Psalms 105
1 Alleluia. Give thanks to the Lord, and call upon his name; declare his works among the heathen.
Oh panaghatag kamo ug mga pasalamat kang Jehova, sangpita ang iyang ngalan; Imantala sa taliwala sa mga katawohan ang iyang mga buhat.
2 Sing to him, yes, sing praises to him: tell forth all his wonderful works.
Panag-awit kamo kaniya, panagawit ug mga pagdayeg kaniya; Managsulti kamo mahatungod sa iyang katingalahang mga buhat.
3 Glory in his holy name: let the heart of them that seek the Lord rejoice.
Managhimaya kamo sa iyang balaan nga ngalan: Papaglipaya ang kasingkasing niadtong mga nanagpangita kang Jehova.
4 Seek you the Lord, and be strengthened; seek his face continually.
Pangitaa ninyo si Jehova ug ang iyang kalig-on; Pangitaa ninyo sa gihapon ang iyang nawong.
5 Remember his wonderful works that he has done; his wonders, and the judgments of his mouth;
Hinumdumi ang iyang katingalahang mga buhat nga iyang nahimo, Ang iyang mga kahibulongan, ug ang paghukom sa iyang baba,
6 [you] seed of Abraam, his servants, [you] children of Jacob, his chosen ones.
Oh kamo nga kaliwat ni Abraham nga iyang alagad, Kamong mga anak ni Jacob, nga iyang mga pinili.
7 He is the Lord our God; his judgments are in all the earth.
Siya mao si Jehova nga atong Dios: Sa tibook nga yuta anaa ang iyang mga paghukom.
8 He has remembered his covenant for ever, the word which he commanded for a thousand generation:
Siya nahinumdum sa iyang tugon sa walay katapusan, Ang pulong nga iyang gisugo sa usa ka libo ka mga kaliwatan,
9 which he established as a covenant to Abraam, and [he remembered] his oath to Isaac.
Ang tugon nga iyang gihimo uban kang Abraham, Ug sa iyang panumpa ngadto kang Isaac,
10 And he established it to Jacob for an ordinance, and to Israel for an everlasting covenant;
Ug nagmatuod niini gihapon ngadto kang Jacob alang sa usa ka kabalaoran, Sa Israel alang sa usa ka tugon nga walay katapusan,
11 saying To you will I give the land of Chanaan, the line of your inheritance:
Nga nagaingon: Kanimo ihatag ko ang yuta sa Canaan, Ang bahin nga inyong panulondon;
12 when they were few in number, very few, and sojourners in it.
Sa diyutay pa ang gidaghanon nila, Oo, diyutay gayud, ug (sila) mga dumuloong didto.
13 And they went from nation to nation, and from [one] kingdom to another people.
Ug nanglangyaw (sila) gikan sa usa ka nasud ngadto sa usa ka nasud, Gikan sa usa ka gingharian ngadto sa usa ka katawohan.
14 He suffered no man to wrong them; and he rebuked kings for their sakes:
Wala siya motugot nga may bisan kinsa nga magasakit kanila; Oo, gibadlong niya ang mga hari tungod kanila,
15 [saying], Touch not my anointed ones; and do my prophets no harm.
Nga nagaingon: Dili mo paghilabtan ang akong mga dinihog, Ug ayaw pagbuhata ang kadautan sa akong mga manalagna.
16 Moreover he called for a famine upon the land; he broke the whole support of bread.
Ug mitawag siya sa gutom sa ibabaw sa yuta; Iyang gidugmok ang tanang makaon nga tinapay.
17 He sent a man before them; Joseph was sold for a slave.
Nagpadala siya ug usa ka tawo sa pag-una kanila; Si Jose gibaligya sa pagkaulipon:
18 They hurt his feet with fetters; his soul passed into iron,
Gipasakitan nila ang iyang mga tiil sa mga sepo nga puthaw: Siya gibutang nila sa talikala nga puthaw,
19 until the time that his cause came on; the word of the Lord tried him as fire.
Hangtud sa panahon nga natuman ang iyang pulong, Ang pulong ni Jehova nagsulay kaniya.
20 The king sent and loosed him; [even] the prince of the people, and let him go free.
Ang hari nagpasugo, ug gibuhian siya; Bisan ang punoan sa mga katawohan, ug siya gibuhian.
21 He made him Lord over his house, and ruler of all his substance;
Gihimo siya nga ginoo sa iyang balay, Ug magbubuot sa tanan niyang bahandi;
22 to chastise his rulers at his pleasure, and to teach his elders wisdom.
Aron sa paggapus sa iyang mga principe sumala sa iyang kabubut-on, Ug sa pagtudlo sa iyang mga tigulang ug kaalam.
23 Israel also came into Egypt, and Jacob sojourned in the land of Cham.
Si Israel usab miadto ngadto sa Egipto Ug si Jacob mipuyo sa yuta sa Cham.
24 And he increased his people greatly, and made them stronger than their enemies.
Ug iyang gipadaghan ang iyang katawohan sa hilabihan gayud, Ug gihimo silang labi pang makusganon kay sa ilang mga kabatok.
25 And he turned their heart to hate his people, to deal craftily with his servants.
Iyang giliso ang kasingkasing nila aron managdumot (sila) sa iyang katawohan, Aron sa paglimbong sa iyang mga alagad.
26 He sent fort Moses his servant, [and] Aaron whom he had chosen.
Iyang gisugo si Moises nga iyang alagad, Ug si Aaron nga iyang gipili.
27 He established among them his signs, and [his] wonders in the land of Cham.
Gipadayag nila ang iyang mga ilhanan sa taliwala nila, Ug mga katingalahan didto sa yuta sa Cham.
28 He sent forth darkness, and made it dark; yet they rebelled against his words.
Gipadala niya ang kangiub, ug nahimo kining kangitngit; Ug (sila) wala magmalalison sa iyang mga pulong.
29 He turned their waters into blood, and killed their fish.
Gihimo niya ang ilang mga tubig nga dugo, Ug gipamatay ang ilang mga isda.
30 Their land produced frogs abundantly, in the chambers of their kings.
Sa ilang yuta mingkatap ang panon sa mga baki Didto sa mga lawak sa ilang mga hari.
31 He spoke, and the dog-fly came, and lice in all their coasts.
Siya misulti, ug didto minghugpa ang mga duot sa mga langaw, Ug mga koto sa tanan nilang mga utlanan.
32 He turned their rain into hail, [and sent] flaming fire in their land.
Iyang gihatag kanila ang ulan-nga-yelo ilis sa ulan, Ug kalayo nga nagadilaab sa ilang yuta.
33 And he struck their vines and their fig trees; and broke every tree of their coast.
Giputol usab niya ang ilang mga kaparrasan ug ang ilang mga higuera, Ug gipamoril niya ang kakahoyan sa mga utlanan nila.
34 He spoke, and the locust came, and caterpillars innumerable,
Siya misulti, ug miabut ang dulon, Ug ang lukton ug kana dili maisip,
35 and devoured all the grass in their land, and devoured the fruit of the ground.
Ug gikaon ang tanan nga gunahon sa ilang yuta, Ug mingkaon sa bunga sa ilang yuta.
36 He struck also every firstborn of their land, the first fruits of all their labor.
Gipamatay usab niya ang tanan nga panganay sa yuta nila, Ang sinugdanan sa tibook nila nga kusog.
37 And he brought them out with silver and gold; and there was not a feeble one among their tribes.
Iyang gipagula (sila) nga may salapi ug bulawan; Ug sa iyang mga banay walay mausa nga maluya nga tawo.
38 Egypt rejoiced at their departing; for the fear of them fell upon them.
Nalipay ang Egipto sa ilang pagpamahawa; Kay ang kahadlok kanila miabut sa ibabaw nila.
39 He spread out a cloud for a covering to them, and fire to give them light by night.
Gibuklad niya ang usa ka panganod aron mahimong salimbong, Ug kalayo sa paghatag ug kahayag sa pagkagabii.
40 They asked, and the quail came, and he satisfied them with the bread of heaven.
(Sila) nangayo, ug iyang gipadad-an (sila) ug mga buntog, Ug gibusog (sila) sa tinapay sa langit.
41 He clave the rock, and the waters flowed, rivers ran in dry places.
Iyang gilukaban ang bato, ug mibuswak ang mga tubig; Mingdaligdig (sila) ngadto sa mga mamala nga dapit sama sa usa ka suba.
42 For he remembered his holy word, which [he promised] to Abraam his servant.
Kay nahinumdum siya sa iyang pulong nga balaan, Ug kang Abraham nga iyang alagad.
43 And he brought out his people with exultation, and his chosen with joy;
Ug iyang gipagula ang iyang katawohan nga may kalipay, Ug ang iyang mga pinili nga may pag-awit.
44 and gave them the lands of the heathen; and they inherited the labors of the people;
Ug iyang gihatag kanila ang mga yuta sa mga nasud; Ug ang mga buhat sa mga katawohan gipanag-iya nila:
45 that they might keep his ordinances, and diligently seek his law.
Aron mabantayan nila ang iyang kabalaoran, Ug sa ilang pagtuman sa iyang mga kasugoan. Dayegon ninyo si Jehova.
