Psalms 105
1 Alleluia. Give thanks to the Lord, and call upon his name; declare his works among the heathen.
Þakkið Drottni fyrir öll hans undursamlegu verk og segið frá þeim meðal þjóðanna.
2 Sing to him, yes, sing praises to him: tell forth all his wonderful works.
Syngið fyrir hann, leikið fyrir hann og segið öllum frá máttarverkum hans.
3 Glory in his holy name: let the heart of them that seek the Lord rejoice.
Lofið og vegsamið hans heilaga nafn. Þið sem tilbiðjið Drottin, fagnið!
4 Seek you the Lord, and be strengthened; seek his face continually.
Leitið hans og máttar hans, og keppið eftir að kynnast honum!
5 Remember his wonderful works that he has done; his wonders, and the judgments of his mouth;
Minnist dásemdarverkanna sem hann vann fyrir okkur, sína útvöldu þjóð,
6 [you] seed of Abraam, his servants, [you] children of Jacob, his chosen ones.
afkomendur Abrahams og Jakobs, þjóna hans. Munið þið hvernig hann útrýmdi óvinum okkar?
7 He is the Lord our God; his judgments are in all the earth.
Hann er Drottinn, Guð okkar. Elska hans blasir við hvar sem er í landinu.
8 He has remembered his covenant for ever, the word which he commanded for a thousand generation:
Þótt þúsund kynslóðir líði, þá gleymir hann ekki loforði sínu,
9 which he established as a covenant to Abraam, and [he remembered] his oath to Isaac.
sáttmála sínum við Abraham og Ísak.
10 And he established it to Jacob for an ordinance, and to Israel for an everlasting covenant;
Þennan sáttmála endurnýjaði hann við Jakob. Þetta er hans eilífi sáttmáli við Ísrael:
11 saying To you will I give the land of Chanaan, the line of your inheritance:
„Ég mun gefa ykkur Kanaansland að erfð.“
12 when they were few in number, very few, and sojourners in it.
Þetta sagði hann meðan þeir voru enn fámennir, já mjög fáir, og bjuggu sem útlendingar í landinu.
13 And they went from nation to nation, and from [one] kingdom to another people.
Síðar dreifðust þeir meðal þjóðanna og hröktust úr einu landinu í annað.
14 He suffered no man to wrong them; and he rebuked kings for their sakes:
Samt leyfði hann engum að kúga þá og refsaði konungum sem það reyndu.
15 [saying], Touch not my anointed ones; and do my prophets no harm.
„Snertið ekki við mínum útvöldu og gerið spámönnum mínum ekkert mein.“sagði hann.
16 Moreover he called for a famine upon the land; he broke the whole support of bread.
Og hann lét hungursneyð koma yfir Kanaansland og allur matur gekk til þurrðar.
17 He sent a man before them; Joseph was sold for a slave.
Þá sendi hann Jósef í ánauð til Egyptalands, þjóð sinni til bjargar.
18 They hurt his feet with fetters; his soul passed into iron,
Þeir hlekkjuðu hann og þjáðu,
19 until the time that his cause came on; the word of the Lord tried him as fire.
en Guð lét hann þola eldraunina og batt að lokum enda á fangavist hans.
20 The king sent and loosed him; [even] the prince of the people, and let him go free.
Og faraó sendi eftir Jósef og lét hann lausan,
21 He made him Lord over his house, and ruler of all his substance;
og setti hann svo yfir allar eigur sínar.
22 to chastise his rulers at his pleasure, and to teach his elders wisdom.
Þá hafði Jósef vald til að fangelsa höfðingja og segja ráðgjöfum konungs til.
23 Israel also came into Egypt, and Jacob sojourned in the land of Cham.
Síðar kom Jakob (Ísrael) til Egyptalands og settist þar að með sonum sínum.
24 And he increased his people greatly, and made them stronger than their enemies.
Þau ár fjölgaði Ísrael mjög, já svo mjög að þeir urðu fjölmennari en Egyptar, sem réðu landinu.
25 And he turned their heart to hate his people, to deal craftily with his servants.
En Guð sneri hjörtum Egypta gegn Ísrael, þeir hötuðu þá og hnepptu í þrældóm.
26 He sent fort Moses his servant, [and] Aaron whom he had chosen.
Þá útvaldi Guð Móse sem fulltrúa sinn og Aron honum til hjálpar.
27 He established among them his signs, and [his] wonders in the land of Cham.
Hann gjörði tákn meðal Egypta og vakti þannig ótta hjá þeim.
28 He sent forth darkness, and made it dark; yet they rebelled against his words.
Þeir fóru að skipun Drottins og hann sendi myrkur yfir landið,
29 He turned their waters into blood, and killed their fish.
breytti ám og vötnum í blóð svo að fiskurinn dó.
30 Their land produced frogs abundantly, in the chambers of their kings.
Þá kom flóðbylgja af froskum – þeir voru um allt, jafnvel í svefnherbergi konungs!
31 He spoke, and the dog-fly came, and lice in all their coasts.
Að skipun Móse fylltist landið af mývargi og flugum.
32 He turned their rain into hail, [and sent] flaming fire in their land.
Í stað regns dundi banvænt hagl yfir landið og eldingar skelfdu íbúana.
33 And he struck their vines and their fig trees; and broke every tree of their coast.
Vínviður þeirra og fíkjutré drápust, féllu brotin til jarðar.
34 He spoke, and the locust came, and caterpillars innumerable,
Þá bauð hann engisprettum að naga allan grænan gróður
35 and devoured all the grass in their land, and devoured the fruit of the ground.
og eyðileggja uppskeruna, – hvílík plága!
36 He struck also every firstborn of their land, the first fruits of all their labor.
Þá deyddi hann frumburðina, – elsta barn í hverri egypskri fjölskyldu – þar fór framtíðarvonin.
37 And he brought them out with silver and gold; and there was not a feeble one among their tribes.
Og Drottinn leiddi sitt fólk heilu og höldnu út úr Egyptalandi, hlaðið gulli og silfri. Ekkert þeirra var veikt eða vanmáttugt.
38 Egypt rejoiced at their departing; for the fear of them fell upon them.
Og Egyptar voru því fegnastir þegar Ísraelsmenn héldu á brott, því að þeir óttuðust þá.
39 He spread out a cloud for a covering to them, and fire to give them light by night.
Um daga breiddi Guð út ský og hlífði þeim gegn brennheitri sólinni og um nætur lýsti hann þeim leiðina með eldstólpa.
40 They asked, and the quail came, and he satisfied them with the bread of heaven.
Þeir báðu um kjöt og hann sendi þeim lynghænsni og brauð gaf hann þeim – manna, brauð frá himni.
41 He clave the rock, and the waters flowed, rivers ran in dry places.
Hann opnaði klettinn og vatnið spratt fram og varð að læk í eyðimörkinni.
42 For he remembered his holy word, which [he promised] to Abraam his servant.
Hann minntist loforðs síns til Abrahams, þjóns síns,
43 And he brought out his people with exultation, and his chosen with joy;
og leiddi sitt útvalda fólk fagnandi út úr Egyptalandi.
44 and gave them the lands of the heathen; and they inherited the labors of the people;
Og hann gaf þeim lönd heiðingjanna, sem stóðu í fullum blóma með þroskaða uppskeru og þeir átu það sem aðrir höfðu sáð til.
45 that they might keep his ordinances, and diligently seek his law.
Allt skyldi þetta hvetja Ísrael til trúfesti og hlýðni við lög Drottins. Hallelúja!
