Job 31
1 I made a covenant with mine eyes, and I will not think upon a virgin.
Ako'y nakipagtipan sa aking mga mata; paano nga akong titingin sa isang dalaga?
2 Now what portion has God given from above? and is there an inheritance [given] of the Mighty One from the highest?
Sapagka't ano ang bahagi sa ganang akin sa Dios mula sa itaas, at ang mana sa Makapangyarihan sa lahat mula sa kaitaasan?
3 Alas! destruction to the unrighteous, and rejection to them that do iniquity.
Hindi ba kasakunaan sa liko, at kasawiang palad sa mga manggagawa ng kasamaan?
4 Will he not see my way, and number all my steps?
Hindi ba niya nakikita ang aking mga lakad, at binibilang ang lahat ng aking mga hakbang?
5 But if I had gone with scorners, and if too my foot has hasted to deceit:
Kung ako'y lumakad na walang kabuluhan, at ang aking paa ay nagmadali sa pagdaraya;
6 (for I am weighed in a just balance, and the Lord knows my innocence: )
(Timbangin ako sa matuwid na timbangan, upang mabatid ng Dios ang aking pagtatapat; )
7 if my foot has turned aside out of the way, or if mine heart has followed mine eye, and if too I have touched gifts with my hands;
Kung ang aking hakbang ay lumiko sa daan, at ang aking puso ay lumakad ayon sa aking mga mata, at kung ang anomang dungis ay kumapit sa aking mga kamay:
8 then let me sow, and let others eat; and let me be uprooted on the earth.
Kung gayo'y papaghasikin mo ako, at bayaang kanin ng iba; Oo, bunutin ang bunga ng aking bukid.
9 If my heart has gone forth after another man's wife, and if I laid wait at her doors;
Kung ang aking puso ay napadaya sa babae, at ako'y bumakay sa pintuan ng aking kapuwa:
10 then let my wife also please another, and let my children be brought low.
Kung magkagayo'y iba ang ipaggiling ng aking asawa, at iba ang yumuko sa kaniya.
11 For the rage of anger is not to be controlled, [in the case] of defiling [another] man's wife.
Sapagka't iya'y isang mabigat na sala; Oo, isang kasamaan na parurusahan ng mga hukom:
12 For it is a fire burning on every side, and whoever it attacks, it utterly destroys.
Sapagka't isang apoy na namumugnaw hanggang sa pagkapahamak, at bubunutin ang lahat ng aking bunga.
13 And if too I despised the judgment of my servant or [my] handmaid, when they pleaded with me;
Kung hinamak ko ang katuwiran ng aking aliping lalake o aliping babae, nang sila'y makipagtalo sa akin:
14 what then shall I do if the Lord should try me? and if also he should at all visit me, can I make an answer?
Ano nga ang aking gagawin pagka bumabangon ang Dios? At pagka kaniyang dinadalaw, anong isasagot ko sa kaniya?
15 Were not they too formed as I also was formed in the womb? yes, we were formed in the same womb.
Hindi ba siyang lumalang sa akin sa bahay-bata ang lumalang sa kaniya; at hindi ba iisa ang humugis sa atin sa bahay-bata?
16 But the helpless missed not whatever need they had, and I did not cause the eye of the widow to fail.
Kung pinagkaitan ko ang dukha sa kanilang nasa, o pinangalumata ko ang mga mata ng babaing bao:
17 And if too I ate my morsel alone, and did not impart [of it] to the orphan;
O kumain akong magisa ng aking subo, at ang ulila ay hindi kumain niyaon;
18 (for I nourished [them] as a father from my youth and guided [them] from my mother's womb.)
(Hindi, mula sa aking kabataan ay lumaki siyang kasama ko, na gaya ng may isang ama, at aking pinatnubayan siya mula sa bahay-bata ng aking ina; )
19 And if too I overlooked the naked as he was perishing, and did not clothe him;
Kung ako'y nakakita ng sinomang nangangailangan ng kasuutan, o ng mapagkailangan ng walang kumot;
20 and if the poor did not bless me, and their shoulders were [not] warmed with the fleece of my lambs;
Kung hindi ako pinagpala ng kaniyang mga balakang, at kung siya'y hindi nainitan ng balahibo ng aking mga tupa:
21 if I lifted my hand against an orphan, trusting that my strength was far superior [to his]:
Kung binuhat ko ang aking kamay laban sa ulila, sapagka't nakita ko ang tulong sa akin sa pintuang-bayan:
22 let them my shoulder start from the blade-bone, and my arm be crushed off from the elbow.
Kung nagkagayo'y malaglag ang aking balikat sa abot-agawin, at ang aking kamay ay mabali sa buto.
23 For the fear of the Lord constrained me, and I can’t bear up by reason of his burden.
Sapagka't ang kasakunaang mula sa Dios ay kakilabutan sa akin, at dahil sa kaniyang karilagan ay wala akong magawa.
24 If I made gold my treasure, and if too I trusted the precious stone;
Kung aking pinapaging ginto ang aking pagasa, at sinabi ko sa dalisay na ginto, ikaw ay aking tiwala;
25 and if too I rejoiced when my wealth was abundant, and if too I laid my hand on innumerable [treasures]:
Kung ako'y nagalak sapagka't ang aking kayamanan ay malaki, at sapagka't ang aking kamay ay nagtamo ng marami;
26 (do we not see the shining sun eclipsed, and the moon waning? for they have not [power to continue]: )
Kung ako'y tumingin sa araw pagka sumisikat, o sa buwan na lumalakad sa kakinangan;
27 and if my heart was secretly deceived, and if I have laid my hand upon my mouth and kissed it:
At ang aking puso ay napadayang lihim, at hinagkan ng aking bibig ang aking kamay:
28 let this also then be reckoned to me as the greatest iniquity: for I [should] have lied against the Lord Most High.
Ito may isang kasamaang marapat parusahan ng mga hukom: sapagka't itinakuwil ko ang Dios na nasa itaas.
29 And if too I was glad at the fall of mine enemies, and mine heart said, Aha!
Kung ako'y nagalak sa kasakunaan niyaong nagtatanim ng loob sa akin, o nagmataas ako ng datnan siya ng kasamaan;
30 let then mine ear hear my curse, and let me be a byword among my people in my affliction.
(Oo, hindi ko tiniis ang aking bibig sa kasalanan sa paghingi ng kaniyang buhay na may sumpa; )
31 And if too my handmaids have often said, Oh that we might be satisfied with his flesh; (whereas I was very kind:
Kung ang mga tao sa aking tolda ay hindi nagsabi, sinong makakasumpong ng isa na hindi nabusog sa kaniyang pagkain?
32 for the stranger did not lodge without, and my door was opened to every one that came: )
Ang taga ibang lupa ay hindi tumigil sa lansangan; kundi aking ibinukas ang aking mga pinto sa manglalakbay,
33 or if too having sinned unintentionally, I hid my sin;
Kung aking tinakpan na gaya ni Adan ang aking mga pagsalangsang, sa pagkukubli ng aking kasamaan sa aking sinapupunan;
34 (for I did not stand in awe of a great multitude, so as not to declare boldly before them: ) and if too I permitted a poor man to go out of my door with an empty bosom:
Sapagka't aking kinatakutan ang lubhang karamihan, at pinangilabot ako ng paghamak ng mga angkan. Na anopa't ako'y tumahimik, at hindi lumabas sa pintuan?
35 (Oh that I had a hearer, ) and if I had not feared the hand of the Lord; and [as to] the written charge which I had against any one,
O mano nawang may duminig sa akin! (Narito ang aking tala, sagutin ako ng Makapangyarihan sa lahat; ) At mano nawang magkaroon ako ng sumbong na isinulat ng aking kaaway!
36 I would place [it] as a chaplet on my shoulders, and read it.
Tunay na aking papasanin ito sa aking balikat; aking itatali sa akin na gaya ng isang putong.
37 And if I did not read it and return it, having taken nothing from the debtor:
Aking ipahahayag sa kaniya ang bilang ng aking mga hakbang, gaya ng isang pangulo na lalapitan ko siya.
38 If at any time the land groaned against me, and if its furrows mourned together;
Kung ang aking lupa ay humiyaw laban sa akin, at ang mga bungkal niyaon ay umiyak na magkakasama;
39 and if I ate its strength alone without price, and if I too grieved the heart of the owner of the soil, by taking [anything] from [him]:
Kung kumain ako ng bunga niyaon na walang bayad, o ipinahamak ko ang buhay ng mga may-ari niyaon:
40 then let the nettle come up to me instead of wheat, and a bramble instead of barley. And Job ceased speaking.
Tubuan ng dawag sa halip ng trigo, at ng mga masamang damo sa halip ng cebada. Ang mga salita ni Job ay natapos.
