Job 31
1 I made a covenant with mine eyes, and I will not think upon a virgin.
| «پەیمانم لەگەڵ چاوەکانم بەست، ئیتر چۆن تەماشای پاکیزەیەک بکەم؟ |
2 Now what portion has God given from above? and is there an inheritance [given] of the Mighty One from the highest?
| بەشی ئێمە لە خودا لە سەرەوە چییە، چ میراتێکمان هەیە لە توانادارەکەی ئاسمان؟ |
3 Alas! destruction to the unrighteous, and rejection to them that do iniquity.
| ئایا کارەسات بۆ بەدکار و بەڵا بۆ خراپەکار نییە؟ |
4 Will he not see my way, and number all my steps?
| ئایا ئەو تەماشای ڕێگای من ناکات و هەموو هەنگاوەکانم ناژمێرێت؟ |
5 But if I had gone with scorners, and if too my foot has hasted to deceit:
| «ئەگەر لەگەڵ درۆ ملی ڕێم گرتبێتەبەر یان پێیەکانم پەلەیان کردبێت بەرەو فێڵ، |
6 (for I am weighed in a just balance, and the Lord knows my innocence: )
| با خودا لە تەرازووی ڕاستودروستیدا بمکێشێت و بزانێت کە کەموکوڕیم نییە. |
7 if my foot has turned aside out of the way, or if mine heart has followed mine eye, and if too I have touched gifts with my hands;
| ئەگەر هەنگاوەکانم لە ڕێچکە لایانداوە، ئەگەر دڵم بەدوای چاوم کەوتووە، یان ئەگەر کردەوەکانم دەستەکانی منیان گڵاو کردووە، |
8 then let me sow, and let others eat; and let me be uprooted on the earth.
| ئەوا ئەوەی من چاندم با کەسانی دیکە بیخۆن، با لقەکانم ڕیشەکێش بکرێن. |
9 If my heart has gone forth after another man's wife, and if I laid wait at her doors;
| «ئەگەر دڵم بەلای ژنێکدا فریوی خواردووە، یان لە بەردەرگای دراوسێکەم بۆسەم داناوە، |
10 then let my wife also please another, and let my children be brought low.
| با ژنەکەم دانەوێڵەی پیاوێکی دیکە بهاڕێت و با خەڵکانی دیکە بەسەریدا بچەمێنەوە. |
11 For the rage of anger is not to be controlled, [in the case] of defiling [another] man's wife.
| لەبەر ئەوەی ئەمە بێ ناموسییە، تاوانە و پێویستە دادگایی بکرێت. |
12 For it is a fire burning on every side, and whoever it attacks, it utterly destroys.
| ئاگرێکە هەتا لەناوچوون دەخوات و هەموو دروێنەکەم ڕیشەکێش دەکات. |
13 And if too I despised the judgment of my servant or [my] handmaid, when they pleaded with me;
| «ئەگەر مافی خزمەتکار و کارەکەرەکەم ڕەت کردووەتەوە کاتێک لە دژی من سکاڵایان کردووە، |
14 what then shall I do if the Lord should try me? and if also he should at all visit me, can I make an answer?
| ئەو کاتە چی بکەم لە کاتی ڕووبەڕووبوونەوەم لەگەڵ خودا؟ ئەگەر لێکۆڵینەوەم لەگەڵ بکرێت بە چی وەڵامی بدەمەوە؟ |
15 Were not they too formed as I also was formed in the womb? yes, we were formed in the same womb.
| ئایا دروستکەری من لە سکدا دروستکەری ئەوانیش نییە؟ ئایا شێوەکێشمان لە سکی دایک یەک نییە؟ |
16 But the helpless missed not whatever need they had, and I did not cause the eye of the widow to fail.
| «ئەگەر هەژارانم لە مرازی خۆیان قەدەغە کردبێت یان چاوی بێوەژنم فەوتاندبێت، |
17 And if too I ate my morsel alone, and did not impart [of it] to the orphan;
| یان پارووەکەی خۆم بە تەنها خواردبێت، کە هەتیو لێی نەخواردبێت، |
18 (for I nourished [them] as a father from my youth and guided [them] from my mother's womb.)
| بەڵام لە گەنجیمەوە وەک باوک بە هەتیوی بەخێوم کردووە و لە سکی دایکمەوە ڕێنمایی بێوەژنم کردووە. |
19 And if too I overlooked the naked as he was perishing, and did not clothe him;
| ئەگەر فەوتاوێکم بینیبێت لەبەر نەبوونی جل یان نەدارێکی بێ بەرگ، |
20 and if the poor did not bless me, and their shoulders were [not] warmed with the fleece of my lambs;
| کە بە کەوڵی مەڕەکەم خۆیان گەرم نەکردووەتەوە ئیتر لە دڵیانەوە داوای بەرەکەتیان بۆ نەکردووم، |
21 if I lifted my hand against an orphan, trusting that my strength was far superior [to his]:
| ئەگەر پەیوەندیم لەگەڵ کاربەدەستانم بەکارهێناوە بۆ ئەوەی دەستدرێژی بکەمە سەر هەتیو، |
22 let them my shoulder start from the blade-bone, and my arm be crushed off from the elbow.
| با شانم لە ئەستۆم بەربێتەوە و با قۆڵم لە جومگەکەیەوە بشکێت. |
23 For the fear of the Lord constrained me, and I can’t bear up by reason of his burden.
| لەبەر ئەوەی کارەسات لە خوداوە بەلامەوە تۆقێنەرە و لە ترسی شکۆیەکەی نەمتوانی شتی وا بکەم. |
24 If I made gold my treasure, and if too I trusted the precious stone;
| «ئەگەر پشتم بە زێڕی خۆم بەستووە و ئەگەر بە زێڕی بێگەردم گوت:”تۆ پاڵپشتی منی،“ |
25 and if too I rejoiced when my wealth was abundant, and if too I laid my hand on innumerable [treasures]:
| ئەگەر دڵخۆش بووم کە سامانەکەم زۆر بوو و لەبەر ئەوەی زۆریان بەدەستهێناوە، |
26 (do we not see the shining sun eclipsed, and the moon waning? for they have not [power to continue]: )
| ئەگەر تەماشای ڕووناکی خۆرم کردووە کاتێک درەوشاوەتەوە، یان مانگ کاتێک بە جوانییەوە دەڕوات |
27 and if my heart was secretly deceived, and if I have laid my hand upon my mouth and kissed it:
| تاوەکو دڵم بە نهێنی فریودراو و دەستم دەمی داپۆشی، |
28 let this also then be reckoned to me as the greatest iniquity: for I [should] have lied against the Lord Most High.
| ئەوا ئەمانەش تاوان دەبن و دەدرێن بە دادگا، چونکە ئەگەر شتی وام بکردایە ناپاک دەبووم بەرامبەر بە خودا لە سەرەوە. |
29 And if too I was glad at the fall of mine enemies, and mine heart said, Aha!
| «ئەگەر بە بەڵای ناحەزەکەم دڵخۆش بووم یان بزەم گرت کە تووشی خراپە بوو، |
30 let then mine ear hear my curse, and let me be a byword among my people in my affliction.
| بەڵکو نەمهێشت مەڵاشووم گوناه بکات بەوەی کە بە نەفرەتەوە داوای ژیانی ئەو بکات؛ |
31 And if too my handmaids have often said, Oh that we might be satisfied with his flesh; (whereas I was very kind:
| ئەگەر کەسانی ناو چادرەکەم هەرگیز نەیانگوتایە،”کێ یەکێک دەهێنێت لە خواردنەکەی ئەیوب تێری نەخواردبێت؟“ |
32 for the stranger did not lodge without, and my door was opened to every one that came: )
| ئاوارەیەک لە دەرەوە شەوی بەسەرنەبرد، دەرگای ماڵەکەم بۆ ڕێبوار کردەوە. |
33 or if too having sinned unintentionally, I hid my sin;
| ئەگەر وەک خەڵکی دیکە یاخیبوونی خۆم داپۆشیوە، بە شاردنەوەی تاوانەکانم لە باوەشی خۆم، |
34 (for I did not stand in awe of a great multitude, so as not to declare boldly before them: ) and if too I permitted a poor man to go out of my door with an empty bosom:
| بەهۆی ئەوەی لە قسەی خەڵک ترساوم، لە سووکایەتی پێکردنی خێڵەکان تۆقیوم، لەبەر ئەوەیە کە بێدەنگم و لە ماڵەوە دانیشتووم. |
35 (Oh that I had a hearer, ) and if I had not feared the hand of the Lord; and [as to] the written charge which I had against any one,
| «خۆزگە یەکێک دەبوو گوێی لێم دەگرت! ئەوەتا مۆری من، با خودای هەرە بەتوانا وەڵامم پێ بداتەوە؛ ئەوەی سکاڵا لە من دەکات با سکاڵانامەکەی پێشکەش بکات. |
36 I would place [it] as a chaplet on my shoulders, and read it.
| بێگومان لەسەر شانم هەڵمدەگرت، دەمبەست وەک تاج بەسەرمەوە. |
37 And if I did not read it and return it, having taken nothing from the debtor:
| ژمارەی هەنگاوەکانی خۆم پێی دەگوت، پێشکەشیشم دەکرد وەک بۆ فەرمانڕەوایەک. |
38 If at any time the land groaned against me, and if its furrows mourned together;
| «ئەگەر زەوییەکەم هاواری کردووە لە دژی من و هەموو هێڵی جووتەکانی بە فرمێسک تەڕ دەبێت، |
39 and if I ate its strength alone without price, and if I too grieved the heart of the owner of the soil, by taking [anything] from [him]:
| ئەگەر بەروبوومەکەی ئەوم بەبێ پارە خواردووە یان گیانی کرێچییەکانیم کوژاندووەتەوە، |
40 then let the nettle come up to me instead of wheat, and a bramble instead of barley. And Job ceased speaking.
| با لە جێی گەنم دڕک بڕووێت و لە جێی جۆ زیوان.» وشەکانی ئەیوب تەواو بوون. |
