Proverbs 7
1 [My] son, keep my words, and hide with you my commandments. [My] son, honor the Lord, and you shall be strong; and fear none but him:
| پسرم، نصایح مرا بشنو و همیشه آنها را به یاد داشته باش. |
2 keep my commandments, and you shall live; and [keep] my words as the pupils of [your] eyes.
| اوامر مرا به جا آور تا زنده بمانی. تعلیم مرا مانند مردمک چشم خود حفظ کن. |
3 And bind them on your fingers, and write [them] on the table of your heart.
| آن را آویزهٔ گوش خود بساز و در اعماق دل خود نگه دار. |
4 Say that wisdom is your sister, and gain prudence as an acquaintance for yourself;
| حکمت را خواهر خود بدان و بصیرت را دوست خود. |
5 that she may keep you from the strange and wicked woman, if she should assail you with flattering words.
| بگذار حکمت، تو را از رفتن به دنبال زنان هرزه و گوش دادن به سخنان فریبندهٔ آنان باز دارد. |
6 For she looks from a window out of her house into the streets, at one whom she may see of the senseless ones, a young man void of understanding,
| یک روز از پنجرهٔ خانه‌ام بیرون را تماشا می‌کردم. |
7 passing by the corner in the passages near her house,
| یکی از جوانان نادان و جاهل را دیدم که در تاریکی شب از کوچه‌ای که در آن زنی بدکار منزل داشت، می‌گذشت. |
8 and speaking, in the dark of the evening,
9 when there happens [to be] the stillness of night and of darkness:
10 and the woman meets him having the appearance of a harlot, that causes the hearts of young men to flutter.
| آن زن در حالی که لباس وسوسه‌انگیزی بر تن داشت و نقشه‌های پلیدی در سر می‌پروراند، به سویش آمد. |
11 And she is fickle, and debauched, and her feet abide not at home.
| او زن گستاخ و بی‌شرمی بود و اغلب در کوچه و بازار پرسه می‌زد تا در هر گوشه و کناری مردان را بفریبد. |
12 For at one time she wanders without, and at [another] time she lies in wait in the streets, at every corner.
13 Then she caught him, and kissed him, and with an impudent face said to him,
| آن زن بازوان خود را به دور گردن جوان حلقه کرده، او را بوسید و با نگاهی هوس‌انگیز به او گفت: |
14 I have a peace-offering; today I pay my vows:
| «امروز نذر خود را ادا کردم و گوشت قربانی در خانه آماده است. |
15 therefore I came forth to meet you, desiring your face; [and] I have found you.
| پس برای یافتن تو از خانه بیرون آمدم. در جستجوی تو بودم که تو را دیدم. |
16 I have spread my bed with sheets, and I have covered it with double tapestry from Egypt.
| بر رختخوابم ملافه‌های رنگارنگ از پارچهٔ حریر مصر پهن کرده‌ام و آن را با عطرهای خوشبو معطر ساخته‌ام. |
17 I have sprinkled my couch with saffron, and my house with cinnamon.
18 Come, and let us enjoy love until the morning; come, and let us embrace in love.
| بیا از یکدیگر لذت ببریم و تا صبح از عشق سیر شویم. |
19 For my husband is not at home, but is gone on a long journey,
| شوهرم در خانه نیست و به سفر دوری رفته است. |
20 having taken in his hand a bundle of money: after many days he will return to his house.
| به اندازهٔ کافی با خود پول برده و تا آخر ماه برنمی‌گردد.» |
21 So with much converse she prevailed on him to go astray, and with the snares of her lips forced him from [the right path].
| به این ترتیب با سخنان فریبنده و وسوسه‌انگیزش آن جوان را اغوا کرد؛ |
22 And he followed her, being gently led on, and [that] as an ox is led to the slaughter, and as a dog to bonds, or as a hart shot in the liver with an arrow:
| و او مثل گاوی که به کشتارگاه می‌رود و گوزن به دام افتاده‌ای که در انتظار تیری باشد که قلبش را بشکافد، به دنبال آن فاحشه رفت. او مثل پرنده‌ای است که به داخل دام می‌پرد و نمی‌داند در آنجا چه سرنوشتی در انتظارش است. |
23 and he hastens as a bird into a snare, not knowing that he is running for [his] life.
24 Now then, [my] son, listen to me, and attend to the words of my mouth.
| پس ای پسرانم، به من گوش دهید و به سخنانم توجه کنید. |
25 Let not your heart turn aside to her ways:
| نگذارید چنین زنی دل شما را برباید. از او دور شوید، مبادا شما را به گمراهی بکشد. |
26 for she has wounded and cast down many, and those whom she has slain are innumerable.
| او بسیاری را خانه خراب کرده است و مردان زیادی قربانی هوسرانی‌های او شده‌اند |
