Michaeas 4

1 And at the last days the mountain of the Lord shall be manifest, established on the tops of the mountains, and it shall be exalted above the hills; and the peoples shall hasten to it.

در روزهای آخر، کوهی که خانهٔ خداوند بر آن قرار دارد، بلندترین قلهٔ دنیا محسوب خواهد شد و مردم از سرزمینهای مختلف به آنجا روانه خواهند گردید.

2 And many nations shall go, and say, Come, let us go up to the mountain of the Lord, and to the house of the God of Jacob; and they shall show us his way, and we will walk in his paths: for out of Sion shall go forth a law, and the word of the Lord from Jerusalem.

آنان خواهند گفت: «بیایید به کوه خداوند که خانهٔ خدای اسرائیل بر آن قرار دارد برویم تا او قوانین خود را به ما یاد دهد و ما آنها را اطاعت کنیم.» زیرا خداوند دستورهای خود را در اورشلیم صادر می‌کند.

3 And he shall judge among many peoples, and shall rebuke strong nations afar off; and they shall beat their swords into plowshares, and their spears into sickles; and nation shall no more lift up sword against nation, neither shall they learn to war any more.

خداوند در میان قومها داوری خواهد کرد و به منازعات بین قدرتهای بزرگ در سرزمینهای دور دست خاتمه خواهد داد. ایشان شمشیرهای خود را برای ساختن گاوآهن در هم خواهند شکست، و نیزه‌های خویش را برای تهیۀ اره. قومها دیگر به جان هم نخواهند افتاد و خود را برای جنگ آماده نخواهند کرد.

4 And every one shall rest under his vine, and every one under his fig tree; and there shall be none to alarm [them]: for the mouth of the Lord Almighty has spoken these [words].

هر کس در خانهٔ خود در صلح و امنیت زندگی خواهد کرد، زیرا چیزی که باعث ترس شود وجود نخواهد داشت. این وعده را خداوند لشکرهای آسمان داده است.

5 For all [other] nations shall walk everyone in his own way, but we will walk in the name of the Lord our God for ever and ever.

قومهای جهان خدایان خود را عبادت می‌کنند و از آنها پیروی می‌نمایند، ولی ما تا ابد خداوند، خدای خود را عبادت خواهیم کرد و از او پیروی خواهیم نمود.

6 In that day, says the Lord, I will gather her that is bruised, and will receive her that is cast out, and those whom I rejected.

خداوند می‌فرماید: «در آن روز قوم بیمار و لنگ خود را که از سرزمین خود رانده شده و تنبیه گشته‌اند، دوباره در وطن خودشان به قدرت خواهم رسانید و از آنها قوم نیرومندی به وجود خواهم آورد، و من تا ابد در اورشلیم بر آنها سلطنت خواهم کرد.

7 And I will make her that was bruised a remnant, and her that was rejected a mighty nation: and the Lord shall reign over them in mount Sion from henceforth, even for ever.

8 And you, dark tower of the flock, daughter of Sion, on you the dominion shall come and enter in, [even] the first kingdom from Babylon to the daughter of Jerusalem.

ای اورشلیم، ای برج دیدبانی خدا، قوت و قدرت سلطنت خود را مثل سابق باز خواهی یافت!»

9 And now, why have you known calamities? was there not a king to you? or has your counsel perished that pangs as of a woman in travail have seized upon you?

ای اورشلیم چرا فریاد برمی‌آوری؟ چرا مثل زنی که می‌زاید، درد می‌کشی؟ آیا به این علّت است که پادشاهی نداری و مشاورانت از بین رفته‌اند؟

10 Be in pain, and strengthen yourself, and draw near, O daughter of Sion, as a woman in travail: for now you shall go forth out of the city, and shall lodge in the plain, and shall reach even to Babylon: thence shall the Lord your God deliver you, and thence shall he redeem you out of the hand of your enemies.

ای مردم اورشلیم از درد به خود بپیچید و بنالید، چون باید این شهر را ترک کرده، در صحرا زندگی کنید! شما به سرزمین دور دست بابِل تبعید می‌شوید؛ ولی در آنجا من به داد شما می‌رسم و شما را از چنگ دشمن رهایی می‌بخشم.

11 And now have many nations gathered against you, saying, We will rejoice, and our eyes shall look upon Sion.

درست است که قومهای زیادی بر ضد شما برخاسته‌اند و تشنهٔ خون شما هستند و می‌خواهند شما را نابود کنند،

12 But they know not the thought of the Lord, and have not understood his counsel: for he has gathered them as sheaves of the floor.

ولی آنها از قصد خداوند بی‌اطلاعند و نمی‌دانند که روزی فرا می‌رسد که خداوند آنها را مثل بافه‌ها در خرمنگاه جمع می‌کند.

13 Arise, and thresh them, O daughter of Sion: for I will make your horns iron, and I will make your hoofs brass: and you shall utterly destroy many nations, and shall consecrate their abundance to the Lord, and their strength to the Lord of all the earth.

خداوند می‌فرماید: «ای مردم اورشلیم به پا خیزید و این خرمن را بکوبید. من به شما شاخهای آهنین و سمهای مفرغینن خواهم داد تا قومهای بسیاری را پایمال نمایید و اموالشان را که به زور به چنگ آورده‌اند، به خداوند که مالک تمامی زمین است تقدیم کنید.»