Psalms 109
1 For the end, a Psalm of David. For the end, a Psalm of David. O God, pass not over my praise in silence;
| برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خدا و ای معبود من، خاموش مباش! |
2 for the mouth of the sinner and the mouth of the crafty [man] have been opened against me: they have spoken against me with a crafty tongue.
| بدکاران به من تهمت ناروا می‌زنند و حرفهای دروغ دربارهٔ من می‌گویند. |
3 And they have compassed me with words of hatred; and fought against me without a cause.
| با نفرت دور مرا گرفته‌اند و بی‌سبب با من می‌جنگند. |
4 Instead of loving me, they falsely accused me: but I continued to pray.
| من آنها را دوست دارم و برای ایشان دعای خیر می‌کنم، ولی آنها با من مخالفت می‌ورزند. |
5 And they rewarded me evil for good, and hatred for my love.
| به عوض خوبی، به من بدی می‌کنند و به عوض محبت، با من دشمنی می‌نمایند. |
6 Set you a sinner against him; and let the devil stand at his right hand.
| ای خدا، دشمنم را به دست داوری ظالم بسپار و بگذار یکی از بدخواهانش کنار او بایستد و بر ضد او شهادت دهد. |
7 When he is judged, let him go forth condemned: and let his prayer become sin.
| بگذار او در محاکمه مجرم شناخته شود. حتی دعای او، برایش جرم محسوب گردد. |
8 Let his days be few: and let another take his office of overseer.
| عمرش کوتاه شود و مقام او را به دیگری بدهند. |
9 Let his children be orphans, and his wife a widow.
| فرزندانش یتیم و زنش بیوه شود. |
10 Let his children wander without a dwelling-place, and beg: let them be cast out of their habitations.
| فرزندانش آواره شده، در میان ویرانه‌های خانهٔ خود به گدایی بنشینند. |
11 Let [his] creditor exact all that belongs to him: and let strangers spoil his labors.
| طلبکاران تمام دارایی او را ضبط نمایند و بیگانگان هر آنچه را که او به زحمت اندوخته است، تاراج کنند. |
12 Let him have no helper; neither let there be any one to have compassion on his fatherless children.
| کسی بر او رحم نکند و برای یتیمان او دل نسوزاند. |
13 Let his children be [given up] to utter destruction: in one generation let his name be blotted out.
| نسلش به کلی از بین برود و دیگر نامی از آنها باقی نماند. |
14 Let the iniquity of his fathers be remembered before the Lord; and let not the sin of his mother be blotted out.
| خداوند گناهان اجدادش را به یاد آورد و گناهان مادرش را نیامرزد. |
15 Let them be before the Lord continually; and let their memorial be blotted out from the earth.
| گناهان آنها در نظر خداوند همیشه بماند، اما نام و نشان آنها از روی زمین محو گردد. |
16 Because he remembered not to show mercy, but persecuted the needy and poor man, and [that] to kill him that was pricked in the heart.
| این دشمن من رحم نداشت. او بر فقیران و بی‌کسان ظلم می‌کرد و آنها را می‌کشت. |
17 He loved cursing also, and it shall come upon him; and he took not pleasure in blessing, so it shall be removed far from him.
| دوست داشت مردم را نفرین کند، پس خودش نفرین شود. نمی‌خواست به مردم برکت رساند، پس خود از برکت محروم شود. |
18 Yes, he put on cursing as a garment, and it is come as water into his bowels, and as oil into his bones.
| تمام وجودش به نفرین آلوده بود، پس باشد که نفرینهای او مانند آبی که می‌نوشد وارد بدنش شود و مغز استخوانهایش را بخورد؛ همچون لباس او را در بر گیرد و چون کمربند، به دور او حلقه زند. |
19 Let it be to him as a garment which he puts on, and as a girdle with which he girds himself continually.
20 This is the dealing of the Lord with those who falsely accuse me, and of them that speak evil against my soul.
| ای خداوند، دشمنانم را که درباره من دروغ می‌گویند و مرا تهدید به مرگ می‌کنند، اینچنین مجازات کن. |
21 But you, O Lord, Lord, deal [mercifully] with me, for your name's sake: for your mercy is good.
| اما ای خداوند، با من برحسب وعده خود عمل نما و به خاطر محبت عظیم خویش، مرا نجات ده، |
22 Deliver me, for I am poor and needy; and my heart is troubled within me.
| زیرا که من فقیر و درمانده و دل شکسته‌ام؛ |
23 I am removed as a shadow in its going down: I am tossed up and down like locusts.
| همچون سایه، رو به زوال هستم و مانند ملخ از باد رانده شده‌ام. |
24 My knees are weakened through fasting, and my flesh is changed by reason of [the lack of] oil.
| از بس روزه گرفته‌ام زانوهایم می‌لرزند و گوشت بدنم آب می‌شود. |
25 I became also a reproach to them: [when] they saw me they shook their heads.
| نزد دشمنان رسوا شده‌ام. هرگاه مرا می‌بینند، سر خود را تکان می‌دهند و مسخره‌ام می‌کنند. |
26 Help me, O Lord my God; and save me according to your mercy.
| ای خداوند، ای خدای من، مرا یاری فرما؛ مطابق محبت خود، مرا نجات بده، |
27 And let them know that this is your hand; and [that] you, Lord, have wrought it.
| تا بدخواهانم بدانند که تو نجا‌ت‌دهندۀ من هستی. |
28 Let them curse, but you shall bless: let them that rise up against me be ashamed, but let your servant rejoice.
| آنها مرا نفرین کنند، اما تو مرا برکت بده. آنها سرافکنده شوند، اما بنده تو، شادمان شود. |
29 Let those that falsely accuse me be clothed with shame, and let them cover themselves with their shame as with a mantle.
| دشمنانم شرمسار شوند و خفت و خواری وجودشان را در بر گیرد. |
30 I will give thanks to the Lord abundantly with my mouth; and in the midst of many I will praise him.
| خداوند را بسیار سپاس خواهم گفت و در بین مردم او را ستایش خواهم کرد، |
31 For he stood on the right hand of the poor, to save [me] from them that persecute my soul.
| زیرا او از بیچارگان پشتیبانی می‌کند و ایشان را از دست ظالمان می‌رهاند. |
