Psalms 101

1 A Psalm of David. I will sing to you, O Lord, of mercy and judgment; I will sing a psalm,

Ég vil syngja um réttlætið og miskunnsemina. Ég vil lofsyngja þér, ó Guð!

2 and I will be wise in a blameless way. When will you come to me? I walked in the innocence of my heart, in the midst of my house.

Ég, konungurinn, vil kappkosta að lifa heiðarlega og ganga um heimili mitt í grandvarleik – hjálpaðu mér til þess!

3 I have not set before mine eyes any unlawful ting; I have hated transgressors.

Gefðu mér að forðast allt sem er gróft og ljótt – að fyrirlíta hið illa.

4 A perverse heart has not cleaved to me; I have not known an evil man, forasmuch as he turns away from me.

Já, ég vil ekki vera sjálfselskur og vondur.

5 Him that privily speaks against his neighbor, him have I driven from [me]: he that is proud in look and insatiable in heart, —with him I have not eaten.

Ég umber ekki þá sem baktala nágranna sinn, og hroka og dramb mun ég ekki þola.

6 Mine eyes [shall be] upon the faithful of the land, that they may dwell with me: he that walked in a perfect way, the same ministered to me.

Ég leita uppi réttláta menn í landinu og kalla þá til starfa, að þeir búi hjá mér, – þeir einir sem grandvarir eru.

7 The proud doer lived not in the midst of my house; the unjust speaker prospered not in my sight.

Svikara og lygara þoli ég ekki í mínum húsum.

8 Early did I kill all the sinners of the land, that I might destroy out of the city of the Lord all that work iniquity.

Ég þagga niður í illmennunum í landinu og útrými úr borginni öllum óguðlegum.