Leviticus 24

1 And the Lord spoke to Moses, saying,

۱ و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت

2 Charge the children of Israel, and let them take for you pure olive oil beaten for the light, to burn a lamp continually,

۲ که «بنی‌اسرائیل را امر بفرما تا روغن زیتون صاف کوبیده شده برای روشنایی بگیرند، تا چراغ را دائم روشن کنند.

3 outside the veil in the tabernacle of witness; and Aaron and his sons shall burn it from evening until morning before the Lord continually, a perpetual statute throughout your generations.

۳ هارون آن را بیرون حجاب شهادت در خیمه اجتماع از شام تا صبح به حضور خداوند پیوسته بیاراید. در پشتهای شما فریضه ابدی است.

4 You shall burn the lamps on the pure lamp-stand before the Lord till the morrow.

۴ چراغها را بر چراغدان طاهر، به حضور خداوند پیوسته بیاراید.

5 And you shall take fine flour, and make of it twelve loaves; each loaf shall be of two tenth parts.

۵ و آردنرم بگیر و از آن دوازده گرده بپز؛ برای هر گرده دوعشر باشد.

6 And you shall put them [in] two rows, each row [containing] six loaves, on the pure table before the Lord.

۶ و آنها را به دو صف، در هر صف شش، بر میز طاهر به حضور خداوند بگذار.

7 And you shall put on [each] row pure frankincense and salt; and [these things] shall be for loaves for a memorial, set forth before the Lord.

۷ و برهر صف بخور صاف بنه، تا بجهت یادگاری برای نان و هدیه آتشین باشد برای خداوند.

8 On the sabbath-day they shall be set forth before the Lord continually before the children of Israel, for an everlasting covenant.

۸ در هرروز سبت آن را همیشه به حضور خداوند بیاراید. از جانب بنی‌اسرائیل عهد ابدی خواهد بود.

9 And they shall be for Aaron and his sons, and they shall eat them in the holy place: for this is their most holy portion of the offerings made to the Lord, a perpetual statute.

۹ واز آن هارون و پسرانش خواهد بود تا آن را درمکان مقدس بخورند، زیرا این از هدایای آتشین خداوند به فریضه ابدی برای وی قدس اقداس خواهد بود.»

10 And there went forth a son of an Israelitish woman, and he was son of an Egyptian man among the sons of Israel; and they fought in the camp, the son of the Israelitish woman, and a man who was an Israelite.

۱۰ و پسر زن اسرائیلی که پدرش مرد مصری بود در میان بنی‌اسرائیل بیرون آمد، و پسر زن اسرائیلی با مرد اسرائیلی در لشکرگاه جنگ کردند.

11 And the son of the Israelitish woman named THE NAME and curse; and they brought him to Moses: and his mother's name was Salomith, daughter of Dabri of the tribe of Dan.

۱۱ و پسر زن اسرائیلی اسم را کفر گفت ولعنت کرد. پس او را نزد موسی آوردند و نام مادراو شلومیت دختر دبری از سبط دان بود.

12 And they put him in ward, to judge him by the command of the Lord.

۱۲ و او رادر زندان انداختند تا از دهن خداوند اطلاع یابند.

13 And the Lord spoke to Moses, saying,

۱۳ و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:

14 Bring forth him that cursed outside the camp, and all who heard shall lay their hands upon his head, and all the congregation shall stone him.

۱۴ «آن کس را که لعنت کرده است، بیرون لشکرگاه ببر، و همه آنانی که شنیدند دستهای خود را بر سر وی بنهند، و تمامی جماعت او راسنگسار کنند.

15 And speak to the sons of Israel, and you shall say to them, Whosoever shall curse God shall bear his sin.

۱۵ و بنی‌اسرائیل را خطاب کرده، بگو: هر کسی‌که خدای خود را لعنت کندمتحمل گناه خود خواهد بود.

16 And he that names the name of the Lord, let him die the death: let all the congregation of Israel stone him with stones; whether he be a stranger or a native, let him die for naming the name of the Lord.

۱۶ و هر‌که اسم یهوه را کفر گوید هرآینه کشته شود، تمامی جماعت او را البته سنگسار کنند، خواه غریب خواه متوطن. چونکه اسم را کفر گفته است کشته شود.

17 And whoever shall strike a man and he die, let him die the death.

۱۷ و کسی‌که آدمی را بزند که بمیرد، البته کشته شود.

18 And whoever shall strike a beast, and it shall die, let him render life for life.

۱۸ و کسی‌که بهیمه‌ای را بزند که بمیرد عوض آن را بدهد، جان به عوض جان.

19 And whoever shall inflict a blemish on his neighbor, as he has done to him, so shall it be done to himself in return;

۱۹ وکسی‌که همسایه خود را عیب رسانیده باشدچنانکه او کرده باشد، به او کرده خواهد شد.

20 bruise for bruise, eye for eye, tooth for tooth: as any one may inflict a blemish on a man, so shall it be rendered to him.

۲۰ شکستگی عوض شکستگی، چشم عوض چشم، دندان عوض دندان، چنانکه به آن شخص عیب رسانیده، همچنان به او رسانیده شود.

21 Whosoever shall strike a man, and he shall die, let him die the death.

۲۱ وکسی‌که بهیمه‌ای را کشت، عوض آن را بدهد، اماکسی‌که انسان را کشت، کشته شود.

22 There shall be one judgment for the stranger and the native, for I [am] the Lord your God.

۲۲ شما رایک حکم خواهد بود، خواه غریب خواه متوطن، زیرا که من یهوه خدای شما هستم.»

23 And Moses spoke to the children of Israel, and they brought him that had cursed out of the camp, and stoned him with stones: and the children of Israel did as the Lord commanded Moses.

۲۳ و موسی بنی‌اسرائیل را خبر داد، و آن را که لعنت کرده بود، بیرون لشکرگاه بردند، و او را به سنگ سنگسار کردند. پس بنی‌اسرائیل چنان‌که خداوند به موسی‌امر فرموده بود به عمل آوردند.