horfi til þín í von um hjálp. Þú ert skjól mitt. Láttu þá ekki tortíma mér.

9 Keep me from the snare which they have set for me, and from the stumbling blocks of them that work iniquity.

Forðaðu mér frá gildrum þeirra.

10 Sinners shall fall by their own net: I am alone until I shall escape.

Hinir óguðlegu falli í eigin net, en ég sleppi heill á húfi.