Job 7

1 Is not the life of man upon earth a state of trial? and his existence as that of a hireling by the day?

Hindi ba't may mabigat na gawain ang bawat isang tao sa ibabaw ng lupa?

2 Or as a servant that fears his master, and one who has grasped a shadow? or as a hireling waiting for his pay?

Hindi ba na ang kaniyang mga araw ay gaya ng isang taong upahan?

3 So have I also endured months of vanity, and nights of pain have been appointed me.

Katulad ng isang alipin na maalab na ninanais ang mga anino ng gabi, katulad ng isang taong upahan na naghihintay sa kaniyang mga sahod- kaya nagtiis ako sa mga buwan ng kahirapan; nagkakaroon ako ng mga gabing punong-puno ng kaguluhan.

4 Whenever I lie down, I say, When [will it be] day? and whenever I rise up, again [I say] when [will it be] evening? and I am full of pains from evening to morning.

Kapag ako ay humihiga, sinasabi ko sa aking sarili, “Kailan ako babangon at kailan lilipas ang gabi? Punong-puno ako ng kabalisahan hanggang sa magbukang-liwayway.

5 And my body is covered with loathsome worms; and I waste away, scraping off clods of dust from my eruption.

Ang aking laman ay nadadamitan ng mga uod at mga tipak ng alikabok; nanigas na ang mga sugat sa aking balat at saka malulusaw at mananariwang muli.

6 And my life is lighter than a word, and has perished in vain hope.

Ang aking mga araw ay mas mabilis kaysa sa panghabi; lilipas sila nang walang pag-asa.

7 Remember then that my life is breath, and mine eye shall not yet again see good.

Alalahanin mo O Diyos na ang aking buhay ay isa lamang hininga; ang aking mata ay hindi na makakakita pa ng kabutihan.

8 The eye of him that sees me shall not see me [again]: your eyes are upon me, and I am no more.

Ang mata ng Diyos, na nakikita ako, ay hindi na muli ako makikita; Ang mga mata ng Diyos ay tutuon sa akin pero hindi na ako mabubuhay.

9 [I am] as a cloud that is cleared away from the sky: for if a man go down to the grave, he shall not come up again: (Sheol h7585)

Gaya ng isang ulap na napapawi at nawawala, gayon din ang siyang bumababa sa sheol ay hindi na aahon pa. (Sheol h7585)

10 and he shall surely not return to his own house, neither shall his place know him any more.

Siya ay hindi na babalik pa sa kaniyang tahanan; ni makikilala pa siya muli sa kaniyang lugar.

11 Then neither will I refrain my mouth: I will speak being in distress; being in anguish I will disclose the bitterness of my soul.

Kaya hindi ko pipigilin ang aking bibig; Magsasalita ako sa kadalamhatian ng aking espiritu; Ako ay dadaing sa kapaitan ng aking kaluluwa.

12 Am I a sea, or a serpent, that you have set a watch over me?

Ako ba ay isang dagat, o isang halimaw sa dagat para lagyan mo ng bantay?

13 I said that my bed should comfort me, and I would privately counsel with myself on my couch.

Kapag sinasabi ko, 'Aaliwin ako ng aking higaan, at pakakalmahin ng aking upuan ang aking daing,

14 You scare me with dreams, and do terrify me with visions.

pagkatapos tinatakot mo ako sa mga panaginip at ako ay sinisindak sa mga pangitain,

15 You will separate life from my spirit; and yet [keep] my bones from death.

kaya pipiliin ko ang magbigti at kamatayan sa halip na panatilihin pang buhay ang aking mga buto.

16 For I shall not live for ever, that I should patiently endure: depart from me, for my life [is] vain.

Kinasusuklaman ko ang aking buhay; Hindi ko hinahangad na patuloy akong mabuhay; hayaan mo akong mag-isa dahil walang silbi ang aking mga araw.

17 For what is man, that you have magnified him? or that you give heed to him?

Ano ang tao na dapat bigyan mo ng pansin, na dapat iyong ituon ang isip sa kaniya,

18 Will you visit him till the morning, and judge him till [the time of] rest?

na dapat mong bantayan tuwing umaga at sinusubok mo siya sa bawat sandali?

19 How long do you not let me alone, nor let me go, until I shall swallow down my spittle?

Gaano katagal bago mo alisin ang iyong tingin sa akin? bago mo ako hayaang mag-isa nang may sapat na panahon para lunukin ang aking sariling laway?

20 If I have sinned, what shall I be able to do, O you that understand the mind of men? why have you made me as your accuser, and [why] am I a burden to you?

Kahit ako ay nagkasala, ano ang magagawa nito sa iyo, ikaw na nagbabantay sa mga tao? Bakit mo ako ginawang isang pakay, para ba ako ay maging pasanin sa iyo?

21 Why have you not forgotten my iniquity, and purged my sin? but now I shall depart to the earth; and in the morning I am no more.

Bakit hindi mo mapatawad ang aking mga pagsuway at alisin ang aking kasamaan? Sa ngayon ako ay hihiga sa alikabok; maingat mo akong hahanapin, pero wala na ako.”